Üniversitelerdeki Çalgı Yapım Eğitimi ve Geleneksel Usta-Çırak İlişkisi

Bu makalede geçmişi çok eskilere dayanan çalgı yapımcılığın genel tarihsel gelişimi ve bu sanatın yakın zamanda üniversitelere taşınması sonrasında meydana gelen değişimin profili ortaya konmaya çalışılmıştır. İlk çağlardan günümüze kadar çalgıların doğuşu, gelişimi ve sektör haline gelme sürecinde geçirdiği evreler irdelenmiştir. Çalgı yapımcılığının dünya üzerindeki değişik ülkelerdeki durumu ve ülkemizdeki okullaşma serüveni anlatılmıştır.Okullaşma sürecinde, geleneksel usta çırak ilişkisinin akademik zemindeki işleyişi ve sonuçları değerlendirilmiştir. Üniversitelerimizde çalgı yapım eğitiminin bilim ve teknoloji destekli verilmeye başlanması ile birlikte, pozitif gelişmelerin olduğu ve bu sanatın daha iyi bir seviyeye taşınabileceği sonucuna varılmıştır.

Instrument Making Department in Universities and Traditional Master-Apprentice Relationship

In this article, we have tried to demonstrate the general historical development situation that has a long history in our country and the profile of the changes after this art had been taught at academic level in the universities. Since early ages, the invention and stages of development of the instruments have been searched. The situation of instrument-making in different countries on the world and the period of schooling in our country have been described. It has been examined that the running of traditional master/apprentice system at academic level and the results. The studies showed that the instrument making education supported by science and technology will provide positive advantages and developments in the art.

Keywords:

Master, Apprentice, Instrument, Traditional Instrument making,

PDF

___

Atilla Okan, Süreli Yayınlarda Çalgılar, Basılmamış Lisans Tezi, İzmir 1995.
Ayhan Zeren, Müzik Fiziği, Pan Yayıncılık, İstanbul, 1997, s.19.
Cafer Açın, Enstrüman Bilimi(Organoloji), Yenidoğan Basımevi Ltd. Şti., İstanbul, 1994,s.87
Cavidan Selanik, Müzik Sanatının Tarihsel Serüveni Müziğin Görkemli Yolculuğu, İstanbul, 2010, s.20-22.
Hazar Alapınar, Keman Yapım Tarihi,Sevda-Cenap And Müzik Vakfı yayınları, Ankara2003,s.11,15; Bakınız Murat Küçükebe, Geçmişin Yeniden İnşası: Günümüz Cremona Keman Yapımcılığında Otantisite ve Mesleki Örgütlenme, Doktora Tezi, Ege Üniversitesi, İzmir, 2012 s.14-23
H. Sami Yaygıngöl, Yaylı Çalgı Yapım Teknolojisi-II, Eskişehir 2006, s.8.Pekin, Ersu, Sarayda Musiki, Erişim Tarihi: 10.03.2011, http://www.turkmusikisi.com/arastirmalar/sarayda_musiki/, Ayrıca Bakınız: Pekin Ersu “Kuram, Çalgı ve Müzik”, Osmanlı Uygarlığı, Yay. Hazırlayan, H.inalcık, G. Renda, Ankara 2009, KültürBakanlığı Yayınları, s.1041-43.
İ. Hakkı Uzunçarşılı, Osmanlılar Zamanında Sarayda Musıki Hayatı, Belleten, C. XLI, 1977, s. 161.
Richard Mark French, Engineering the Guitar Theory and Practice, Springer Sience + Business Media, LLC 2009.http://www.conf.purdue.edu/guitar
Zeynep Erduran, Evliya Çelebi Seyahatnamesi’ne Göre İstanbul’da Esnaf, Zanaat ve Ticaret, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale Üni, Kırıkkale 2006, s 214-221.