___

• Abbott, J. & Ryan, T. (1999). Constructing knowledge, reconstructing schooling. Educational Leadership, 57(3), 66-69.
• Acat, B., Anılan, H. & Anagün, S. S. (2010). The problems encountered in designing constructivist learning environments in science education and practical suggestions. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 9(2), 212-220.
• Aldridge, J. M., Fraser, B. J., Taylor, P. C. & Chen, C. C. (2000). Constructivist learning environments in a cross-national study in Taiwan and Australia. International Journal of Science Education, 22, 37-55.
• Altun, S. & Büyükduman, İ. (2007). Yapılandırmacı öğretim tasarımı uygulamasına ilişkin öğrenci ve öğretmen görüşlerine ilişkin bir örnek çalışma. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7(1), 30-39.
• Anagün, Ş. S. & Anılan, H. (2010). The Turkish adaptation study results of constructivist learning environments scale: Confirmatory factor analysis results. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 1482-1487.
• Argün, S. & Aşkar, P. (2010). Yapılandırmacı öğrenme ortamlarını değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 32-43.
• Aybek, B. & Ağlagül, D. (2011). Beşinci sınıf sosyal bilgiler dersinde sınıf öğretmenlerinin yapılandırmacı öğrenme ortamı düzenleme becerilerinin değerlendidilmesi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(40), 1-18.
• Aykaç, N. & Ulubey, Ö. (2012). Öğretmen adaylarının ilköğretim programının uygulanma düzeyine ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 45(1), 63-82.
• Aygören, F. (2009). Yapılandırmacı öğrenme ortamlarının sınıf öğretmenlerinin ve okul yöneticilerinin görüşlerine göre değerlendirilmesi (Çine ilçesi örneği). Unpublished master’s thesis, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
• Bal, A. P. & Doğanay, A. (2010). İlköğretim beşinci sınıf matematik öğretiminde ölçme-değerlendirme sürecinde yaşanan sorunların analizi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 16(3), 373-398.
• Bal, A. P. & Doğanay, A. (2009). İlköğretim beşinci sınıf öğrenilerinin matematik dersinde yapılandırmacı öğrenme ortamına bakış açıları. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(2), 156-171.
• Balım, A. G., Kesercioğlu, T., Evrekli, E. & İnel, D. (2009). Fen öğretmen adaylarına yönelik yapılandırmacı yaklaşım görüş ölçeği: Bir geçerlilik ve güvenirlik çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 79-92.
• Baş, G. (2012a). İlköğretim öğrencilerinin yapılandırmacı öğrenme ortamına ilişkin algılarının farklı değişkenler açısından değerlendirilmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(4), 203-215.
• Baş, G. (2012b). The effects of cooperative learning method on students’ achievement and attitudes towards English lesson. Journal of Theory and Practice in Education, 8(1), 72-93.
• Bayrak, B. & Erden, A. M. (2007). Fen bilgisi öğretim programının değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(1), 137-154.
• Bodner, G. M. (1986). Constructivism: A theory of knowledge. Journal of Chemical Education, 63, 873- 878.
• Blumenfeld, P. C. (1992). Classroom learning and motivation: Clarifying and expanding goal theory. Journal of Educational Psychology, 84, 272-281.
• Brooks, J. G. & Brooks, M. G. (1999). In search of understanding: The case for constructivist classrooms (Revised ed.). Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
• Brown, D. (1996). Kids, computers and constructivism. Journal of Instructional Psychology, 23(3), 189- 196.
• Bruner, J. S. (1966). Toward a theory of instruction. New York: W.W. Norton. Bulut, İ. (2006). Yeni ilköğretim birinci kademe programlarının uygulamadaki etkililiğinin değerlendirilmesi. Unpublished doctoral dissertation, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
• Chung, J. (1991). Collaboratively learning strategies: The design of instructional environments for the emerging new school. Educational Technology, 31(6), 15-22.
• Cunningham, D. J. (1992). Beyond educational psychology: Steps toward an educational semiotic. Educational Psychology Review, 4, 165-194.
• Çelenk, S., Tertemiz, N. & Kalaycı, N. (2000). İlköğretim programları ve gelişmeler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Çetin, O. & Günay, Y. (2007). Fen öğretiminde yapılandırmacılık kuramının öğrencilerin başarılarına ve bilgiyi yapılandırmalarına olan etkisi. Eğitim ve Bilim, 146, 24-38.
• Çınar, O., Teyfur, E. & Teyfur, M. (2006). İlköğretim okulu öğretmen ve yöneticilerinin yapılandırmacı eğitim yaklaşımı ve programı hakkındaki görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(11), 47-64.
• Davis, R., Maher, C. & Noddings, N. (1990). Introduction: Constructivist views on the teaching and learning of mathematics. In Davis, R., Maher, C. & Noddings, N. (Eds.), Constructivist views on the teaching and learning of mathematics. Reston, VA: National Council of Teachers of Mathematics.
• Demirel, Ö. (2005). Eğitimde program geliştirme: Kuramdan uygulamaya (8th ed.). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Derry, S. J. (1999). A fish called peer learning: Searching for common themes. In O’Donnell, A. M. &
• King, A. (Eds.), Cognitive perspectives on peer learning. Mahwah, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
• DeVries, R. & Betty, Z. (1995). Creating a constructivist classroom atmosphere. Young Children, 51(1), 4-13.
• Dick, W. (1992). An instructional designer’s view of constructivism. In Duffy, T. M. & Jonassen, D. M. (Eds.), Constructivism and technology of instruction: A conversation. Hillsdale, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
• Duffy, T. M. & Jonassen, D. H. (1991). New implications for instructional technology? Educational Technology, 31(3), 7-12.
• Dunlop, J. C. & Grabinger, R. S. (1996). Rich environments for the active learning in higher education. In Wilson, G. B. (Ed.), Constructing learning environments: Case studies in instructional design. Englewood Cliffs, New Jersey: Educational Technology Publications.
• Duru, A. & Korkmaz, H. (2010). Teachers’ views about a new mathematics curriculum and difficulties encountering curriculum change. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 67-81.
• Dündar, Ş. (2008). İlköğretim sosyal bilgiler dersi öğrenme ortamlarının yapılandırmacı özellikler açısından değerlendirilmesi. Unpublished doctoral dissertation, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Erdamar, G. & Demirel, M. (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının duyuşsal ve bilişsel öğrenme ürünlerine etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(4), 629-661.
• Evrekli, E., İnel, D., Balım, A. G. & Kesercioğlu, T. (2010). A Confirmatory factor analysis on the attitude scale of constructivist approach for science teachers. Bulgarian Journal of Science and Education Policy, 4(2), 185-201.
• Evrekli, E., İnel, D., Balım, A. G. & Kesercioğlu, T. (2009). Fen öğretmen adaylarına yönelik yapılandırmacı yaklaşım tutum ölçeği: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 6(2), 134-148.
• Fer, S. & Cırık, I. (2007). Yapılandırmacı öğrenme: Kuramdan uygulamaya. İstanbul: Morpa Yayınları.
• Fer, S. & Cırık, İ. (2006). Öğretmenlerde ve öğrencilerde yapılandırmacı öğrenme ortamının geçerlik ve güvenirlik çalışması nedir? Yeditepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 1-27.
• Fraser, B. J. (1994). Research on classroom and school climate. In Gabel, D. (Ed.), Handbook of research on science teaching and learning. New York: Macmillan.
• Fosnot, C. T. (1996). Constructivism: A psychological theory of learning. In Fosnot, C. T. (Ed.), Constructivism: Theory, perspectives and practice. New York: Teachers College Press.
• Gagné, R. M. (1985). The conditions of learning and theory of instruction (4th ed.). New York: Holt, Rinehart and Winston.
• Gagnon, G. W. & Collay, M. (2001). Designing for learning: Six elements in constructivist classrooms. Thousand Oaks, California: Corwin Press.
• Gökçe, E., İşcan, C. D. & Erdem, A. (2012). Öğretmen adaylarının sınıf ortamında yapılandırmacı yaklaşıma uygun çalışmalar gerçekleştirilmesine ilişkin gözlemleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(1), 111-127.
• Gömleksiz, M. N. (2005). Yeni ilköğretim programının uygulamadaki etkililiğinin değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 5(2), 339-384.
• Gözütok, F.D. (2003). Curriculum development in Turkey. In Pinar, W. F. (Ed.), International handbook of curriculum research. London: Lawrence Erlbaum Associates.
• Gültekin, M., Karadağ, R. & Yılmaz, F. (2007). Yapılandırmacılık ve öğretim uygulamalarına yansımaları. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 503-528.
• Güneş, G. & Baki, A. (2012). Primary school teachers’ views on 4 th grade mathematics curriculum. Education and Science, 37(163), 81-95.
• Güzel, B. E. & Alkan, H. (2005). Yeniden yapılandırılan ilköğretim programı pilot uygulamasının değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 5(2), 385-425.
• Honabein, P. C. (1996). Seven goals for the design of constructivist learning environments. In Wilson, G. B. (Ed.), Constructing learning environments: Case studies in instructional design. Englewood Cliffs, New Jersey: Educational Technology Publications.
• Honabein, P. C., Duffy, T. M. & Fishman, B. J. (1993). Constructivism and the design of learning environments: Context and authentic activities for learning. In Duffy, T. M., Lowyck, J. & Jonassen, D. H. (Eds.), Designing environments for constructivist learning. Berlin: Springer-Verlag.
• İlgen, H. (2010). Sınıf öğretmenlerinin ve ilköğretim öğrencilerinin yapılandırmacı öğrenme ortamını değerlendirmesi. Unpublished master’s thesis, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Johnson B. & McClure, R. (2004). Validity and reliability of a shortened, revised version of the constructivist learning environment survey (CLES). Learning Environments Research, 7, 65-80.
• Jonassen, D. H. (1999). Designing constructivist learning environments. In Reigeluth, C. M. (Ed.), Instructional design and theories and models: A new paradigm of instructional theory (Vol. II). Mahwah, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
• Kaptan, F. (2005). Fen ve teknoloji dersi öğretim programıyla ilgili değerlendirme. Yeni ilköğretim programlarını değerlendirme sempozyumu bildiriler kitabı. Ankara: Sim Matbaası.
• Karadağ, E. (2007). Yapılandırmacı öğrenme ile ilgili öğretmen yeterliği ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik analizleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7(1), 167-175.
• Karagiorgi, Y. & Symeou, L. (2005). Translating constructivism into instructional design: Potential and limitations. Educational Technology and Society, 8(1), 17-27.
• Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi (15th ed.). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kim, H., Fisher, D. L. & Fraser, B. J. (1999). Assessment and investigation of constructivist science learning environments. Research in Science and Technological Education, 17, 239-249.
• Koç, Y., Işıksal, M. & Bulut, S. (2007). Elementary school curriculum reform in Turkey. International Education Journal, 8(1), 30-39.
• Koç, G. (2006). Yapılandırmacı sınıflarda öğretmen-öğrenen rolleri ve etkileşim sistemi. Eğitim ve Bilim, 31(142), 56-64.
• Korkmaz, İ. (2008). Evaluation of teachers for restructured elementary curriculum. Education, 129(2), 250-258.
• Köse, İ. A., Değirmenci, T., Sipahioğlu, Ö. & Uysal, Ö. (2011). Yapılandırmacı öğrenme ortamlarını değerlendirme ölçeği ilköğretim formunun psikometrik özellikleri. XX. Ulusal eğitim bilimleri kurultayı, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Burdur.
• Lin, X., Bransford, J., Hmelo, C., Kontor, R., Hickey, D., Sawles, T., Petrosino, A. & Goldman, S. (1996). Instructional design and development of learning communities: An invitation to a dialogue. In Wilson, D. (Ed.), Constructivist learning environments. Englewood Cliffs, New Jersey: Educational Technology Publications.
• Loyens, S. M. M., Rikers, R. M. J. P. & Schmidt, H. G. (2007). Students’ conceptions of distinct constructivist assumptions. European Journal of Psychology of Education, 12, 179-199.
• Margianti, E. S., Fraser, B. J. & Aldridge, J. M. (2001). Investigating the learning environment and students’ outcomes at the university level in Indonesia. Paper presented at the annual meeting of the Australian association for research in education, Fremantle, Western Australia.
• Marlowe, A. B. & Page, L. M. (1998). Creating and sustaining the constructivist classroom. California: Corwin Press.
• Marra, R. (2005). Teacher beliefs: The impact of the design of constructivist learning environments on instructor epistemologies. Learning Environments Research, 8, 135-155.
• Maypole, J. & Davies, T. G. (2001). Students’ perceptions of constructivist learning in a community college American history II survey course. Community College Review, 29, 54-79.
• McMillan, J. H. & Schumacher, S. (2006). Research in education: Evidence based inquiry. Boston: Brown and Company.
• Metin, D. & Cansüngü-Koray, Ö. (2007). Hizmet içinde görevli öğretmenlerin yeni fen ve teknoloji dersi öğretim programı hakkındaki görüşleri: Nitel bir çalışma. XVI. Ulusal eğitim bilimleri kongresi, Tokat Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Tokat.
• Miles, B. M. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook (2nd ed.). Thousand Oaks, California: Sage Publications.
• Özdemir, Y. (2007). Sınıf öğretmenlerinin yapılandırmacı öğrenme kuramı ile ilgili bilgi düzeyleri. Unpublished master’s thesis, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.
• Özkal, K., Tekkaya, C. & Çakıroğlu, J. (2009). Investigating 8 th grade students’ perceptions of constructivist science learning environment. Education and Science, 34(153), 38-46.
• Özgür, B. (2008). Perceptions of 4th and 5th grade primary school students and their teachers about constructivist learning environments in science and technology courses. Unpublished doctoral dissertation, Middle East Technical University Graduate School of Social Sciences, Ankara.
• Richardson, V. (2003). Constructivist pedagogy. Teachers College Record, 105(9), 1623-1640.
• Saban, A. (2004). Öğrenme-öğretme süreci: Yeni teori ve yaklaşımlar (3rd ed.). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Saracalıoğlu, P. Ü. (2007). İlköğretim 3. sınıf matematik dersi programının yapılsalcı öğrenme kuramına uygunluk bakımından değerlendirilmesi. Unpublished master’s thesis, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
• Savery, J. R. & Duffy, T. M. (1996). Problem-based learning: An instructional model and its constructivist framework. In Wilson, B. (Ed.), Constructivist learning environments: Case studies in instructional design. Englewood Cliffs, New Jersey: Educational Technology Publications.
• Savery, J. R. & Duffy, T. M. (1995). Problem-based learning: An instructional model and its constructivist framework. Educational Technology, 35(5), 31-38.
• Savery, J. (1994). What is problem-based learning? Paper presented at the meeting of the professors of instructional design and technology, Indiana State University, Bloomington, Indiana.
• Schunk, D. H. (2008). Learning theories: An educational perspective (5th ed.). Upper Saddle River, New Jersey: Pearson Education, Inc.
• Scott, W. A. & Ytreberg, L. H. (1990). Teaching English to children. London: Longman.
• Şaşan, H. H. (2002). Yapılandırmacı öğrenme. Yaşadıkça Eğitim, 74-75, 49-52.
• Şişman, M. & Turan, S. (2004). Eğitim ve okul yönetimi. In Özden, Y. (Ed.), Eğitim ve okul yöneticiliği el kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Tam, M. (2000). Constructivism, instructional design, and technology: Implications for transforming distance learning. Educational Technology and Society, 3(2), 1-15.
• Tatlı, Z. & Ayas, A. (2012). Virtual chemistry laboratory: Effects of constructivist learning environment. Turkish Online Journal of Distance Education, 13(1), 183-199.
• Temli, Y. (2009). A qualitative study on 6th grade science and technology curriculum. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 197-214.
• Tenenbaum, G., Naidu, S., Jegede, O. & Austin, J. (2001). Constructivist pedagogy in conventional on- campus and distance learning practice: An exploratory investigation. Learning and Instruction, 11, 87- 111.
• Taylor, P. C., Fraser, B. J. & Fisher, D. L. (1997). Monitoring constructivist classroom learning environments. International Journal of Educational Research, 27(4), 293-302.
• Taylor, P. C., Fraser, B. & White, L. R. (1994). CLES: An instrument for monitoring the development of constructivist learning environments. Paper presented at the annual meeting of the American educational research association, New Orleans, LA.
• Taylor, P. C. & Fraser, B. J. (1991). Development of an instrument for assessing constructivist learning environments. Paper presented at the annual meeting of the of the American educational research association, New Orleans, LA.
• Tsai, C. C. (2000). Relationships between student scientific epistemological beliefs and perceptions of constructivist learning environments. Educational Research, 42, 193-205.
• Turan, M. (2006). Yeni ilköğretim programları. In Gürol, M. (Ed.), Öğretimde planlama ve değerlendirme (4th ed.). Ankara: Akış Yayıncılık.
• Ünal, Ç. & Çetinkaya, T. (2009). Yapılandırmacı yaklaşımın sosyal bilgiler öğretiminde başarı, tutum ve kalıcılığa etkisi (5. sınıf örneği). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(2), 197-212.
• Von Glasserfeld, E. (1996). Introduction: Aspects of constructivism. In Fosnot, C. (Ed.), Constructivism: Theory, perspectives and practice. New York: Teachers College Press.
• Vygotsky, L. (1978). Thought and language. Cambridge, Mass.: The MIT Press.
• Wilson, B., & Lowry, M. (2001). Constructivist learning on the Web. In Burge, L. (Ed.), Learning technologies: Reflective and strategic thinking. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
• Wilson, D. (1996). Introduction: What is a constructivist learning environment? In Wilson, D. (Ed.), Constructivist learning environments. Englewood Cliffs, New Jersey: Educational Technology Publications.
• Yaşar, Ş. (1998). Yapısalcı öğrenme-öğretme süreci. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1- 2), 68-75.
• Yavuz, Y. (2007). Yapılandırmacı yaklaşım çerçevesinde yeni ilköğretim programlarının değerlendirilmesi. In Oğuz, E. & Yakar, A. (Eds.), Küreselleşme ve eğitim. Ankara: Dipnot Yayınları.
• Yeşilyurt, E. (2009). İşbirliğine dayalı öğrenmenin öğrenci davranışları üzerindeki etkisine ilişkin öğrenci görüşleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(2), 161-178.
• Yıldırım, M. C. & Dönmez, B. (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı uygulamalarının sınıf yönetimine etkileri üzerine bir çalışma. İlköğretim-Online, 7(3), 664-679.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6th ed.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, B (2006). Beşinci sınıf öğretmenlerinin fen ve teknoloji dersinde yapılandırmacı öğrenme ortamı dğzenleme becerileri. Unpublished master’s thesis, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Yurdakul, B. (2005). Bilişötesi ve yapılandırmacı öğrenme çevreleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 11(42), 279-298.
• Yurdakul, B. (2004). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının öğrenenlerin problem çözme becerilerine, bilişötesi farkındalık ve derse yönelik tutum düzeylerine etkisi ile öğrenme sürecine katkıları. Unpublished doctoral dissertation, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Ziegler, J. F. (2000). Constructivist views of teaching, learning, and supervising held by public school teachers and their influence on student achievement in mathematics. Unpublished doctoral dissertation, Indiana University of Pennsylvania the Graduate School, Indiana.