İnformal (sınıf-dışı) fen bilgisi eğitimine tarihsel bakış ve eğitimimize entegrasyonu

Bu çalışmanın amacı informal eğitimin gelişimini, yapılan araştırmalar ışığında değerlendirmek ve informal fen bilgisi eğitiminin nasıl olması gerektiğini ve Türk eğitim sistemine nasıl uyarlanabileceğini tartışmaktır. İnformal eğitim kavramı tarih boyunca toplumlar arasında farklı anlamlandırılmıştır. Örneğin İskoçya‟da toplum eğitimi veya toplum öğrenimi (community education or community learning), Almanya‟da sosyal pedagoji (social pedagogy), Fransa‟da animasyon (animation) ve güncel olarak da yetişkin eğitimi (adult learning), non-formal eğitim, hayat boyu öğrenme gibi farklı isimler altında değerlendirilmiştir. Son günlerde ise informal fen eğitimi, informal ortamlarda fen bilgisi eğitiminin verilmesi şeklinde anlaşılmaktadır. Herkes tarafından onaylanan informal fen bilgisi eğitimi, karşılıklı diyaloga, keşif ve tecrübe etmeye dayanmalı ve kendiliğinden oluşan, planlanmamış ve her yerde (gözlem evleri, botanik bahçeleri, aqua parklar gibi) uygulanabilecek aktivitelerle elde edilecek amaçsal veya amaçsal olmayan beceri ve davranış kazanımlarını içermelidir. Fen müzeleri, bilim merkezleri, doğal alanlar (parklar) veya botanik bahçeleri, rasathane ve aqua park gibi bir amaca hizmet eden informal ortamların sayılarının artırılmasıyla ve formal ortamdaki fen eğitiminin informal ortamlara uyarlanması sağlanabilinir. Bunlara ek olarak formal ortamlarda informal bilgi kaynakları olan, gazete, dergi, internet gibi kaynaklar artırılmalı ve bireylerin birbirleriyle iletişimlerini arttıracak sosyal faaliyetlere (kulüp, dernek, vakıf çalışmaları gibi) daha fazla önem verilmelidir.

___

  • Akkoyunlu, B. (1998). Eğitimde Teknolojik Gelişmeler: Çağdaş Eğitimde Yeni Teknolojiler. T.C. Anadolu Üniversitesi Yayınları, No:1021, ss.4.
  • American Library Association. Introduction to Information Literacy: http://www.ala.org/ala/acrl/acrlissues/acrlinfolit/infolitoverview/introtoinfolit/introinfolit.htm/ (12.04.2007).
  • Çetin, Ş. (2004). Değişen Değerler. Milli Eğitim Dergisi - Kış 2004
  • DfES. (2002). The Impact of Information and Communication Technologies on Pupil Learning and Attainment. ICT in Schools Research and Evaluation Series – No.7. http://partners.becta.org.uk/page_documents/research/ImpaCT2_strand1_report.pdf (10.06.2009)
  • Edwyn, J. (2001). Learning To Change: ICT in Schools. Schooling for Tomorrow. Education and Skills. Center for Educational Research and Innovation. OECD, France, ss.19.
  • http://www.eric.ed.gov/ERICDocs/data/ericdocs2sql/content_storage_01/0000019b/80/19/90/05.pdf (30.05.2007).
  • Emapps. (2006). Motivating Active Participation Of Primary Schoolchildren In Digital Online Technologies For Creative Opportunitıes Through Multimedia. Project no: 28051http://emapps.info/eng/Results/Public-Deliverables/Requirements-Study-D1 10.06.2009
  • European Commission. (2007). Digital Literacy: Skills for the Information Society: digital world needs digital skills. And so do we. http://ec.europa.eu/information_society/tl/edutra/skills/index_en.htm (19.06.2009).
  • European Communities. (2003). Towards A Knowledge-Based Europa: The European Union and The Information Society. European Commission Directorate- General for Press and Communication Publications, Belgium, ss.5.
  • Hinostroza, J.E., Labbé, C. ve Enlaces, M.C. (2005) ICT In Chilean Schools: 166 Students’ and Teachers’ Access To And Use Of ICT. Human Technology: An Interdisciplinary Journal on Humans in ICT Environments. 1 (2), ss.246-264. http://www.humantechnology.jyu.fi (18.06.2008).
  • ISPL (Information Society Policy Link). (2006). Information Society and Education: Linking European Policies. Office for Official Publications of the European Communities. Belgium, ss.2-10.
  • Midoro,V., Bocconi, S., Martin, A., Pozzi, F. ve Sarti, L. (2003). Developing a European Pioneer Teacher Community for School Innovation: Information And Communication Technology And The Teacher of The Future. Kluwer Academic Publishers, USA, ss,72.
  • Okediji, R.L. (2004). Development In The Information Age, UNCTAD-ICTSD Project. France ss,6.
  • Özmusul, M. (2008). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Bilişim Teknolojilerinden Yararlanma Düzeylerinin İncelenmesi (Kilis İli Örneği). Gaziantep Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi.
  • Passey, D., Rogers, C., Machell J. and Mchugh G. (2004). The Motivational Effect of ICT on Pupils. Departmen for Education Skills Research Report RR523.
  • Rideout, V. J., Foehr, U. G, Roberts, D. F. and Brodie M. (1999). Kids & Media @ a New Milenyum: A Comprehensive National Analysis of Children’s Media Use. A Kaiser Family Foundation Report.
  • Pelgrum,W.J. ve Law, N. (2003). ICT in Education Around The World:Trends, Problems And Prospects. UNESCO, Paris, ss,20-110.
  • Subrahmanyam, K., Kraut, R. E., Greenfield, P. M. ve, Gross, E. F. (2000). The Impact of Home Computer Use on Children‟s Activities and Development. The Future of Children Children and computer technology. Vol. 10 N:2 http://www.futureofchildren.org
  • Tonta, Y. (1999). Bilgi Toplumu ve Bilgi Teknolojisi. H.Ü. Kütüphanecilik Bölümühttp://yunus.hacettepe.edu.tr/~tonta/yayinlar/biltop99a.htm (11.05.2007)
  • Tu, C.H. ve Corry, M. (2001). Research In Online Learning Community. E-journal of Instructional science and technology, 5(1).
  • The Economist Intelligence Unit (2004). Reaping the benefits of ICT Europe‟s productivity Challenge A report from the Economist Intelligence Unit sponsored by Microsoft.
  • UNESCO. (2006). Using ICT to Develop Literacy. UNESCO Bangkok:18-21
  • UNESCO. (2005). Information And Communication Technologies In Education: A Hand Book For Teachers. UNESCO, France ss,96.
  • UNESCO. (2002). Information And Communication Technology In Education. UNESCO, France, ss,9.