Deri endüstrisi atıksuyu için biyolojik arıtma sırasında ozonlamanın optimizasyonu

Bu çalışmada, biyolojik arıtma sırasında ozon ile kimyasal oksidasyon prosesi için optimum ozonlama noktasının belirlenmesi araştırılmıştır. OTH profillerinin elde edilmesine dayalı respirometrik ölçümler yardımıyla – çalışmaya konu edilen fiziko-kimyasal ön arıtmaya tabi tutulmuş – deri endüstrisi atıksuyu numunesindeki (A Numunesi’ndeki) KOİ bileşenleri belirlenmiştir. Respirometrik analizler aracılığıyla biyolojik arıtma sırasındaki reaksiyon sürelerine bağlı olarak B, C ve D numuneleri tanımlanmıştır. Ozonlama deneyleri başlangıç anı (A Numunesi), kolay ayrışabilen KOİ bileşeninin tümüyle giderildiği an (B Numunesi), başlangıçtaki yavaş ayrışan çözünmüş KOİ bileşeninin yarı yarıya giderildiği an (C Numunesi), geriye sadece çözünmüş inert KOİ bileşeninin kaldığı an (D Numunesi) için yürütülmüştür. Ozonlama deneyleri sonucunda, farklı oksidasyon ürünlerinin oluşumuna bağlı olarak değişik arıtma verimleri elde edilmiştir. Kolay ayrışabilir nitelikli organik maddenin biyolojik arıtmada giderilmesinin ardından ozonlama prosesinin (ara ozonlama prosesinin) uygulanması, tüm numuneler içerisinde mg/l cinsinden KOİ giderimi bazında en iyi sonuçları vermiştir. Ön ve son ozonlama prosesleriyle karşılaştırıldığında; kolay ayrışabilir nitelikli organik maddenin biyolojik arıtmada giderilmesinin ardından 40 mg/dak’lık optimum ozon akısında uygulanan ozonlama prosesi, biyolojik arıtmaya söz konusu prosesin entegrasyonu açısından en uygun seçenek olarak belirmiştir. KOİ fraksiyonları arasındaki dönüşüm mekanizmalarından hangisinin baskın olduğunu daha iyi algılayabilmek için ozon ile kimyasal oksidasyon prosesine tabi tutulmuş numunelerde respirometrik analizlerin de yapılması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Biyolojik arıtma, deri endüstrisi atıksuyu, KOİ fraksiyonasyonu, ozonlama, respirometrik ölçümler

PDF

___

Collivignarelli, C., Avezzu, F. ve Bertanza, G., (1998). Wet oxidation and other oxidation processes in leachate treatment, International Training Seminar, Management and Treatment of MSW Landfill Leachate, Cagliari.
DIN, (1997). Deutsche Einheitsverfahren zur Wasser-, Abwasser- und Schlammuntersuchung, Deutsches Institut für Normung e.V., VCH Verlagsgesellschaft, Weinheim.
Ekama, G.A., Dold, P.L. ve Marais, G.v.R., (1986). Procedures for determining influent COD fractions and the maximum specific growth rate of heterotrophs in activated sludge systems, Water Science and Technology, 18, 6, 91-114.
Hausler, R., Desjardins, M.A. ve Drouin, D., (1995). Utilization of ozone, hydrogen peroxide and their combination in the treatment of leachate, Proceedings, 12 th IOA World Congress, 2, 477-488, Lille.
Hostachy, J.C., Lachenal, D., Coste, C. ve Richard, Y., (1993). Ozonation of bleaching effluents in order to reduce AOX, COD, BOD, acute toxicity and chlorophenols derivatives, Proceedings, 11 th Ozone World Congress, S10:13-23, San Francisco, CA.
Jochimsen, J.C. ve Jekel, M.R., (1997). Partial oxidation effects during the combined oxidative and biological treatment of separated streams of tannery wastewater, Water Science and Technology, 35, 4, 337-345.
Jochimsen, J.C., Schenk, H., Jekel, M.R. ve Hegemann, W., (1997). Combined oxidative and biological treatment of separated streams of tannery wastewater, Water Science and Technology, 36, 2-3, 209-216.
Marco, A., Esplugas, S. ve Saum, G., (1997). How and why to combine chemical and biological processes for wastewater treatment, Water Research, 35, 4, 321-327.
Ollis, D.F., (2001). On the need for engineering models of integrated chemical and biological oxidation of wastewaters, Water Science and Technology, 44, 5, 117-123.
Orhon, D., Ateş Genceli, E. ve Ubay Çokgör, E., (1999a). Characterization and modeling of activated sludge for tannery wastewater, Water Environment Research, 71, 1, 50-63.
Orhon, D., Sözen, S., Ubay Çokgör, E. ve Ateş Genceli, E., (1999b). The effect of chemical settling on the kinetics and desing of activated sludge for tannery wastewaters, Water Science and Technology, 38, 4-5, 355-362.
Orhon, D. ve Okutman, D., (2003). Respirometric assessment of residual organic matter for domestic sewage, Enzyme and Microbial Technology, 32, 5, 560-566.