ERGENLERİN SAHİP OLDUKLARI DEĞERLER İLE AKADEMİK ERTELEME VE GENEL ERTELEME DÜZEYLERİ ARASINDAKİ YORDAYICI İLİŞKİLER
Araştırmamın amacı ergenlerin sahip oldukları değerler, genel erteleme ve akademik erteleme arasındaki yordayıcı ilişkileri ortaya koymak ve bu ilişkiden hareketle oluşturulan modeli test etmektir. Araştırma, genel tarama modelinin bir alt türü olan ilişkisel tarama modeline uygun olarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre; ergenlerin sahip oldukları değerler ile genel erteleme düzeyleri arasındaki yordayıcı ilişkileri incelendiğinde, negatif yönlü doğrusal bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Ergenlerin, sahip oldukları değerler ile akademik erteleme düzeyleri arasındaki yordayıcı ilişkileri incelendiğinde, negatif yönlü doğrusal bir ilişki olduğu belirlenmiştir.
___
- Akdoğan, A.(2013). Farklı depresyon anksiyete stres düzeylerine sahip üniversite
öğrencilerinin akademik erteleme davranışlarının incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek
lisans tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
- Balkıs, M., Duru, E., Buluş, M . & D uru, S . ( 2006). Ü niversite öğrencilerinde
akademik erteleme eğiliminin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Ege Eğitim
Dergisi, 2(7), 57-73.
- Baysal, N. (2013). Ortaokul sosyal bilgiler dersinde değerler eğitimi
uygulamalarının öğretmenler yönüyle değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans
tezi), Niğde Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Niğde.
- Blunt, A.,& Pychyl, T. A. (1998). Volitional action and inaction in the lives of
under-graduate students: State orientation, procrastination and proneness to boredom.
Personality Individual Difference, 24, 837–846.
- Bulut, R. (2014).Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının akademik erteleme
davranışlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans
tezi), Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E.,Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F.
(2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri [Scientific Research Methods]. Ankara: Pegem
Yayıncılık.
- Çakıcı, D. Ç. (2003). Lise ve üniversite öğrencilerinde genel erteleme ve akademik
erteleme davranışının incelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Ankara
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Çam, Z. (2013). Ergenlerde genel ve akademik erteleme davranışının yordayıcısı
olarak beş büyük kişilik özelliği. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 89.
Dilmaç, B. (2007). Bir G rup F en L isesi Ö ğrencisine Verilen İnsani Değerler
Eğitiminin İnsani Değerler Ölçeği ile Sınanması, Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi,
Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Dünyaoğulları, Ö.(2011). Üniversite son sınıf öğrencilerinin kendilerini
gerçekleştirme engelleriyle genel erteleme eğilimi ve umutsuzluk düzeyleri arasındaki
ilişkinin incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
- Ergün, S. (2013). Ergenlere verilen değerler eğitiminin öz düzenleme stratejileri
üzerindeki etkisinin sınanması. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Necmettin Erbakan
Üniversitesi/ Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
- Ferrari, J.R. & Emmons, R.A. (1995). Procrastination as revenge: Do people
report using delays as a strategy for vengeance? Personality and Individual Differences,
17, 539-544.
- Güngör, E. (1993). Değerler psikolojisi. Amsterdam: Hollanda Türk
Akademisyenler Birliği Vakfı Yayınları.
- Kağan, M. (2010). Akılcı duygusal davranışsal yaklaşıma dayalı akademik
erteleme davranışını önleme programının etkililiğinin değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış
doktora tezi), Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Kandemir, M. (2010). Akademik erteleme davranışını açıklayıcı bir model.
(Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Milgram, N. A., Marshevsky, S. & Sadeh, C. (1995). Correlates of academic
procrastination: Discomfort, task aversiveness, and task capability. The Journal
ofPsychology, 129, 145-155.
- Milgram, N.A., Mey-Tal, G., & Levison, Y. (1998). Procrastination, generalized
or specific, in college students and their parents. Personality and Individual Differences,
25 (2),297-316.
- Senecal, C., Koestner, R. & Vallerand, R.J. (1995). Self- Regulation and academic
procrastination. Journal of Social Psychology, 135 (1), 607- 618.
- Solomon, L. J. & Rothblum, E. D. (1984). Academic procrastination: frequency
and cognitive-behavioral correlates. Journal of Counseling Psychology, 31(4), 503-509.
- Özensel, E. (2003). Sosyolojik bir olgu olarak değer. Değerler Eğitimi Dergisi. 1,
3, 217- 239.
- Özgüven, İ. E.(1994). Psikolojik testler. Ankara: Psikolojik Danışma, Rehberlik
Eğitim Merkezi (PEDREM).
- Özer, A. Ve Altun, E. (2011). Üniversite öğrencilerinin akademik erteleme
nedenleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 45–72.
- Ulukaya, S. (2012). Üniversite öğrencilerinde akademik ertelemenin yordayıcıları
olarak aile bağlamında benlik ve ana baba tutumları. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi),
Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Vestervelt, C. M. (2000). An examination of the content and construct validity of
four measures of procrastination. Unpublished doctoral dissertation, Carleton University,
Ottawa, Ontario.
- Yiğit, R. Ve Dilmaç, B. (2011). Ortaöğretimde öğrencilerinin sahip oldukları insani
değerler ile akademik erteleme davranışlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi.
Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Aralık(31) ,159-17.