Serbest Zaman Etkinlikleri Kapsamında Bireylerin Sosyal İlişkilerinde Kararlılık ve Sosyalleşme Düzeylerinin İncelenmesi: Oryantiring Örneği

Amaç: Bu araştırma, Oryantiring müsabakalarına katılan lisanslı sporcuların, “serbest zaman etkinlikleri kapsamında sosyal ilişkilerinde kararlılık ve sosyalleşme düzeylerinin incelenmesi” amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırmanın çalışma grubu, Türkiye Oryantiring Federasyonu bünyesinde bir sezon boyunca Oryantiring müsabakalarına katılan lisanslı sporculardan oluşmaktadır. Bulgular: Demografik özelliklere ilişkin bulgular arasında, cinsiyete, serbest zaman etkinliklerine katılım şekillerine, serbest zaman etkinliğine başlamada en çok etkisi olan rol sahibine, serbest zaman etkinliğine yaptığı katılım sıklığına ve serbest zaman etkinliği ile ilgilenme amacına göre dağılımları incelenmiştir. Çalışma grubunun %63.2’si erkek ve %36.8’i kadın olmak üzere 329 katılımcıdan oluşmuştur. Serbest zaman etkinliklerine katılım sıklığına göre oranları, hafta içi her gün %27.4, haftada üç gün %32.5, sadece hafta sonları %20.7, ara sıra %16.1 ve diğer (ayda bir) %3.3 olarak tespit edilmiştir. Serbest zaman etkinliği ile ilgilenme amacı dağılımına bakıldığında sağlıklı yaşam %26.4’lük, kişisel beceri ve yetenek %21.3’lük, kişisel gelişim %18.2’lik, mesleki-kariyer ve sosyo-kültürel katılım-paylaşım %16.4’lük, , diğer (tavsiye-öneri) %1.2’lik oranı göstermektedir. Spor ve Sosyalleşme Ölçeği ile Çok Alanlı Kararlılık Ölçeği alt boyutlarından genel kararlılık (p

Objective: This research has been performed on the purpose of examining “the determination and socialising levels of licensed athletes who participated in orienteering competitions, within the framework of leisure time activities. Material and Method: The study group of the research includes licensed athletes participating in orienteering competitions during a season within the scope of Turkey Orienteering Federation. Findings: In regard to demographical features; distributions according to sex, participation in leisure time activities, the most influential prompter for joining these activities, participation frequency and purpose of interest in leisure time activities have been examined. The study group consists of 329 participants involving men by 63.2% and women by 36.8%. Participation ratios in leisure time activities have been determined as follows: 27.4% for every weekday, 32.5% for three days a week, 20.7% for merely at weekends, sometimes by 16.1% and other (once a month) by 3.3%. Purpose of participation is comprised of 26.4% for a healthier life, 21.3% for personal skills and talents, 18.2% for self-development, 16.4% for professional career and socio-cultural participation, other (recommendation) for 1.2%. According to the Sports and Socialisation Scale and Multi-Domain Stability Scale, the general decisiveness sub-dimension (p

PDF

___

Şahin, C.K., Akten, S. & Erol U.E. (2009). Eğirdir Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinin Rekreasyon Faaliyetlerine Katılımlarının Belirlenmesi Üzerine Bir Çalışma. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi. 10 (1):63.

Torkildsen, G. (2005). Leisure and recreation management. Psychology Press.

Balcı, V., Demirtaş, M., Gürbüz, P., İlhan, A., ve Ersöz, V. (2003). Ankara'daki Üniversite Öğrencilerinin Boş Zaman Etkinliklerine Katılımlarının Araştırılması. Milli Eğitim Dergisi, 158.

Broadhurst, R. (2001). Managing Environments for Leisure and Recreation. Psychology Press.

Şahan, H. (2008). Üniversite Öğrencilerinin Sosyalleşme Sürecinde Spor Aktivitelerinin Rolü. KMU İİBF Dergisi.

Zeka, N. (1990). Postmodernizm. İstanbul: Kıyı Yayınları.

Öztürk, Ü. (1983). Orta Dereceli Okullarda Beden Eğitimi. (2. Baskı), İstanbul: Kayı Yayıncılık.

Orhan, R. (2012). Oryantiring Sporcularının Kendi Kendine Liderlik Algıları. (Yüksek Lisans Tezi). Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı. Kırıkkale

Ferguson, C. & Turbyfill, R. (2013). Discovering Orienteering Skills. Techniques and Activities. USA: Human Kinetics.

Hartmann, H. (1988). The significance of orienteering in the changing world of sports. Scientific Journal of Orienteering.

Haraburda, E. M. (1996). Development and validation of multi-domain measures of decision-making self-efficacy and indecisiveness. (Doctoral dissertation). The Ohio State University.

Şahan, H. (2007). Üniversite Ögrencilerinin Sosyallesme Sürecinde Spor Aktivitelerinin Rolü. Konya: Selçuk Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Halkla Ilişkiler Ve Tanıtımm Anabilim Dalı. (Yayınlanmamış Doktora Tezi).

Sarı, E. (2010). Çok Alanlı Kararlılık Ölçeği'ni Türkçeye Uyarlama Çalışması. Journal of Graduate School of Social Sciences, 14(1):113-114.

Yetiş, Ü. (2008). Orta öğretim öğrencilerinin boş zaman değerlendirme eğilimlerinin farklı değişkenlere göre belirlenmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2(3):194-198.

Çaha Ö. (2000). Spora Yaslanarak Bir Nefes Alma, Beta Yayınevi. Ankara. Riggio. RE (1986)" The Assessment of Basic Social Skills" Journal of Personality and Social Psychology, 51,654.

Lapa, T. Y., Ağyar, E., & Bahadır, Z. (2012). Yaşam Tatmini, Serbest Zaman Motivasyonu, Serbest Zaman Katılımı: Beden Eğitimi Ve Spor Öğretmenleri Üzerine Bir İnceleme (Kayseri İli Örneği). Spormetre Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, X (2):53-59.

Ardahan, F., & Lapa Yerlisu, T. (2011). Outdoor recreation: The reasons and carried benefits for attending outdoor sports of the participants of cycling and/or trekking activities. Journal of Human Sciences, 8(1), 1338.

Yılmaz, A. & Mehmet, U. (2017). Kadınların Rekreatif Alanlarda Fiziksel Aktivite Yapma Amaçları ve Karşılaştıkları Sorunlar. S.102.

Güngörmüş, H. A. (2007). Özel Sağlık-Spor Merkezlerinden Hizmet Alan Bireyleri Rekreasyonel Egzersize Güdüleyen Faktörler. (Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Haase, A., Staptoe, A., Sallis, J., F. & Wardle, J. (2004). Leisure Time Physical Activity In University Students From

Countries: Associations With Health Beliefs, R.Sk Awareness And National Economic Development", Preventive Medicine. 186.

Çiçek, S., Koçak, S. & Kirazcı, S. (2002). Beden Eğitimi Derslerinde Çesitli Öğretmen Ve Öğrenci Davranışlarının Öğrencilerin Derse Katılımındaki Önemi Ve Sergileme Sıklığı. Gazi Beden Egitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi 4(4):12-13.

Şahan, H. (2008). Üniversite Öğrencilerinin Sosyalleşme Sürecinde Spor Aktivitelerinin Rolü. KMU İİBF Dergisi.

Büküşoğlu, N., & Bayturan, A. F. (2005). Serbest Zaman Etkinliklerinin Gençlerin Psiko-Sosyal Durumlarına İlişkin Algısı Üzerindeki Rolü. Ege Tıp Dergisi, 44(3).