ARİSTOTELES MANTIĞINDA ORTA TERİM
Öz
Aristoteles
mantığında bilimsel bilgi elde etmek için kıyas oluşturabilmek ve kıyas
oluşturabilmek için öncülleri uygun formlarda birbirine bağlamak gereklidir. Bu
aşamalarda bağlayıcı, belirleyici ve gerçekleştirici unsur olarak orta terimi
görmekteyiz. Bu çalışmada orta terimin ne olduğunu tartışarak, bilimsel
bilginin elde edilmesi sürecinde hangi rolleri oynadığını tespit edilmeye
çalışılmıştır. Aristoteles’in mantığının her aşamasında etkin olan orta
terimin, etkilerini belirleyerek, mantık ve bilgi ilişkisinde orta terimi nasıl
kullandığı araştırılmıştır.
___
KaynaklarAristotle. (1991). The Complete Works of Aristotle. In J. Barnes (Ed.), Princeton University Press, Vol. I-II.Aristotelis. (1964). Analytica Priora et Posteriora. Düzenleyen William David Ross ve Lorenzo Minio-Paluello. Oxford Classical Texts.—. Categoriae et Liber de Interpretatione (1949). Düzenleyen Lorenzo Minio-Paluello. Oxford Classical Texts.Atademir, H. R. (1974). Aristo’nun Mantık ve İlim Anlayışı. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yay. 124.Altıntaş, H. (2002). İbn-i Sina Metafiziği. Ankara. Kültür Bakanlığı Yay. Bolay, S. H. (1993). Aristo Metafiziği ile Gazzali Metafiziğinin Karşılaştırılması. Ankara. M.E.B. Yay. İbn Rüşd. (1991). Tefsiru Ma Bade't-Tabia. In Maurice Bouyges (Ed.). Vol. I-III. Beyrut. Daru'l- Maşrık. Evans, M. G. (1959). Causality and Explanation in the Logic of Aristotle. Philosophy and Phenomenological Research, 19(4), 466-485.