Sema PÜSKÜLLÜOĞLU, Ayça AÇIKALIN, Mehmet AY, Nalan KOZACI, Akkan AVCI, Müge GÜLEN, Ferhat İÇME, Salim SATAR

Acil Servise Başvuran Erişkin Travma Olgularının Analizi

Amaç: Travma acil servise en yaygın başvuru nedenlerinden birisidir. Bu çalışmada, acil servisimize başvuran erişkin travma hastalarının demografik özellikleri, etyolojileri, mortalite ve morbidite oranlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Materyal ve Metod: Acil servise 01 Mart 2011 ile 31 Ağustos 2011 tarihleri arasında travma ile başvuran 18 yaş üzeri hastalar çalışmaya dahil edilmiştir. Hasta muayene kartları, yatış dosyaları ve hastane otomasyon sistemine ICD 10 kodları ile girilen kayıtlar incelenmiştir. Bilgilerine eksiksiz ulaşılamayan hastalar çalışma dışı bırakılmıştır. Bulgular: Çalışma süresi boyunca 110495 hastanın acil servise başvurduğu ve bunların 13585’inin (%12,29) travmaya bağlı başvuru olduğu belirlenmiştir. Basit ekstremite travması (%38,28) ve düşmenin (%31,7) en yaygın etyolojik nedenler olduğu, hastaların %99,71’inin Glaskow Koma Skalası skorunun 13 ile 15 arasında olduğu tespit edilmiştir. Travmalı hastaların %9,6’sına Bilgisayarlı Tomografi (BT) çekildiği, bunların %84,5’inin normal olduğu ve en sık Beyin BT çekildiği belirlenmiştir. Hastaların sadece %6’sının hastaneye yatırıldığı, %0,9’unun ise eksitus olduğu görülmüştür. Bayanlarda yüksekten düşmenin, erkeklerde ise trafik kazalarının en sık ölüm nedeni olduğu saptanmıştır. Sonuç: Acil servise basit travma ile başvuran hastaların büyük çoğunluğunun ayrıntılı hikaye ve dikkatli fizik muayene sayesinde taburcu edilebileceği belirlenmiştir. Gereksiz tıbbi tetkikler, zaman kaybı ve para israfı azaltılmalıdır. Bu yolla ağır hastalara daha fazla zaman ve işgücü ayrılabilir.

Anahtar Kelimeler:

Travma, acil, ölüm, prognoz

Analysis of Adult Trauma Patients Admitted to Emergency Department

Purpose: Trauma is one of the most common reason of admissions to emergency departments. In this study, it was aimed to determine the demographic characteristics, etiology, morbidity and mortality rates and prognosis of adult trauma patients admitted to our emergency department (ED). Materials and Methods: Patients over the age of 18 years, who admitted to ED between 01 March 2011 and 31 August 2011 were included in this retrospective study. Patient examination cards, hospitalization files and records entered with ICD 10 codes to hospital automation system were analyzed. Patients with inaccessible data were excluded from the study. Results: During the study period, total number of 110495 patients admitted to ED, and 13585 (12,29%) of them admitted with trauma. Simple extremity injuries (38,28%) and falls (31,7%) were most common etiological factors. Glasgow coma scales of 99,71% of the patients were between 13 and 15. Of the patients with trauma, 9,6% had a Computed Tomography (CT) scan, and 84,5% of CT scans were evaluated as normal, and cranial CT was the most requested one. Only 6% of the patients were hospitalized, and 0,9% of the trauma patients died. Falls from height in females and traffic accidents in males were the leading causes of death. Conclusion: Most of the patients with simple traumas admitted to ED can be discharged from the hospital with a complete history and careful examination. The rate of unnecessary medical tests, loss of time and waste money should be reduced, and the time and labor allocated to severe patients can be increased by this way.

Keywords:

Trauma, emergency, mortality, prognosis,

PDF

___

1. Ertekin C, Taviloğlu K, Güloğlu R, Kurtoğlu M, Belgerden S. Travma, 1.Baskı. İstanbul: İstanbul Medikal Yayıncılık, 2005.
2. Yılmaz ER, Hastürk AE, Kahiloğulları G. Acil serviste kafa travması nedeni ile değerlendirilen 1114 hastanın epidemiyolojik incelemesi. Türk Nöroşirurji Dergisi. 2011;21:242-5.
3. T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü. 2010 adrese dayalı nüfus kayıt sistemi sonuçları. http://www.balya.gov.tr/default_B1.aspx?id=2 (accessed Dec 2014)
4. Soybir GR. Travma epidemiyolojisi. In Travma, I. Baskı (Eds Ertekin C, Taviloğlu K, Güloğlu R, Kurtoğlu M, Belgerden S.). İstanbul, İstanbul Medikal Yayıncılık. 2005:26-32.
5. Kaya E. Multitravmalı hastaya yaklaşım. In Yoğun bakım sorunları ve tedavileri, 2. Baskı (Ed Şahinoğlu AH.): Ankara, Türkiye Klinikleri. 2003:331-6.
6. Buchman TG, Hall BL, Bowling WM, Kelen GD. Thoracic trauma. In Emergency Medicine. 5 th Ed (Eds Tintinalli JE, Kelen GD, Stapczynski JS). New York, Mc Graw Hill, 2004:1595-1615.
7. Özgüç H, Kaya E, Korun N. Travma resüsitasyonunda mortaliteyi etkileyen faktörler. Ulusal Travma Dergisi. 1995;1:51-8.
8. Eachempati SR, Reed RL. St Louis JE, Fischer RP. The demographics of trauma in 1995. J Trauma. 1998;45:208-14.
9. Pekdemir M, Çete Y, Eray O, Atilla R, Çevik AA, Topuzoglu A. Determination of the epidemiological characteristics of the trauma patients. Ulusal Travma Dergisi. 2000;6:250-4.
10. Young WW, Young JC, Smith JS, Rhodes M. Defining the major trauma severity. J Trauma. 1991;31:1125-41.
11. Çırak B, Güven MB, Işık S, Kıymaz N, Demir O. Acil servise başvuran travma hastaları ile ilgili epidemiyolojik bir çalışma. Ulusal Travma Dergisi. 1999;5:157-9.
12. Gül M. Epidemiological analysis of trauma cases applying to emergency department. Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 2003;19:33-6.
13. Salman C, Tezeren G, Öztemur Z, Bulut O. Acil serviste görülen genel vücut travmalı olguların değerlendirilmesi. CÜ Tıp Fakültesi Dergisi. 2006;28:84-8.
14. Akoğlu H, Denizbaşı A, Ünlüer E, Güneysel Ö, Onur Ö. Marmara üniversitesi hastanesi acil servisine başvuran travma hastalarının demografik özellikleri. Marmara Medical Journal. 2005;18:113-22.
15. Bouillon B, Lefering R, Vorweg M, Tiling T, Neugebauer E, Troidl H. Trauma score systems: Cologne Validation Study. J Trauma. 1997;42:652-8.
16. Erdur B, Türkçüer İ, Ergin A, Kabay B, Serinken M, Yüksel A. Pamukkale üniversitesi tıp fakültesi acil servisine başvuran travma olgularının kesitsel analizi. Turk J Emerg Med. 2007;7:25-30.
17. Ghodsi SM, Roudsari BS, Abdollah M, Shadman M. Fall-related injuries in the elderly in tehran. Injury. 2003;34:809-14.
18. Moore BT. Trauma in the elderly. Mol Med. 2003;100:515-7.
19. Güneytepe Üİ, Akköse Ş, Gökgöz Ş, Özgüç H, Ocakoğlu G, Aktaş H. Yaşlı travma olgularında mortaliteye etki eden faktörler ve skorlama sistemleri. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 2008;34:15-9.
20. Arslan MM, Akcan R, Hilal A, Kar H, Çekin N. Adana adli tıp şube müdürlüğüne müracaat eden kesici delici alet yaralanmasına bağlı olguların değerlendirilmesi. Adli Tıp Dergisi. 2005;19:17-22.
21. Köksal Ö, Özdemir F, Bulut M, Eren Ş. Uludağ üniversitesi tıp fakültesi hastanesi acil servis’ine başvuran delici kesici alet yaralanmalı olguların analizi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 2009;35:63-7.
22. Karasu A, Sabancı PA, Cansever T, Hepgül TK, İmer M, Dolaş İ. Kafa travmalı hastalarda epidemiyolojik çalışma. Ulusal Travma Acil Cerrahi Dergisi. 2009;15:159-63.
23. Kırış T, İş M, İmer M, Hepgül K, Ünal F. Nöroşirurjide travma pratiği prospektif epidemiyolojik çalışma. Ulusal Travma Dergisi. 1998;4:281-4.
24. Rockett IR, Smith GS. İnjury related to chronic disease; an international review of premature mortality. American J Public Health. 1987;77:1345-7.
25. Işık HS, Bostancı U, Yıldız O, Özdemir C, Gökyar A. Kafa travması nedeniyle tedavi edilen 954 erişkin olgunun retrospektif değerlendirilmesi: Epidemiyolojik çalışma. Ulus Travma Acil Cerrahi Dergisi. 2011;17:46.
26. Oyar O, Gülsoy UK. Politravmalı hastalara radyolojik yaklaşım. http://www.ttb.org.tr/STED/sted0202/politravma.pdf (accessed in Dec 2014)
27. Koçer N. Spinal travmada radyolojik algoritma. http://www.ctf.edu.tr/stek/pdfs/39/3913.pdf (accessed in Dec 2014)
28. Hu R, Mustard CA, Burns C. Epidemiology of incident spinal fracture in a complete population. Spine. 1996;21:492-9.
29. Armağan E, Al G, Erdem M, Özgüç H, Tokyay R. UU tıp fakültesi ilk ve acil yardım sevisine vertebra ve/veya spinal travmalı hastaların epidemiyolojik ve prognostik incelenmesi. Ulusal Travma Dergisi. 2000;6:110-3.
30. Aydın Ü, Yazıcı P, Uğuz A, Tamsel S, Solak İ, Kaplan H. Comparison the results of ultrasonography with computed tomography of traumatized patients. Yeni Tıp Dergisi. 2008;25:36-9.
31. Turgut AT, Koşar U, Liman ŞT, Ünlübay D, Taştepe İ. The radiology of chest trauma. Solunum Hastalıkları. 2001;12:320-8.
32. Yetim TD, Yetim İ, Duru M, Bayaroğulları H. Thoracic Trauma: 156 Patient Assessment. JAEM. 2011;1:110-3.
33. Çobanoğlu U. Göğüs Travması: 110 Olgunun Analizi. Toraks Dergisi. 2006;7:162-9.
34. Trupka A, Waydhas C, Hallfeldt K, Nast-Kolb D, Pfeifer KJ, Schweiberer L. Value of thoracic computed tomography in the first assessment of severely injured patients with blunt chest trauma: results of a prospective study. Journal of TraumaInjury Infection & Critical Care. 1997;43:405-12.
35. Yıldız M, Gedikli A, Durukan P, Bulut M, Çevik Y, Yılmaz E. Acil servisimize başvuran pelvis fraktürlü hastaların retrospektif analizi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Tıp Dergisi. 2006;20:281-4.
36. Gurevitz S, Bender B, Tytiun Y, Velkes S, Salai M, Stein M. The role of pelvic fractures in the course of treatment and outcome of trauma patients. IMAJ. 2005;7:623-6.
37. Ward NJ, Okpala E. Analysis of 47 road traffic accident admissions to BMH Shaibah. JR Army Med Corps. 2005;151:37-40.
38. Marmor M, Parnes N, Aladgem D, Birshan V, Sorkine P, Halpern P. Characteristics of road traffic accidents treated in an urban trauma center. Isr Med Assoc J. 2005;7:9-12.