Mikrofiltrasyon işleminin zeytinyağı endüstrisi atıksularına uygulanabilirliği

Bu çalışma kapsamında, 3 fazlı zeytinyağı üretimi yapan bir tesisten alınan karasu numunesi ile çalışılmış, bu numunenin fiziksel ve kimyasal ön arıtımından sonra mikrofiltrasyon prosesi ile arıtılabilirliği incelenmiştir. Karasuyun fiziksel ön arıtımı amacıyla, kartuş filtreden ve piyasada hava geçirgenliğine göre satılan dört farklı filtre bezinden filtrasyon denemeleri yapılmıştır. Böylece ham numunenin 120000 mg/L olan KOİ konsantrasyonu 77700 mg/L’ye düşürülmüştür. Kimyasal ön arıtımda ise iki kademeli koagülasyon denenmiştir. Numunenin pH’ı önce 2’ye, sonrasında ise 4’e ayarlanmış ve daha sonra kartuş filtreyi takiben filtre bezlerinden süzülmüş, böylece 48000 mg/L KOİ konsantrasyonuna ulaşılmıştır. Fiziksel ve kimyasal ön arıtımdan geçirilmiş olan karasu numuneleri ayrı ayrı mikrofiltrasyon işlemine tabi tutulmuştur. Mikrofiltrasyon denemeleri, 100 – 150 ve 200 L/saat debi ve atmosferik basınç, 1 ve 2 bar basınç altında yapılmıştır. Debi ve basınçtaki artış süzüntü akısını ve KOİ ile TOK konsantrasyonlarını arttırmıştır. Kimyasal olarak ön arıtılmış numuneyle daha yüksek akı değerlerinin elde edildiği görülmüştür. Kimyasal arıtma sonrasında uygulanan mikrofiltrasyon işlemi ile elde edilen giderme verimlerinin, fiziksel ön arıtılmış numunenin mikrofiltrasyonu ile elde edilen sonuçlarına göre daha yüksek değerlerde olduğu belirlenmiştir. Kimyasal arıtma ve mikrofiltrasyon kombinasyonu sonucunda en yüksek giderme verimi (%98) AKM parametresi için elde edilirken, yağ-gres için %94, TOK için %75.4, KOİ için ise %74.2 giderme verimleri gözlenmiştir. Buna rağmen ulaşılan konsantrasyonlar hala yüksek mertebededir ve ilave arıtma teknolojilerine ihtiyaç duyulmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Filtrasyon, fiziksel arıtma, karasu, mikrofiltrasyon

PDF

___

American Public Health Association, American Water Works Association, Water Pollution Control Federation (1992). Standart Methods for the Examination of Water and Wastewater, 18th Edition, Washington.
Benitez, F.J., Acero J.L. ve Leal, A.I., (2006). Application of microfiltration and ultrafiltration processes to cork processing wastewaters and assessment of the membrane fouling, Separation and Purification Technology, 50, 354-364.
Brinck, J., Jonsson, A.S., Jonsson, B. ve Lindau, J., (2000). Influence of pH on the adsorptive fouling of the ultrafiltration membranes by fatty acids, Journal of Membrane Science, 164, 187-194.
Canepa, P., Marignetti, N., Rognoni, U. ve Calgari, S. (1988). Olive mills wastewater treatment by combined membrane processes, Water Research, 22, 12, 1491-1494.
Koyuncu, I. (2003). An advanced treatment of high-strength opium alkaloid processing ındustry wastewaters with membrane technology: pretreatment, fouling and retention characteristics of membranes, Desalination, 155, 265-275.
Minhalma, M., Dias, C.R., De Pinho, M.N., (2000). Membrane fouling in ultrafiltration of cork processing wastewaters, Advances in Environmental Research, 3, 539-549.
Mohammadi, T., Esmaeelifar, A. (2005). Wastewater treatment of a vegetable oil factory by a hybrid ultrafiltration-activated carbon process. Journal of Membrane Science, 254, 129-137.
Oktav, E., Özer, A. (2004). Zeytinyağı üretimi atıksularının fiziksel arıtımı, Cumhuriyet Üniversitesi, 1. Ulusal Çevre Kongresi, Çevre 2004 Bildiriler Kitabı, 234-240.
Turano, E., Curcio, S., De Paola, M., Calabrò, V. ve Iorio, G. (2002). An ıntegrated centrifugation–ultrafiltration system ın the treatment of olive mill wastewater”, Journal of Membrane Science, 209, 519–531.