Anydros-Eudokias Suyla Hayat Bulan, İnsan Eliyle Yok Olan Bir Kültür Mirası ve Düşündürdükleri

Doğadaki tüm unsurlar içinde yaşam açısından en önemli unsur su, suya en fazla gereksinim duyan canlı türü ise insandır. İnsanoğlu yeryüzünde görünüşünden itibaren daima suya yönelmiş, hep su kaynaklarını ve onlara ulaşmanın yollarını aramış, yerleşik düzene geçtikten sonra da genellikle su kenarlarında veya civar yerlerde yerleşmiştir. Su insanın hem biyolojik açıdan varlığını sürdürebilmesinin hem de dünyadaki canlılar arasında yalnızca kendisine özgü bir özellik olan “uygarlık yaratabilme” yetisinin gerektirdiği, olmazsa olmaz nitelikteki “ilk ilke”dir.

___

  • Bulgurlu, S. 1989 Die Ornamentik des Heroon von Yukarı Karaman in Pisidien, JustusLiebig-Universität Giessen (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Giessen.
  • Çelgin, A. V. 2004 “Coğrafî Koşulların Antik Yerleşmeler Üzerindeki Şekillendirici Etkisine Karakteristik Bir Örnek: Yukarıkaraman (Anydros? - Eudokias?)”, T. Korkut – H. İşkan – G. Işın (eds.), 60. Yaşında Fahri Işık’a Armağan. Anadolu’da Doğdu/Festschrift für Fahri Işık zum 60. Geburtstag, İstanbul: 239-250.
  • Çokay-Kepçe, S. 2006 Antalya Karaçallı Nekropolü/The Karaçallı Necropolis near Antalya, Suna-İnan Kıraç Akdeniz Medeniyetleri Araştırma Enstitüsü, Adalya Ekyayın Dizisi 4/Suna & İnan Kıraç Research Institut on Mediterranean Civilizations, Adalya Supplementary Series 4, İstanbul.
  • Davis, E. J. 2006 Anadolu/Anatolica. XIX. Yüzyılda Caria, Phrygia, Lycia ve Pisidia’nın Bazı Antik Kentlerine Yapılan Bir Gezinin Öyküsü, çev. F. Yılmaz, İstanbul.
  • Erdmann, K. 1961 Das Anatolische Karavansaray des 13. Jahrhunderts I: Katalog-Text, Istanbuler Forschungen Band 21/I (Text), Berlin.
  • Güçlü, M. 2006 “Batı Toroslarda Dağ Geçitleri”, M. A. Erdoğru (ed.), Doğumunun 65. Yılında Prof. Dr. Ahmet Özgiray’a Armağan. Tarihin İçinden, IQ Kültür Sanat Yayıncılık: 166, Araştırma-İnceleme Dizisi: 127, İstanbul: 312-346.
  • Heberdey, R. 1929 Termessische Studien, Akademie der Wissenschaften in Wien. Philosophisch-historische Klasse. Denkschriften 69, 3, Wien – Leipzig.
  • Hild, F. 2005 „Siedlungstypen im kaiserzeitlichen und spätantiken Pamphylien: Hamaxia und andere nichtstädtische Siedlungen“, G. Huber (ed.), Anzeiger der philosophisch-historischen Klasse, 140. Jahrgang 2005/2 = Veröffentlichungen der Kleinasiatischen Kommission 17: Hamaxia, Wien: 57-89.
  • İplikçioğlu, B. 1999 „Zum Territorium von Termessos in Pisidien“, P. Scherrer – H. Taeuber – H. Thür (eds.), Steine und Wege. Festschrift für Dieter Knibbe zum 65. Geburtstag, Österreichisches Archäologisches Institut, Sonderschriften 32), Wien: 309-314.
  • 2004 „Ländliche Siedlungen und das Territorium von Termessos (Pisidien)“, F. Kolb – E. Müller-Luckner (eds.), Chora und Polis, Schriften des Historischen Kollegs, Kolloquien 54, München: 103-125.
  • İplikçioğlu, B. – G. Çelgin – A. V. Çelgin 1991 Epigraphische Forschungen in Termessos und seinem Territorium I, G. Dobesch (eds.), Österreichische Akademie der Wissenschaften. Philosophisch-historische Klasse. Sitzungsberichte, 575. Band = Veröffentlichungen der Kleinasiatischen Kommission, Wien.
  • Lanckoronski, K. 2005 Pamphylia ve Pisidia Kentleri I: Pamphylia, çev. S. Bulgurlu Gün, Sunaİnan Kıraç Akdeniz Medeniyetleri Araştırma Enstitüsü, Çeviri Dizisi: 2, İstanbul.
  • Moretti, G. 1921 “Rovine di Lagon”, ASAA 3, 1916-1920: 135-141.
  • Paribeni, R. – P. Romanelli 1915-1916 “Studii e ricerce archeologiche nell’Anatolia meridionale”, Mon.Ant. ined. 23, 1914: 5-274.
  • Ritter, C. 1859 Vergleichende Erdkunde des Halbinsellandes Klein-Asien II = Die Erdkunde von Asien IX, Berlin.
  • Rott, H. 1908 Kleinasiatische Denkmäler aus Pisidien, Pamphylien, Kappadokien und Lykien, Studien über christliche Denkmäler, J. Ficker (ed.) = Neue Folge der archäologischen Studien zum christlichen Altertum und Mittelalter 5-6, Leipzig.
  • de Saint-Martin, V. 1852 Description historique et géographique de l’Asie Mineure II, Paris.
  • Spratt, T. A. B. – E. Forbes – E. Th. Daniell 2008 Milyas, Kibyratis ve Likya’da Yolculuklar I, çev. D. Türker, Suna-İnan Kıraç Akdeniz Medeniyetleri Araştırma Enstitüsü, Çeviri Dizisi: 3, K. Dörtlük – T. Kahya – R. Boyraz (eds.), İstanbul.
  • Texier, Ch. 2002 Küçük Asya. Coğrafyası, Tarihi ve Arkeolojisi III, çev. A. Suat, Enformasyon ve Dokümantasyon Hizmetleri Vakfı, Ankara.
  • TIB 8 2004 Tabula Imperii Byzantini 8: H. Hellenkemper – F. Hild, Lykien und Pamphylien 1-3, Österreichische Akademie der Wissenschaften.
  • Philosophisch-historische Klasse. Denkschriften 320, J. Koder (ed.), Wien.
  • Tschihatscheff, P. v. – H. Kiepert 1867 P. v. Tschihatscheff’s Reisen in Kleinasien und Armenien 1847-1863. Itinerare redigirt und mit einer neuen Construction der Karte von Kleinasien begleitet von H. Kiepert, Petermann’s Geographische Mittheilungen, Ergänzungsheft 20, Gotha.