Sibelnur Avcil, Mücahit Avcil, Nevzat Yılmaz

Suça sürüklenen çocuk ve ergenlerin sosyodemografik ve klinik özellikleri

Amaç: Bu çalışmada, adli makamlarca TCK madde 31/2 gereğince bilirkişi raporu düzenlenmek üzere bir üniversite hastanesine gönderilen suça sürüklenen çocuklar ve ailelerinin sosyodemografik özellikleri, suçun niteliği, eşlik eden psikiyatrik tanı ve düzenlenen rapor sonuçlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma, 01.04.2013-01.04.2015 tarihleri arasında adli makamlar tarafınca bir üniversite hastanesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları polikliniğine TCK madde 31/2 gereğince rapor düzenlenmesi istenen çocuk ve ergenlerin dosya kayıtlarının geriye dönük olarak taranması ile gerçekleştirilmiştir. Adli dosya kayıtlarından olgular ve ailelerinin sosyodemografik özellikleri, WISC-R (Wechsler Intelligence Scale for Children-Revised, WÇZÖ-R, Wechsler Çocuklar için Zeka Ölçeği-Yeniden Gözden Geçirilmiş Formu) sonuçları, klinik değerlendirme sonuçları ve adli olaya ilişkin bilgiler elde edilmiştir. Bulgular: Olguların %11,1’i (n=7) kız, %88,9’u (n=56) erkekti. Suça karıştığı iddia edilen olguların işlenen suç tipleri arasında ise ilk sırada hırsızlık (%40,5) yer almaktaydı. Klinik değerlendirme ile olguların %49,2’sinin (n=31) normal zeka düzeyinde olduğu, %38,1’inin (n=24) sınırda zihinsel kapasiteye sahip olduğu, %12,7’sinin (n=8) zeka geriliğinin bulunduğu belirlenmiştir. Sonuç: Suça sürüklenen çocuklarda entelektüel kısıtlılık, sosyoekonomik güçlükler ve hem çocuk, hem de ailede düşük eğitim düzeyinin sıklığı dikkat çekicidir. Çocuk suçluluğunu azaltmak için risk altındaki çocukların gereksinimlerinin belirlenmesi ve buna uygun koruyucu ve destekleyici önlemlerin alınması gerekli görünmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Adli psikiyatri, çocuk suçluluğu

Sociodemographic and clinical characteristics of juvenile delinquents

Purpose: In this study, it was aimed to examine the socio-demographic characteristics of the juvenile delinquents, who were sent to a university hospital by judicial authorities in order to prepare an expert report in accordance with Clause 31/2 of the Turkish Penal Code (TPC), and their families as well as nature of the offence, co morbid psychiatric diagnosis, and the prepared report results. Materials and Methods: This study was conducted by reviewing retrospectively the file records of children and adolescents who were required to be reported in accordance with Clause 31/2 of TPC in Outpatient Clinic of Child and Adolescent Psychiatry of a university hospital by judicial authorities between 01.04.2013 and 01.04.2015. From the judicial file records, socio-demographic characteristics of the cases and their families, WISC-R (Wechsler Intelligence Scale for Children-Revised) results, clinical evaluation results and information related to the judicial event were obtained. Results: It was found that 11.1% of the cases (n=7) were female and 88.9% (n=56) were male. Theft (40.5%) was on the first rank among the crime types committed by the cases who were claimed to get involved in crime. As a result of the clinical evaluation it was determined that 49.2% of the cases (n=31) had normal intelligence level, 38.1% (n=24) had borderline intelligence level, and 12.7% (n=8) had mental retardation. Conclusions: The intellectual limitations in juvenile delinquents, socio-economic difficulties, and frequency of the low education levels in both children and families are remarkable. In order to reduce juvenile delinquency, it is considered as necessary to determine the needs of children at risk and take appropriate protective and supportive measures.

Keywords: