Bartın İli Kent Ormanı Alt Florasındaki Otsu Bitkilerin Bazı Özelliklerinin Belirlenmesi

Bu çalışma Bartın ili Kent Ormanı'nda 2017 yılı vejetasyon döneminde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın amacı, Bartın ili Kent Ormanı'nın alt florasında yer alan ve yem değeri olan bitki topluluklarının bazı özelliklerinin belirlenmesi ve botanik kompozisyonun araştırılmasıdır. Araştırma alanında, 32 familyaya ait 92 adet bitki taksonu tespit edilmiştir. Teşhis edilen bitkilerin 15'i buğdaygil, 18'i baklagil ve 59 adedi diğer familyalara ait bitki taksonlarından oluşmaktadır. Teşhis edilen bitkilerin 25 tanesi tek yıllık ve 67 tanesi çok yıllıktır. Bu bitkiler yem değeri açısından değerlendirildiğinde 19 tanesi yem değeri yüksek olan azalıcı bitkiler sınıfında, 7 tanesi çoğalıcı ve 66 tanesinin istilacı grupta yer aldığı tespit edilmiştir. Toprağı kaplama oranı ve botanik kompozisyon şerit transekt yöntemi ile belirlenmiştir. Elde edilen verilere göre orman altı vejetasyonun toprağı kaplama oranı %87 olarak belirlenmiştir. Vejetasyon analizi neticesinde alandaki ortalama botanik kompozisyonun %54,6'sını buğdaygiller, %24,3'ünü baklagiller ve %21,1'ini diğer familyalara ait türlerin oluşturduğu belirlenmiştir.

Determination of Some Properties of Herbaceous Plants in Understory of Urban Forestry in Bartın Province

This study was carried out in Urban Forestry in Bartın province during vegetation period in 2017. The objective of this research was to determine some properties of vegetation and analyze botanical composition in understory of Urban Forestry in Bartın province. A total of 93 plant taxons were diagnosed that they consisted of 19 legumes, 15 grasses, 59 other family taxons that they belonged to thirty-two plant families . Twenty-five of diagnosed plants had annual life span and the others had perennial. When these plants were evaluated in terms of forage value, twenty of them were decreaser plants with high forage value, seven of them were increaser and the others were invaders. Canopy coverage and botanical composition were determined by transect method. The canopy coverage was %87. Botanical composition was 24,3% legumes, 54,6% grasses and 21.1% other plant families.

PDF

___

Akman, Y., Ketenoğlu, O., 1987. Vejetasyon Ekolojisi (Bitki Sosyolojisi). AÜ, Fen Fakültesi Yayınları, Yayın No: 146, Ankara.
Alay, F., İspirli, K., Uzun, F., Çınar, S., Aydın, İ., Çankaya, N., 2016. Uzun süreli serbest otlatmanın doğal meralar üzerine etkileri. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi. 33 (1): 116-124.
Andiç, C., 1981. Çayır ve meralarda yabancı ot sorunu ve doğu anadolu çayır ve meralarında rastlanan yabancı otlar. Doğu Anadolu Bölgesi Çayır Mera ve Yem Bitkileri Yetiştiriciliği ve Sorunları Semineri Tebliğleri, 8-15 Haziran, Muş, s. 92-103.
Anonim, 2007. Meteoroloji Genel Müdürlüğü. Günlük Meteorolojik Veri. Ankara.
Anonim, 2008a. http://www.npwrc.usgs.gov/resource/plants/fqa/fqalist.txt 6.2.2008 Anonim, 2008b. http://www.bhwp.org/db/BHWP_Full_List. 7.2.2008
ÇOMÜ Zir. Fak. Derg. (COMU J. Agric. Fac.) 2017: 5 (2): 1–8 ISSN: 2147–8384 8
Anonim, 2017a. www.ogm.gov.tr/Sayfalar/Ormanlarimiz/TurkiyeOrmanVarligi.aspx
Anonim, 2017b. www.ogm.gov.tr/Lists/Orman%20varlmz/DispForm.aspx?ID=77
Anonim, 2017c. bartin.tarim.gov.tr/Belgeler/SolMenu/Bart%C4%B1n%20stratejik%20plan.pdf
Aydın, İ., Uzun, F. 2002. Çayır-Mer’a Islahı ve Amenajmanı. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Ders Kitabı, No:9, Samsun. Babalık, A.A., Kılıç, K., 2015. A comprehensive approach of botanical compositions and forage yields in a rangeland. Research journal of biotechnology.10 (10): 14-20.
Babalık, A.A., 2008. Isparta yöresi meralarının vejetasyon yapısı ile toprak özellikleri ve topoğrafik faktörler arasındaki ilişkiler. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Orman Mühendisliği Anabilim Dalı, Isparta, Doktora Tezi. 164s.
Bakır, Ö., 1987. Çayır-Mera Amenajmanı. Ankara Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Yayınları, Yayın No:992, Ders Kitabı No:292.
Dyksterhuis, E.J., 1948. The vegetation of the Western cross timbers. Ecological Monographs. 18: 325-376
Gür, M., Şen, C., 2016. Trakya bölgesinde doğal bir merada tespit edilen baklagiller ve buğdaygiller familyalarına ait bitkilerin bazı özellikleri. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi. 13 (1): 61-69.
Gökbulak, F., 2013. Vejetasyon Analiz Metodları. İstanbul: Yazın Basın Yayın Matbaacılık.
İpek (Gergin), M., S., 2001. Mardin İli Çayırpınar Köyü, doğal meralarının ot verimi, kalitesi ve botanik kompozisyonu üzerine bir araştırma. (Yayımlamamış). Harran.Ü Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Şanlıurfa, Yüksek Lisans Tezi. 42 s.
Kadıoğlu, S. 2003. Cihanlı Köyü (Tortum) yaylası mera vejetasyonunun mevcut durumu. A.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü. Erzurum, Yüksek Lisans Tezi. 45 s.
Kaya, Z., Başaran, S. 2006. Bartın florasına katkılar. GÜ Orman Fakültesi Dergisi. 6 (1): 40-62
Koç, A., 1995. Topoğrafya ile toprak nem ve sıcaklığının mera bitki örtülerinin bazı özelliklerine etkileri. AÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Erzurum, Doktora Tezi. 181 s.
Okatan, A., 1987. Trabzon meryemana deresi yağış havzası Alpin meralarının bazı fiziksel ve hidrolojik toprak özellikleri ile vejetasyon yapısı üzerine araştırmalar. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Orman Genel Müdürlüğü, Yayın No:664, Seri No:62, Ankara, Doktora Tezi. 290 s.
Öztürk, M., Bolat, İ., 2014. Transforming pinus pinaster forest to recreation site: preliminary effects on laı, some forest floor, and soil properties. Environ Monit Assess.186:2563–2572.
Palta, Ş., 2012. Bartın yöresi çayır-mera alanlarında bulunan Gramineae familyasına ait bitkilerde Arbusküler Mikorizal Fungusların (AMF) varlığının ve ekolojik özelliklerinin belirlenmesi. Bartın Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bartın, Doktora Tezi.
Reis, M., 1997. Trabzon-Araklı-Karadere Yağış Havzası orman içi meralarının bazı fiziksel ve hidrolojik özellikleri ile vejetasyon yapısı üzerine araştırmalar. KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon, Yüksek Lisans Tezi. 304 s.
Şengönül, K., Kara, Ö., Palta, Ş., Şensoy, H., 2009. Bartın Uluyayla yöresindeki mera vejetasyonunun bazı kantitatif özelliklerinin saptanması ve ekolojik yapının belirlenmesi. Bartın Orman Fakültesi Dergisi. 11 (16): 81-94.
Türk, M., Bayram, G., Budaklı, E., Çelik, N., 2003. Sekonder mera vejetasyonunda farklı ölçüm metodlarının karşılaştırılması ve mera durumunun belirlenmesi. UÜ Ziraat Fakültesi Dergisi. 17(1): 65-77.
Uluocak, N., 1978. Kırklareli yöresi orman içi vejetasyonunun nitelikleri ve bazı kantitatif analizleri. İstanbul
Üniversitesi Orman Fakültesi Yayınları, İÜ Yayın No: 2407, O.F. Yayın No: 253, İstanbul, 116 s.
Uluocak, N., 1979. Toprak koruması ve yem niteliği bakımından türkiye’nin önemli mera bitkileri. I.
Buğdaygiller İÜ Orman Fakültesi Yayınları, İ.Ü. Yayın No: 2638, O.F. Yayın No: 278, İstanbul, 128 s.
Uluocak, N., 1980. Mera durumu. İÜ Orman Fakültesi Dergisi. Seri B, 30(1): 52-63.
Vallentine, J., F., 2000. Grazing Management. Provo, Utah, 659 pp.
Yılmaz, H., 2004. Bartın kentinin çayır vejetasyonu üzerinde gözlemler. Ekoloji Dergisi. 51: 26-32.