SOSYAL SERMAYENİN KURUMSAL İMAJ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: SİVİL TOPLUM KURULUŞLARINDA BİR UYGULAMA

Bu çalışmada, literatürde daha önce irdelenmediği görülen, işletmelerin sahip oldukları sosyal sermayenin kurumsal imajlarına etkisi incelenmektedir. Toplumu oluşturan bireyler arasında iyi niyet, samimiyet, sempati ve sosyal ilişkiler yoluyla oluşan, bireylerin günlük hayatlarında edindikleri somut değerler olarak kavramlaştırılan ve yapısal, bilişsel, ilişkisel boyutlara ayrılan sosyal sermayenin; işletmenin oluşumunu sağlayan bütün görsel, sözel ve davranışsal unsurların tamamını yansıtan kurumsal imajın ortaya çıkmasında oldukça önemli bir rol oynadığı düşünülmektedir. Bu kapsamda öncelikle sosyal sermaye ve kurumsal imaj hakkında kavramsal çerçeve sunulmaktadır. Daha sonra araştırma kapsamında gerçekleştirilen anket uygulamasından elde edilen bulgu ve sonuçlar ortaya konulmaktadır. Araştırmada model olarak yapısal eşitlik modellemesi tercih edilmiştir. Verilerin analizinde SPSS 22.0 ve AMOS 24 paket programları kullanılmıştır. Çalışma sonucunda elde edilen bulgulara göre işletmelerin sahip oldukları ilişkisel sosyal sermaye pozitif yönde arttığında kurumsal imajlarının da artacağı tespit edilmiştir.

EFFECT OF SOCIAL CAPITAL ON CORPORATE IMAGE: AN APPLICATION IN CIVIL SOCIETY ORGANIZATIONS

In this study, the effect of the social capital of the enterprises on the corporate image is examined. It is thought that social capital, which is constituted as the concrete values that individuals have acquired in their daily lives and formed by means of good will, sincerity, sympathy and social relations between individuals constituting society, and which are divided into structural, cognitive and relational dimensions plays an important role in the emergence of the corporate image that reflects all the visual, verbal and behavioral elements that provide the formation of the enterprise. In this context; first of all, conceptual framework is presented about social capital and corporate image. Then, the findings and results obtained from the survey conducted within the scope of the research are presented. Structural equation modeling was preferred as a model. SPSS 22.0 and AMOS 24 package programs were used to analyze the data. According to the findings of the study, it is determined that the corporate image will increase when the social capital of the enterprises increase positively.

PDF

___

Bakan, Ö. (2011). Kurumsal kimlik ve imaj, halkla ilişkiler. (A. Kalender ve M. Fidan, Ed.), 289-310.
Berber, M. (2004). İktisadi büyüme ve kalkınma. Derya Kitabevi, Trabzon.
Budak, G. ve Budak, G. (2004). Halkla ilişkiler davranışsal bir yaklaşım. İzmir: Barış Yayınları.
Caner, H. (2013). Kurumsal imajın geliştirilmesinde insan kaynakları yönetiminin etkisi: Ankara’daki ilaç firması çalışanlarında bir uygulama (Yayımlanmamış Yükseklisans Tezi). Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Chua, A. (2002). The influence of social interaction on knowledge creation. Journal of Intellectual Capital, 3(4), 375-392.
Carolis, D. M. and Patrick, S. (2006). Social capital, cogniton and entrepreneurial opportunies: A theorical ramework. ET&P, 30(1), 41-56.
Çalışkan, A., Akkoç, İ. ve Turunç, Ö. (2011). Örgütsel performansın artırılmasında motivasyonel davranışların rolü: Yenilikçilik ve girişimciliğin aracılık rolü. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(3), 363-401.
Durlauf, S. N. and Fafchamps, M. (2004). Social capital. 1-96. (16.5.2015). https://ideas.repec.org/p/nbr/nberwo/10485.html.
Erselcan, F. (2009). Disiplinler arası ortak bir çalışma alanı olarak sosyal sermaye. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 35(2), 248-256.
Göksel, A., Aydıntan, B. ve Bingöl, D. (2010). Örgütlerde bilgi paylaşım davranışı: Sosyal sermaye boyutundan bir bakış. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi , 65(4), 87-109.
Güzelcik, E. (1999). Küreselleşme ve işletmelerde değişen kurum imajı. Sistem Yayıncılık, 1999.
Hanifan, L. (1916). Therural school community center. Annals of the American Academy of Political and Social Science, 67, 130-138.
Howard, S. (1998). Corporate image management: A marketing discipline for the 21st century. Singapore: Butterworth-Hinemann.
Huysman, M. and De Wit, D. (2004). Practices of managing knowledge sharing: Towards a second wave of knowledge management. Knowledge and Process Management 11(2), 81-92.
Inkpen, A. C. and Tsang, E. W. K. (2005). Social capital, networks, and knowledge transfer. Academy of Management Review, 30(1), 146– 165.
Kapu, H. (2008). Sosyal sermaye ve organizasyonların öngörü yeteneğini geliştirme gücü. İktisadi İdari Bilimler Dergisi, 22(1), 259-288.
Kotler, P. (2000). Marketing management. Millenium Edition, Boston: Pearson Publishing.
Köhler, T., Janßen, C., Plath, S. C., Reese, J. P., Lay, J., Steinhausen, S., Gloede, T., Kowalski, C., Schulz-Nieswandt, F. and Pfaff, H. (2010). Communication, social capital and workplace health management as determinants of the innovative climate in German banks. Int J Public Health, 55(6), 561–570.
Köktürk, M. S., Yalçın, M. ve Çobanoğlu, E. (2008). Kurum imajı, oluşumu ve ölçümü. İstanbul Beta Basım.
Krishna, A. (2002). Active social capital: tracing the roots of democracy and development. Columbia University Press.
Küçük, F. (2005). Kurum imajı açısından kurumsal iletişim. Fırat Üniversitesi, Doğu Anadolu Bölgesi Araştırma ve Uygulama Merkezi, 3(2), 45-52.
Kuşat, N. (2012). Sürdürülebilir işletmeler için kurumsal sürdürülebilirlik ve içsel unsurları. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(12), 227-242.
Mura, M., Lettieri,E., Spiller, N. and Radaelli, G. (2012). Intellectual capital and innovative work behaviour: Opening the black box. International Journal of Engineering Business Management, 39(4), 1-10.
Nahapiet, J., and Ghoshal, S. (1998). Social capital, intellectual capital, and the organizational advantage. Academy of Management Review, 23(2), 242-266.
OECD. (2001). The well-being of nations. The Role of Human and Social Capital.
Okay, A. (2005). Kurum kimliği (5.Baskı). İstanbul: MediaCat Yayınları.
Peltekoğlu, F. B. (2012). Halkla ilişkiler nedir? (7.Baskı). İstanbul: Beta Basım Yayım.
Plowman, K. D. and Chiu, S. (2007). Corporate identity and corporate reputation in silicon valley: Case studies in public relations and integrated communications. Public Relations Journal, 1(1), 2-25.
Sabuncuoğlu, Z. (2004). İşletmelerde halkla ilişkiler (7.Baskı). İstanbul: Aktüel Yayınları.
Schuller, T. (2000). The complemantary roles of human and social capital. The contribution of human and social capital to sustained economic growth and well-being. Konferans Metni, OECD, Mart, Quebec.
Temple, J. and Jonson, P. A. (1998). Social capability and economic growth. Quarterly Journal of Economics, 113(3), 983-998.
Tsai,W. and Ghoshal, S. (1998). Social capital and value creation: The role of intrafirm networks. Academy of Management Journal, 41(4), 464–476.
Turgut, E. ve Beğenirbaş, M. (2013). Çalışanların yenilikçi davranışları üzerinde sosyal sermaye ve yenilikçi iklimin rolü: Sağlık sektöründe bir araştırma. Kara Harp Okulu Bilim Dergisi, 23(2), 101-124
Widen-Wulff, G. and Mariam, G. (2004). Explaning knowledge sharing in organizations through the dimensions of social capital. Journal of Information Science, 30(5), 448-458.
Yang, S. C. and Fam, C. K. (2009). Social capital, behavioural control, and tacit knowledge sharing-a multi-informant design. International Journal of Information Management, 29, 210-218.
Zhang, L. (2006). A social capital perspective on it professionals’ work behavior and attitude, dissertation prepared for the degree of doctor of philosophy. University of North Texas.
Xerri, M. and Brunetto, Y. (2011). Fostering the innovative behaviour of SME employees: A social capital perspective. Research and Practice in Human Resource Management, 19(2), 43-59.