ARİSTOTELES MANTIĞINDA ORTA TERİM

Öz Aristoteles mantığında bilimsel bilgi elde etmek için kıyas oluşturabilmek ve kıyas oluşturabilmek için öncülleri uygun formlarda birbirine bağlamak gereklidir. Bu aşamalarda bağlayıcı, belirleyici ve gerçekleştirici unsur olarak orta terimi görmekteyiz. Bu çalışmada orta terimin ne olduğunu tartışarak, bilimsel bilginin elde edilmesi sürecinde hangi rolleri oynadığını tespit edilmeye çalışılmıştır. Aristoteles’in mantığının her aşamasında etkin olan orta terimin, etkilerini belirleyerek, mantık ve bilgi ilişkisinde orta terimi nasıl kullandığı araştırılmıştır.

___

KaynaklarAristotle. (1991). The Complete Works of Aristotle. In J. Barnes (Ed.), Princeton University Press, Vol. I-II.Aristotelis. (1964). Analytica Priora et Posteriora. Düzenleyen William David Ross ve Lorenzo Minio-Paluello. Oxford Classical Texts.—. Categoriae et Liber de Interpretatione (1949). Düzenleyen Lorenzo Minio-Paluello. Oxford Classical Texts.Atademir, H. R. (1974). Aristo’nun Mantık ve İlim Anlayışı. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yay. 124.Altıntaş, H. (2002). İbn-i Sina Metafiziği. Ankara. Kültür Bakanlığı Yay. Bolay, S. H. (1993). Aristo Metafiziği ile Gazzali Metafiziğinin Karşılaştırılması. Ankara. M.E.B. Yay. İbn Rüşd. (1991). Tefsiru Ma Bade't-Tabia. In Maurice Bouyges (Ed.). Vol. I-III. Beyrut. Daru'l- Maşrık. Evans, M. G. (1959). Causality and Explanation in the Logic of Aristotle. Philosophy and Phenomenological Research, 19(4), 466-485.