Erken Çocukluk Değerlendirmesi Ölçeğinin Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenirliğinin İncelenmesi

Araştırmanın amacı Paul A. LeBuffe ve Jack A. Naglieri tarafından 1999 yılında geliştirilen orijinal adı ‘The Devereux Early Childhood Assessment (DECA-P2)’ olan ölçeği Türkçe ’ye uyarlamak ve ölçeğin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirliğini incelemektir. Araştırmanın katılımcılarını 2015-2016 eğitim öğretim yılının birinci yarıyılında İzmir İl Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı bağımsız anaokullarına devam eden 36-66 aylık çocukların ebeveynleri (621) ve öğretmenleri (149) oluşturmaktadır. Doğrulayıcı faktör analizi sonuçlarına göre öğretmen ve ebeveyn formu maddelerinin orijinaline benzer olarak toplam koruyucu faktörler ve davranışsal sorunlar olmak üzere iki alt boyut altında toplandığı görülmüştür. Toplam koruyucu faktörler girişkenlik, öz düzenleme ve bağlanma/ilişki boyutlarına ayrılmaktadır. Ölçeğin öğretmen formunun madde yüklerinin .22 ile .74 arasında sıralandığı görülmüş ve doğrulayıcı faktör analizi sonucunda modelin iyi uyum gösterdiği belirlenmiştir (x2=3667.12, sd=659, p=0.0, RMSEA=.08, AGFI=.93, GFI=.94 ve SRMR=.07). Öğretmen formunun tümü için iç tutarlılık kat sayısı .91 olarak bulunmuştur. Ölçeğin ebeveyn formunun madde yüklerinin .21 ile .55 arasında sıralandığı görülmüş ve doğrulayıcı faktör analizi sonucunda modelin iyi uyum gösterdiği belirlenmiştir ( x2=2217,85, sd=659, p=0.0, RMSEA=.06, AGFI=.92, GFI=.93 ve SRMR=.06). Ebeveyn formunun tümü için iç tutarlılık kat sayısı .85 olarak bulunmuştur. Geçerlik ve güvenirlik çalışmalarından elde edilen bulgulara göre DECA-P2 ölçeğinin hem öğretmen hem de ebeveyn formunun geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olarak kullanılabileceği saptanmıştır.

The Validity and Reliability of the Turkish Form of the Early Childhood Assessment Scale

The study aimed to adapt the scale, originally named 'Devereux Early Childhood Assessment (DECA-P2)' and developed by Paul A. LeBuffe & Jack A. Naglieri in 1999, into Turkish and to examine the validity and reliability of the Turkish form of the scale. The participants in the study were parents (621) and teachers (149) of children aged 33-66 months attending independent kindergartens affiliated with the Izmir Provincial Directorate of National Education in the first semester of the 2015-2016 academic year. According to the results of the CFA, it was seen that the items on the teacher and parent forms were grouped in two subscales, namely total protective factors and behavioral concerns, similar to the original. Total protective factors are further separated into the following subscales: initiative, self-regulation, and attachment/relationships. The item loads of the teacher form of the scale were found to be between 0.22 and 0.74 and the results of CFA determined that the model fit well (χ2=3,667.12, sd=659, p=0.0, RMSEA=0.08, AGFI=0.93, GFI=0.94 and SRMR=0.07) Internal consistency coefficient for the entire teacher form was found to be 0.91. The item loads of the parent form of the scale were found to be between 0.21 and 0.55 and the results of CFA determined that the model fit well (χ2=2,217.85, sd=659, p=0.0, RMSEA=0.06, AGFI=0.92; GFI=0.93, and SRMR=0.06) The internal consistency coefficient for the entire parent form was found to be 0.85. According to the results of the validity and reliability work, it was determined that both teacher and parent forms of the DECA-P2 scale can be used as a valid and reliable measurement tool.

Keywords:

DECA-P2, Early Childhood, Validity Reliability, Social-Emotional Competence,

PDF

___

Arslan Yalçın, D. (2009). Turkish Validation of the Social Competence and Behavior Evaluation Scale (SCBE-30). Yüksek Lisans Tezi, Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitütüsü, İstanbul.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş.& Demirel, F. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (15. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yay.
Clinton, A. B., Edstrom, L., Mildon H. A. & Davila, L. (2015). Social-emotional Learning in a Guatemalan Preschool Sample: Does Socioeconomic Status Moderate the Effects of a School-Based Prevention Program. School Psychology International, 36, 1, 18–35.
Creswell, W, J. (2012). Educational Research, Planning, Conducting, and Evaluating Quantitative and Qualitative Research (4th ed.). Boston, MA: Pearson Edu. Inc.
Cronbach, L. J. (1951). Coefficient Alpha and The Internal Structure of Tests. Psychometrika, 16, 3.
Curby, T. W., Brown, C. A., Bassett, H. H. & Denham, S. A. (2015). Associations Between Pre-schoolers’ Social–Emotional Competence and Pre-Literacy Skills. Infant and Child Development, 24, 549–570.
Çapık, C. (2014). Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmalarında Doğrulayıcı Faktör Analizinin Kullanımı. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi,17:3
Denham, S. & Burton, R., (2003). Social and Emotional Prevention and Intervention Programming for Preschoolers. New York, Springer Science Business Media.
Drost, E. A. (2011). Validity and Reliability in Social Science Research. Education Research and Perspectives, 38, 1.
Gresham, F. M. & Elliott, S. N. (2011) Social Skills Improvement System: Rating Scales Manual. Minneapolis, MN: NCS Pearson. Journal of Psychoeducational Assessment 29, 3, 292 –296.
Jöreskog, K. G. &Sörbom, D. (1993). Lisrel 8: Structural Equation Modeling with The Simplis Command Language, Hillsdale, Nj, Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
Jupp, V. (2006). The Sage Dictionary of Social Research Methods. London, Sage Publications.
Lebuffe, P. A. & Naglieri, J. A. (2012). Devereux Early Childhood Assessment for Pre-schoolers. Second Edition (DECA P-2) User’s Guide and Technical Manual. The United States of America, The Devereux Foundation.
Mccabe, P. C., & Altamura, M. (2011). Empirically Valid Strategies to Improve Social and Emotional Competence of Preschool Children. Psychology in the Schools, 48, 5.
Mccleand, M. M., & Scalzo, C. (2006). Social Skills Deficits. Hersen, M. (Ed.). Clinician's Handbook of Child Behavioral Assessment. New York, Elsevier.
Ömeroğlu, E., Büyüköztürk, Ş., Aydoğan, Y., Çakan, M., Kılıç Çakmak, E., Özyürek, A., Gültekin Akduman, G., Günindi, Y., Kutlu, Ö., Çoban, A., Yurt, Ö., Koğar, H. & Karayol, S. (2014). Okul Öncesi Sosyal Beceri Değerlendirme Ölçeği Öğretmen Formunun Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Analizleri. Eğitim Bilimleri ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3, (8), 37-46.
Raver, C. C. (2002). Emotions Matter: Making The Case for The Role of Young Children’s Emotional Development for Early School Readiness. Social Policy Report, XVI, 3.
Schultz, L. B., Coombs Richardson, R., Barber, C. R. & Wilcox D., (2011). A Preschool Pilot Study of Connecting with Others: Lessons for Teaching Social and Emotional Competence. Early Childhood Educ J, 39, 143–148.
Schumacker, R. E. & Lomax, R. G. (2004). A Beginner’s Guide to Structural Equation Modeling. Second Edition. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
Selçuk, Z. (2004). Gelişim ve Öğrenme (11. Baskı.) Ankara: Nobel Yay.
Stan, M. M. (2012). Socio-Emotional Predictors of School Success at The Beginning of School Years. Social and Behavioral Sciences, 33, 806 – 810.
Stan, M. M. (2013). Social and Emotional Competence - Predictors of School Adjustment. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 76, 29 – 33.
Şen, M. & Arı, M. (2011). Reliability and Validity Study of the Preschool Social Behavior Scale - Teacher Form. Ankara University, Journal of Faculty of Educational Sciences, 44, 2, 1-28.
Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. (2007). Using Multivariate Statistics (Fifth Edition). The United States of America, Pearson Education.
Tavakol, M. & Dennick, R. (2011). Making Sense of Cronbach’s Alpha. International Journal of Medical Education, 2, 53-55.
Webster-Stratton, C. & Jamila Reid, M. (2004). Strengthening Social and Emotional Competence in Young Children - The Foundation for Early School Readiness and Success. Infants and Young Children, 17, 2, 96–113.
Yaşlıoğlu, M. M. (2017). Sosyal Bilimlerde Faktör Analizi ve Geçerlilik: Keşfedici ve Doğrulayıcı Faktör Analizlerinin Kullanılması. Istanbul University Journal of the School of Business, 46, Special Issue/Özel Sayı 2017, 74-85.