Demet SEVER, Dilruba KÜRÜM-YAPICIOĞLU, Derya ATİK-KARA

Problems of Program inCurriculum Development and Instruction According to the Field Experts and Suggestions for the Problems

The purpose of the study is to examine Curriculum and Instruction (CI) Postgraduate Program in Turkey based on field experts’ views. This study focuses on problems of Curriculum and Instruction Program (CIP) field and opinions on theorganization of the programs. The participants of the study, which is based on a case study for the purpose of evaluation, were 50 instructors working in the CIP field in 33 institutions. An expert panel model was used to collect the data. Under the model, the participants shared their views with a moderator and a moderator assistant in five groups. The views were recorded verbally and written by the reporters and analyzed through inductive analysis. The findings of the study revealed the necessity of the development of CIP field, the existence of various problems at the field of training instructors and students, and of developing the programs in terms of level and content. The problems raised in the development of the field were gathered under the themes of quality of the studies, basic terms, expert recognition and cooperation with different institutions. By focusing on the structures of Master’s and PhD programs, the views of determining the content of the programs and the provision of standardization rise to prominence within the framework of the organization of the programs. Regarding the structure of the courses in the program, the arrangement of the courses, the course contents and the way of processing them are among the outstanding findings.

PDF

___

Aktan, S. (2014). Curriculum research in Turkey: From Ottoman Empire to Republic. William F. Pinar (Ed.). International Handbook of Curriculum Research. New York: Routledge. (5002-510). Erişim adresi: file:///C:/Users/MacBookPro/Downloads/CURRICULUMRESEARCHINTURKEYKTAPBLM2014%20(2).pdf
Bümen, N. ve Aktan, S. (2014). Yeniden kavramsallaştırma akımı ışığında Türkiye’de Eğitim Programları ve Öğretim alanı üzerine özeleştirel bir çözümleme. Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi,22 (3), 1123-1144. http://dergipark.gov.tr/download/article-file/209908. Erişim tarihi: 22.03.2015
Çapuk, S. (2014). Türkiye ve ABD’de yürürlükte olan “eğitim programları ve öğretim” alanındaki yüksek lisans ve doktora programlarının karşılaştırmalı olarak incelenmesi.Yayınlanmamış doktora tezi, İnönü Üniversitesi, Malatya.
Demirhan-İşcan, C. ve Hazır-Bıkmaz, F. (2012). Eğitim programları ve öğretim alanında lisansüstü eğitim programlarının analizi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 45(1),107-138.
Erden, M. (1997). Eğitimde program değerlendirme. Ankara: Anı Yayıncılık.
Diker, Çoşkun, Y. (2017). Öğretim programları arka plan raporu. (Eğitim Reformu Girişimi), İstanbul.file:///C:/Users/MacBookPro/Downloads/Ogretim_Programlari_Arka_Plan_Raporu_201.pdf. Erişim tarihi: 12.01.2018
Erişti, B. (2013). Profiles of university faculty members working at the curriculum and instruction department at universities in Turkey.Education and Science, 38(167): 312-326.
Fazlıoğulları, O. ve Kurul, N. (2012). Türkiye’deki eğitim bilimleri doktora tezlerinin özellikleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24,43-75.
Fidan, N. ve Erden, M.(1991). Eğitime giriş. Ankara.Gall, J. P., M.D. Gall ve W.R. Borg. (1999). Applying educational research (a practical guide).New York: Longman.
Gökmenoğlu, T. (2014). Genişaçı: Modeller ve yaklaşımlar açısından Türkiye’de program değerlendirme çalışmaları. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 4(7),55-70.
Gökmenoğlu, T. ve Eret, E. (2011). Eğitim programları ve öğretim anabilim dalı araştırma görevlilerinin bakış açısıyla Türkiye’de program geliştirme. İlköğretim Online, 10(2),667-681.
Gömleksiz, M. N. ve Bozpolat, E. (2013). Eğitim programları ve öğretim alanındaki lisansüstü tezlerin değerlendirilmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(7),457-472. https://www.jasstudies.com/Makaleler/557802640_25G%C3%B6mleksizMNuri-vd-457-472.pdf. Erişim tarihi: 21.04.2014
Gözütok, D., Alkın, S. ve Ulubey, Ö. (2010). “Eğitim Programları ve Öğretim” alanının amaçlarının gerçekleştirilmesini etkileyen sorunların belirlenmesi.1. Ulusal Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi’nde sunulan bildiri. Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir.
Hazır Bıkmaz, F. Aksoy, E., Tatar, Ö. ve Atak Altınyüzük, C. (2013). Eğitimde Program Geliştirme alanında yapılan doktora tezlerine ait içerik çözümlemesi (1974-2009). Eğitim ve Bilim, 38(168), 288-303. file:///C:/Users/MacBookPro/Downloads/1627-25741-1-PB.pdf. Erişim tarihi: 24.02.2015.
Kozikoğlu, İ. ve Senemoğlu, N. (2015). The content analysis of dissertations completed in the field of curriculum and instruction (2009-2014). Education and Science, 40(182): 29-41.
Kürüm-Yapıcıoğlu, Atik-Kara, D. ve Sever, D. (2015). Eğitim programları ve öğretim lisansüstü programlarının değerlendirilmesi: belge incelemesi. 3. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi’nde sunulan bildiri. Çukurova Üniversitesi, Adana.
LaVelle, J. M. ve Donaldson, S. I. (2015). The state of preparing evaluators. In J. W. Altschuld & M. Engle (Eds.), Accreditation, certification, and credentialing: Relevant concerns for U.S. evaluators. New Directions for Evaluation, 145, 39–52.
McMillan,J. H. (2004). Educational research (fundamentals for the consumer).Boston: Pearson education, Inc.
Melrose, M. (1998). Exploring Paradigms of Curriculum Evaluation and Concepts of Quality. Quality in Higher Education,4:1, 37-43.
Merriam, B. S. (1998). Qualitative research and case study applications ın education. San Francisco: Jossey-Bass Publishers.
Ozan, C. ve Köse, E. (2014). Eğitim Programları ve Öğretim alanındaki araştırma eğilimleri. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4 (1), 116-136. http://dergipark.gov.tr/download/article-file/192328. Erişim tarihi: 12.01.2015
Özdemir, S. (2009). Eğitimde program değerlendirme ve Türkiye’de eğitim programlarını değerlendirme çalışmalarının incelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, VI (II), 126-149.
Özkan, U. B. ve Er, K. O. (2017). Türkiye Cumhuriyeti’nin ilk on beş yılında ve son on beş yılda eğitim programları alanında yaşanan sorunlar: Karşılaştırmalı bir analiz. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (20), 395-423.
Özsoy,S. (2007). Türkiye’de eğitim bilimlerinin eğitimi sorun ve çözüm için bir çerçeve. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü III. Lisansüstü Eğitim Sempozyumu Bildiriler Kitabıiçinde (s. 389-396). Eskişehir:Anadolu Üniversitesi.
Patton, M.Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods. USA: Sage Publications.
Pietarinen, J., Pyhaltö, K. ve Soini, T. (2016). Large-scale curriculum reform in Finland –exploring the interrelation between implementation strategy, the function of the reform, andcurriculum coherence. The Curriculum Journal, 28 (1), 22-40. https://www.tandfonline.com/doi/pdf/10.1080/09585176.2016.1179205. Erişim tarihi: 26.02.2017
Saracaloğlu, A. S. ve Dursun, F. (2010). Türkiye’de eğitim programlari ve öğretimi alanindaki lisansüstü tezlerinin incelenmesi. 1. Ulusal Eğitim Programları ve Öğretim KongresiBildiriler Kitabı içinde (s. 86-93)Balıkesir :Balıkesir Üniversitesi Necatibey Eğitim Fakültesi.
Sümer, A. (2014). Curriculum research in Turkey: From Ottoman Empire to republic. P.F. William (Yay. haz.) International handbook of curriculum researchiçinde (s.502-510). Routledge-Taylor & Francis.
Yıldıran, G. (2012). Türkiye’de program geliştirmeninsorunları ve çözüm öneri: Sekiz üniversitemizdeki eğitim programları ve öğretim alanı lisansüstü programlarının genel ve alana özel dersler açısından karşılaştırılması: Farklı yönelimler, Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 29(2), 43-73.