Çocuk Edebiyatı ve Bibliyoterapi

Bu çalışmanın amacı, kitaplar aracılığıyla ruhsal yönden iyileşme ve gelişme olarak tanımlanabilecek olan bibliyoterapi yaklaşımının uygulanmasında çocuk edebiyatının yerini ve önemini tartışmaktır. Bu amaç doğrultusunda çalışmada ilk olarak bibliyoterapinin nasıl bir yaklaşım olduğu açıklanmış, ardından bu yaklaşımda çocuk edebiyatının olanaklarından nasıl yararlanılabileceği belirtilmiştir. Bibliyoterapi sürecinde çocuk edebiyatından etkili bir biçimde yararlanılabilmesi için bu süreçte kullanılacak olan kitapların taşımış oldukları niteliklerin son derece önemli olduğu vurgulanarak bibliyoterapi sürecinde kullanılacak çocuk kitaplarında bulunması gereken temel nitelikler açıklanmıştır. Son olarak bibliyoterapi yaklaşımında çocuk edebiyatının kullanılmasına yönelik birtakım önerilerde bulunulmuştur

Anahtar Kelimeler:

Bibliyoterapi, çocuk edebiyatı, psikolojik gelişim

Çocuk Edebiyatı ve Bibliyoterapi

The aim of this study, to discuss the implementation of the bibliotherapy approch to be defined by the books as an improvement and development in the status and importance of children’s literature. In accordance with this purpose in the study how the bibliotherapy was an approach as first, behind this approach was how to be used for the opportunities of children’s literature. For the benefits of children’s literature in the bibliotherapy process, the qualifications of the books to be used in this process to be emphasized extremely it was important and in children’s books to be used in the bibliotherapy process required basic qualifications was explained. Finally, some recommendations was given for the use of children’s literature in the bibliotherapy approach

Keywords:

Bibliotherapy, children’s literature, psychological development,

PDF

___

Altay, G. (1969). Bibliyoterapi ve kütüphaneciler. Türk Kütüphaneciliği, 18(4), 241-243.
Bulut, S. (2010). Yetişkinlerle yapılan psikolojik danışmada bibliyoterapi (okuma yoluyla sağaltım) yönteminin kullanılması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(33), 46-56.
Eagleton, T. (2016). Edebiyat nasıl okunur? (E. Ersavcı, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
Felski, R. (2016). Edebiyat Ne İşe Yarar? (E. Ayhan, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
Gönen, M. ve Veziroğlu, M. (2017). Çocuk edebiyatının genel hedefleri. M. Gönen (Ed.) Çocuk edebiyatı içinde (ss. 1-13). Ankara: Eğiten Kitap.
Grabe, W. (2010). Reading in a second language. R. B. Kaplan (Ed.) The Oxford handbook of applied linguistics içinde (ss. 88-99). New York: Oxford University Press.
İlter, B. (2015). Bibliyoterapi tekniğinin üstün yetenekli çocukların mükemmeliyetçilik düzeylerine etkisi.
Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi, İstanbul. Karacan Özdemir, N. (2016). Deneysel bir çalışma: Bibliyopsikolojik danışmaya dayalı özgüven geliştirme programının 6. sınıf öğrencilerinin özgüven düzeylerine etkisi. İlköğretim Online, 15(1), 136- doi:http://dx.doi.org/10.17051/io.2016.59570
Karagöz, B. (2015). Kendilik değerini koruma bağlamında çocuk edebiyatı eserlerinin kullanımı.
Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(40), 486-493. Koçak, Ş. (2017). Sınıf yönetiminde, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB) olan çocukların tanınması üzerine bibliyoterapik bir çalışma (Çalıkuşu örneği). Akra Kültür Sanat ve Edebiyat Dergisi, (5), 151-192.
Leana-Taşcılar, M. Z. (2012). Üstün zekâlı ve yetenekli öğrencilerin de bulunduğu sınıflarda bibliyoterapi kullanımı: Model önerisi. Türk Üstün Zekâ ve Eğitim Dergisi, 2(2), 118-136.
Llosa, M. V. & Fuentes, C. (2014). Edebiyata övgü (C. Üster, Çev.). İstanbul: Notos Kitap Yayınevi.
Maidman Joshua, J. & DiMenna, D. (2000). Read two books and let’s talk next week using bibliotherapy in clinical practice. Canada: John Wiley & Sons, Inc.
Öncü, H. (2012). Bibliyoterapi yönteminin okullarda psikolojik danışma ve rehberlik amacıyla kullanılması. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 16(1), 147-170.
Öner, U. (2007). Bibliyoterapi. Çankaya Üniversitesi Fen – Edebiyat Fakültesi Journal of Arts and Sciences, 7, 133-150.
Proust, M. (2016). Yaratıcı okurluk (A. Günay, Çev.). İstanbul: Palto Yayınevi.
Riordan, R. J. & Wilson, L. S. (1989). Bibliotherapy: Does it work? Journal of Counseling and Development, 67(9), 506-508.
Sever, S. (2004). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
Sever, S. (2013). Çocuk ve edebiyat. İzmir: Tudem.
Stamps, L. S. (2003). Bibliotherapy: How books can help students cope with concerns and conflicts.
The Data Kappa Gamma Bulletin, 70(1), 25-29. Şirin, M. R. (2016). Çocuk, çocukluk ve çocuk edebiyatı. İstanbul: Kapı Yayınları.
Turan, K. (2005). Arkadaş edinme güçlüğü çeken çocukların problemlerini çözmede çocuk edebiyatından yararlanma. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 124-135.
Ülper, H. (2009). Okuma ve anlamlandırma becerilerinin kazandırılması. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Yeşilyaprak, B. (2008). Bibliyoterapi: Okuma ile sağaltım. Çoluk Çocuk, 82, 20-22.
Yılmaz, E. (2012). Türk çocuk yazınında ana karakter konumundaki çocukların dil kullanımları üzerine karşılaştırmalı bir inceleme. S. Sever, C. Aslan, S. Canlı, Ş. Önal, B. Çıldır, S. Karagül, B. N. Doğan ve Ö.
İnce Samur (Yay. Haz.) 3. ulusal çocuk ve gençlik edebiyatı sempozyumu bildiriler ve atölye çalışmaları kitabı içinde (ss. 491-496). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi. Yılmaz, M. (2014). Bilgi ile iyileşme: Bibliyoterapi. Türk Kütüphaneciliği, 28(2), 169-181.