Öz Lubb et-Tevârîh; Yahya b. Abdullatif Kazvînî tarafından Şâh İsmâil’in dördüncü oğlu Ebû el-Feth Behrâm Mirzâ için 948 (1541) senesinde kaleme alınmış genel bir tarih kitabıdır. Eser dört bölümden meydana gelmektedir. Birinci bölümde, Hz. Muhammed ve On İki İmam, İkinci bölümde Pişdadiler, Keyaniler, Eşkâniler (Mülükü’t-Tavaif) ve Sasaniler’e dair bilgiler anlatılmaktadır. Eserin üçüncü bölümü ise iki fasıla ayrılmış olup ilk fasılda Hulefa-yı Raşidin, Emeviler ve Abbâsiler’e dair bilgiler zikredilmektedir. İkinci fasıl ise alt kısımlara ayrılarak sırasıyla; Tâhirîler, Saffârîler, Sâmânîler, Gazneliler, Gûrîler (Gûrlular), Büveyhîler, Selçuklular, Hârezmşâhlar, Atabeylikler, Batı ve İran İsmailileri, Kirmân Karahıtayları, Cengiz Han döneminden Ebu Said Mirza Bahadır Han’a kadar Moğollar, Moğollar ve Timurlular arasındaki dönemde kurulan Beylikler, Timurlular, Akkoyunlular, Karakoyunlular, Maveraünnehr ve Horasan Özbekleri hakkında ki bilgilerden, dördüncü bölümde ise kendi zamanına kadar ki Safevî tarihinden bahseder. Eserin bu son kısmı özellikle Safeviler’in ilk dönemleri için önemli bilgiler ihtiva etmektedir.