Kamu Düzeni ve Güvenliğinin Sağlanmasında Güvenlik ve Köy Korucusu Paradigması

İnsan can ve mal güvenliğinin sağlandığı, her türlü tehlikeden uzak ve huzurlu bir ortamda yaşama arzusu içindedir. Bu noktada güvenliğin sağlanması, önemli bir olgu olarak karşımıza çıkmaktadır. Güvenliği sağlamak, bireyin güvenliğinden, küresel güvenliğe kadar çok geniş bir alanı içerisine almaktadır. Fakat genişlik ne olursa olsun başlangıç birey ve toplum güvenliği olarak gelişmektedir. Toplumun huzur ve sükûnu devlet içerisinde teşkilatlanmış birimlerce sağlanmaktadır. Bu bağlamda teşkilatlandırılmış genel kolluğa yardımcı kolluk olarak değerlendirilmesi gereken köy ve güvenlik koruculuğu sistemi kamu düzeninin ve güvenliğinin sağlanmasında önemli bir aktör olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışmada öncelikle güvenlik korucularının görev ve yetkileri göz önüne alınarak, gelinen son durumları yasal zeminde ele alınmaktadır. Devamında ise köy koruculuğu, güvenlik koruculuğu ve gönüllü güvenlik koruculuğunun hâlihazırdaki durumu irdelenerek kamu görevi ve sürekliliği bağlamında öneriler sunulmaktadır.

Security and Village Protective Paradigm in Providing Public Order and Security

People have the desire to live in a peaceful environment away from all kinds of dangers, where human life and property security is provided. At this point, providing security is an important phenomenon. Providing security covers a wide range of areas, from individual security to global security. However, regardless of the width, the starting point is the security of individuals and the society. Peace and tranquility in a society are provided by the units organized within the state. In this context, the village and security guard system, which should be considered as an auxiliary law enforcement to the organized general law enforcement, appears as an important factor in providing the public order and security. In this study, first considering the duties and authorities of the security guards, the latest situation/status of security guards is discussed on the legal basis. Subsequently, the current situation/position/status of village guards, security guards and voluntary security guards are examined, and suggestions are made in the context of public duty and its continuity.

PDF

___

Acar, Y. G. ve Balta, E. (2015). Geçici Köy Koruculuğu Sistemi ve Çözüm Süreci, Süreç Araştırma Merkezi, İstanbul.
Aksungur, A. B. (2018). “Türk İdare Geleneğinde Yerel Güvenlik: Mahalle Bekçilerine Dair Bir İnceleme, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Konya.
Akkutay, Ü. (1964). Enderun Mektebi, Gazi Üniversitesi Yayın No: 38, Gazi Üniversitesi Yayınları, Yüksekokulu Basımevi, Ankara.
Aslan, O. E. (2007). Anayasa Mahkemesi Kararları Işığında 1982 Anayasasına Göre Kamu Personel Rejimi, Ankara: Seçkin Yayıncılık
Arslan, M. (2018). Güvenlik Koruculuğu Bağlamında 6360 Sayılı Kanun’un Değerlendirilmesi. Strategic Public Management Journal, 4 (7), 44-58.
Aytar O., (1992). Hamidiye Alaylarından Köy Koruculuğuna. İstanbul: Medya Güneşi Yayınları.
Balta, E., Yüksel, M. ve Acar, Y. (2015). Geçici Köy Koruculuğu Sistemi ve Çözüm Süreci, Süreç Araştırma Merkezi, İstanbul.
Barbak, A. (2017), 6360 Sayılı Kanun ve İllerde İç Güvenlik Yönetiminde Değişim, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (19), 231-253.
Coşkun, A. (2004).Emperyalist Devletlerin Doğu Anadolu Politikası ve Aşiret Süvari Alayları, Ankara, Kozan Ofset.
Çelik E. (2014). “Koruculuk Uygulamalarının Terörle Mücadeledeki Yeri: Geçici Köy Koruculuğu Sistemi Örneği” Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Kara Harp Okulu Savunma Bilimleri Enstitüsü Güvenlik Bilimleri Ana Bilim Dalı, Ankara.
Duran, L. (1986). “Anayasa Mahkemesine Göre Türkiye’nin Hukuk Düzeni II”, Amme İdaresi Dergisi, 19 (2), 3-28.
Emniyet Teşkilat Kanunu (3201 S.K.) Erişim tarihi 10.11.2019.
Erat, V. (2013). Kamu Görevlisi Kavramı Açısından Geçici Köy Korucuları, Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 28 (1), 169-196.
Fidan. İ. (2020). Kamu Güvenliğinin Sağlanmasında Güvenlik Koruculuğu Sisteminin Yeri ve Rolü, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı, Kamu Yönetimi Bölümü, Konya, 2020.
Giritli, İ., Bilgen P. ve Akgüner, T. (2008). İdare Hukuku, Der Yayınları, 3. Baskı, İstanbul.
Göregenli, M. (2010). Çevre Psikolojisi: İnsan-Mekân İlişkileri (1.Baskı). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Gözler, K. (2019). İdare Hukukuna Giriş, Güncellenmiş 25. Baskı, Haziran 2019, Bursa Ekin Yayınları
Gözler, K. ve Kaplan, G, (2019). İdare Hukuku Dersleri, Güncellenmiş 21. Baskı, Haziran 2019, Bursa Ekin Yayınları.
Gözübüyük A.Ş. ve Tan, T. (2001). İdare Hukuku Genel Esaslar, 2.Baskı, Cilt1, Ankara: Turhan Kitapevi.
Güvenlik Korucuları Yönetmeliği, (2018). 11 Ekim 2018 tarihli 182 Sayı Cumhurbaşkanı Kararı.
http://www.danistay.gov.tr/Danıstay Bilgi Bankası. (21.07.2012). Danıştay 8. Daire, Karar No:113, Esas Yılı: 1994, Esas No: 6995, Karar Tarihi: 23.01.1996.
http://www.anayasa.gov.tr/Kararlar Bilgi Bankası. (20.09.2012); Anayasa Mahkemesi, Karar Tarihi 10.12.1985, Esas Sayısı: 1985/5, Karar Sayısı: 1985/23,
http://www.anayasa.gov.tr/Kararlar Bilgi Bankası. (11.10.2012). Anayasa Mahkemesi, Karar Tarihi 09.02.1993, Esas Sayısı: 1992/44, Karar Sayısı: 1993/7
http://www.anayasa.gov.tr/Kararlar Bilgi Bankası. (12.10.2012). Anayasa Mahkemesi, Karar Tarihi 19.04.1988, Esas Sayısı: 1987/16, Karar Sayısı:1988/8
https://www.icisleri.gov.tr/bakan-soylu-tbmm-plan-ve-butce-komisyonunda- bakanligimiz-2019-yili-butcesinin-sunumunu-yapti, Erişim tarihi 02 Nisan 2019.
https://tr.wikipedia.org/wiki/Maslow_teorisi. Erişim Tarihi 02.02.2021 İçişleri Bakanlığı, İller idari Genel Müdürlüğü, Korucular Daire Başkanlığı, Koruculuk İşlemleri Şube Müdürlüğü, Güvenlik Korucuları Bilgi Defteri, Mart 2020).
İnalcık, H., Göyünç, N., Lowry, H.W. ve Erünsal, İ. (1991), Osmanlı Araştırmaları XI, İstanbul.
Kaptı, A. (2004). Türkiye’de Kamu Güvenliğinin Etkinliği Açısından Özel Sektörün Yeri. Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
Karataşoğlu, S. ve Akpınar, M. (2011). “Geçici Köy Koruculuğu Sistemi Üzerine Bir Saha Çalışması: Beytüşşebap Örneği”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 10 (38), 367-396.
Kızmaz, Z. ve Önder, M.S. (2016). Köy Korucularının Kürt Sorunu ve PKK Örgütü Konusundaki Görüşleri Üzerine Sosyolojik Bir Çalışma, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 26 (1), 245-260.
Koç, M. (2011). “Bir Güvenlik Organizasyonu Olarak Geçici Köy Koruculuğu Sisteminin Dünü, Bugünü ve Terörle Mücadeledeki Önemine Dair Tespitler”, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 20 (3), 433-458.
Kolluk Meslek Temel Bilgisi, (2018). İçişleri Bakanlığı Jandarma ve Sahil Güvenlik Akademisi ders kitabı, Ankara 2018.
Narlı, N. (2002). Yeni Küresel Tehditler ve Yeni Paradigma. Polis Bilimleri Derisi, 4(1-2),ss.9-20.
Özar, Ş., Uçarlar, N. ve Aytar, O. (2013). Diğerleri, Geçmişten Günümüze Türkiye’de Paramiliter Bir Yapılanma: Köy Koruculuğu Sistemi, Diyarbakır, Diyarbakır Siyasal ve Sosyal Araştırmalar Enstitüsü (DİSA), İstanbul: Berdan Matbaacılık.
Önder, M. S. (2015). Devlet ve PKK İkileminde Korucular, Ankara, İletişim Yayınları.
Özcan, M. S. (2001). Güvenlik Hizmetlerinin Yeniden Yapılandırılması ve Yerelleşme. Polis Dergisi, Sayı: 26, 47-51.
Özgür, E. (2019). Devlet ve Jandarma, Ankara, Gazi Kitapevi, Nisan 2019, Ankara.
Sözer, A. N. (2019). Türk Hukukunda Güvenlik Koruculuğu, D.E.Ü. Hukuk Fakültesi Dergisi, Prof. Dr. Durmuş TEZCAN’a Armağan, 21 (Özel Sayısı), 2253-2279.
Şeker, G. (2013). Kamu Yönetimi Sisteminde Köy Koruculuğu ve Kırsal Alan Güvenliği, AİBÜ, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Bahar 2013, 13 (1), 155-187.
Tapan, B. (2007). Terörün Bekçileri Hamidiye Alaylarından Günümüze Koruculuk. İstanbul: Güncel Yayıncılık.
Taştekin, A. (2020). “Kentli Hakları Bağlamında Kentsel Güvenlik Hakkı”, Econharran Harran Üniversitesi İİBF Dergisi, 4 (5), 47-65.
TBMM Genel Kurul Tutanağı, 23. Dönem, 4. Yasama Yılı, 28. Bileşim, 09.12.2009.
Temyiz Mahkemesi Tevhidi İçtihat Heyeti Umumiyesi, 27 E./ 48 K. Numaralı Kararı, Tevhidi İçtihat Kararları, Resmi Gazete, 04.05.1940, Sayı 4500.
Türk İslam Ansiklopedisi (2020). https://islamansiklopedisi.org.tr/istabl, (E.T.: 22.05.2020).
Uyuşmazlık Mahkemesi Kararları, Esas No: 1988/25, Karar No: 1988/34, Karar Tarihi: 05.12.1988, Resmi Gazete, Sayı, 20122.
Uyuşmazlık Mahkemesi Kararları, Esas No: 1991/1, Karar No: 1991/8, Karar Tarihi: 04.03.1991, Resmi Gazete, 21.03.1991, Sayı, 20827.
Uyuşmazlık Mahkemesi Kararları, Esas No: 1994/19, Karar No: 1994/19, Karar Tarihi: 08.07.1994, Resmi Gazete, 25.07.1994, Sayı, 22001.
Yaşar, Y. (2003). Polis Meslek Hukuku, AB Uyum Yasalarına Göre Gözden Geçirilmiş 15. Baskı, Ankara: Başkent Klişe Matbaacılık.
Yayla, Y. (1985). İdare Hukuku, İstanbul: Filiz Kitapevi.
3175 Sayılı Kanun, Köy Kanunu`nun 74`üncü Maddesine İki Fıkra Eklenmesine Dair Kanunun, https://www.tbmm.gov.tr/tutanaklar/KANUNLAR_KARARLAR/kanuntb mmc068/kanuntbmmc068/kanuntbmmc06803175.pdf, Erişim Tarihi: 25.05.2020.
442 Sayılı Köy Kanunu, 18.03.1924 Tarihli, https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin /1.3.442.pdf Erişim tarihi, 02.02.2020.
5510 Sayılı Kanun, Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu, Kabul Tarihi: 31/5/2006, https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5510.pdf, Erişim Tarihi: 25.05.2020.
5673 Sayılı Kanun, Köy Kanununda ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun, Kabul Tarihi: 27/5/2007, https://www.tbmm.gov.tr/kanunlar/k5673.html, Erişim Tarihi: 25.05.2020.
6758 Sayılı Kanun, Olağanüstü Hal Kapsamında Bazı Düzenlemeler Yapılması Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabul Edilmesine Dair Kanun, Kabul Tarihi: 10/11/2016, https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/11/20161124-5..htm, Erişim Tarihi 25.05.2020.
7078 Sayılı Kanun, Olağanüstü Hal Kapsamında Bazı Düzenlemeler Yapılması Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabul Edilmesine Dair Kanun, Kabul Tarihi: 01.02.2018, https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2018/03/20180308M1-11.htm, Erişim Tarihi: 25.05.2020.