Nohutlarda Ascochyta rabiei’nin Bazı Ticari Fungisitlere Dayanıklılık Durumunun Belirlenmesi

Nohut antraknoz hastalığına karşı yaygın kullanılan Nativo®, Bellis®, Altis® Premier, Thiovit Jet®, Pomarsol Forte®, Dikotan ®M45, Dikotan ®M22 adlı fungisitlerin in vitro koşullarda Ascochyta rabiei (Pass.) Labr. karşı direnç durumunun yanı sıra fungisitlerin A. rabiei ile doğal enfekteli nohut tohumlarının çimlenme ve hastalık çıkışları üzerine etkisi in vivo koşullarda araştırılmıştır. Fungisitlere karşı YBUAr1, YBUAr2, YBUAr3, YBUAr8 ve YBUAr9 izolatları hassas; YBUAr4, YBUAr5, YBUAr6 ve YBUAr7 izolatları direnç geliştirdiği saptanmıştır. Enfekteli bitkilerden toplanan simptomatik tohumların (%74), asimptomatik tohumlara (%11) göre daha düşük A. rabiei infeksiyonuna sahip olduğu ve asimptomatik tohumların %96’sının ve simptomatik tohumların %70’inin çimlendiği saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Ascochyta rabiei, Fungisitlere dayanıklılık, Nohut

Keywords:

Ascochyta rabiei, Fungisitlere dayanıklılık,

PDF

___

Ahmed, H. U., Chang, K. F., Hwang, S. F., Gossen, B. D., Howard, R. J. and Warkentin, T. D. (2006) Components of disease resistance in desi and kabuli chickpea varieties against ascochyta blight. Plant Pathol. J. 5: 336–342.
Akem, C., S. Kabbabeh, and Ahmed S. (2004) Integrating cultivar resistance with a single fungicide spray to manage ascochyta blight for increased chickpea yields. Plant Pathol. J. 3:105–110.
Anonim. (2011).Tarım ve Orman Bakanlığı, Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü Bitki Sağlığı Araştırmaları Daire Başkanlığı, Mercimek Entegre Mücadele Teknik Talimatı. Ankara.
Arıcı, Ş. E., Evsen, M.A (2018) Nohut Antraknozu (Ascochyta rabiei)’nun Entegre Hastalık Yönetimi. Erzincan Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2018, 11(3), 488-498.
Aveskamp, M. M. Gruyter J de, Woudenberg JHC, Verkley GJM, Crous PW. (2010) Highlights of the Didymellaceae: A polyphasic approach to characterise Phoma and related pleosporalean genera. Studies in Mycology, 65, 1-60.
Chongo, G. and Gossen, B. D. (2003) Diseases of chickpea. Pages 185–190 in K. L. Bailey, B. D. Gossen, R. Gugel, and R. A. A. Morrall, eds. Diseases of field crops in Canada. Canadian Phytopathological Society, Saskatoon, SK. 290 pp.
Demirci, F., H. Bayraktar, I. Babaliogullu, F.S. Dolar, and S. Maden. (2003) In vitro and in vivo effects of some fungicides against the chickpea blight pathogen, Ascochyta rabiei. J. Phytopathol. 151:519-524.
Dey, S.K. and G. Singh. (1994) Seedborne infection of Ascochyta rabiei in chickpea and its transmission to aerial plant parts. Phytoparasitica 22:31–37.
Endes, A (2021) Influence of culture media, temperature, pH and light regime on mycelial growth of Ascochyta rabiei. Int J Agric For Life Sci 5(1): 87-93.
FAO 2020. Food And Agriculture Organization Of The United Nations Rome. 2018. (Erişim tarihi: 10.11.2022). Gan, Y. T., Siddique, K. H. M., Macleod, W. J. and Javakumar, P. (2006) Management options for minimizing the damage by ascochyta blight (Ascochyta rabiei) in chickpea (Cicer arietinum L.). Field Crop Res. 97: 121 – 143.
Gaur, R. B., Singh, R. D. (1985) Control of Ascochyta blight of chickpea through foliar spray. ICPN 13, 22--24. in Syria ve Lebanon. Phytopath. Medit. 24:265-266.
Kader, D. A. A., El-Vakil, A., Tohami, M. R., Ghoniem, M. I. (1990) Effect of some agricultural practices and chemical control on the incidence of Ascochyta blight of chickpea. Egyptian J. Phytopathol. 21, 31-43.
Kaiser, W., J. (1973) Factors affecting growth sporulation, pathogenicity and survival of Ascochyta rabiei. Mycologia, 65: 444-457.