The Relationship Between Planting Design and Urban Identity

Her kent bulunduğu coğrafyaya, onu inşa eden ulusa, kültüre, tarihe bağlı olarak bir kimlik geliştirir. Bu kimlik, orada yaşayan ve orayı ziyaret eden insanların kolektif belleğini şekillendiren temel unsurdur. Meydanlarda, bulvarlarda ve parklarda kullanılan bitkilerin de, bu kolektif belleğe katkısı olduğu yadsınamaz bir gerçektir.Bitkisel tasarımın kent kimliği ve toplumsal bellek ile ilişkisine dair yazılmış kitaplar, tezler ve makaleler bu araştırmanın materyalini oluşturmaktadır.Bitkisel tasarımın değiştirilmesiyle kimliği zarar görecek ya da zarar görmüş mekânlar incelenmiş ve konu dâhilinde eleştirilmiştir.Bir kentin kimliğini oluşturan yapısal elemanların yanında bitki materyali de toplumun belleğindeki kent imajını oldukça etkileyen bir unsurdur. Kentlerin açık ve yeşil alanlarında var olan bitkiler kentin kimliğinin şekillenmesine en az yapılar kadar katkı sağlamakta, bu bitkisel varlıkların korunması da aynı zamanda kentin kimliğini korumak anlamına gelmektedir.Araştırma kapsamında bitkisel tasarım ve kent kimliği ilişkisi dört mekan üzerinden irdelenmiştir.Seçilen bu alanlar bitki varlıkları ve mekana kattıkları kimlik açısından özel bir yere sahiptir.Bitkisel tasarımın mekanın kimliğini korumaya yönelik katkıları bu tasarımlar üzerinden görülebilmektedir. Ayrıca insanların bulundukları mekana daha bağlı hissetmelerini sağlamaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Bitkisel tasarım, kent kimliği, kolektif bellek

Bitkisel Tasarım ve Kent Kimliği İlişkisi

Every city develops an identity according to its geography, nation, culture, and history which builds it. This identity is the main factor that shapes the collective memory of dwellers and visitors. It is an undeniable truth that plants which are used in squares, boulevards, and parks contribute a great value to collective memory. The material of this research consists of the books, dissertations, and articles written about planting design in urban identity and collective memory. Spaces that harmed or may harm in the future because of the changes in planting design have been examined and criticized. Besides the structural elements which create urban identity, plants are one of the main factors that affect the image of the city in the collective memory of people massively. The plants present in the open and green areas of the cities contribute to the formation of the identity of the city as much as the structures, and the protection of this vegetation also means protecting the identity of the city. To carry out research in the planting design and urban identity relationship line, 4 cases are selected. These cases express a unique example of plants’ existence and space’s identity; and it is registered that planting design contributes the protection of the space’s identity via collective memory; and makes people feel more attached to the place.

Keywords:

Planting design, urban identity, collective memory,

PDF

___

Boduroğlu Yazıcı, B. and Keypour, H., (2017). Konya Mevlana Museum Mathematical Model and Evaluation Of Results. Uluslararası Katılımlı 6. Tarihi Yapıların Korunması ve Güçlendirilmesi Sempozyumu / 2-3-4 Kasım 2017.
Boyer, M. C. (1996). The City of Collective Memory: Its Historical Imageryand Architectural Entertainments. Cambridge: MIT Press.
Ender, E. and Uslu, C . (2016). Mahalle Parklarının Etkin Hizmet Alanlarının Belirlenmesi – Bursa İli Nilüfer İlçesi Örneği. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 30 (1) , 13-20.
Halbwachs, M. (1992). On Collective Memory. Chicago: The University of Chicago Press.
Kaymaz, I. (2013). Urban Landscapes and Identity. Advances in Landscape Architecture. Editor: Murat Ozyavuz. Published: July 1st 2013. DOI: 10.5772/51738. ISBN: 978-953-51-1167-2.
Kılınçaslan, T. (1995). “Kentsel Ulaşım Mekânları ve Çevre Kalitesini Etkileyen FizikselÖgeler”, Mimari ve Kentsel Çevrede Kalite Arayışları Sempozyumu, İTÜ-UygarMerkezi, İstanbul.
Lynch, K. (1960). “The Image of the City”, The M.I.T Press, Cambridge.
Necipoğlu, G., (2005). The Age of Sinan: Architectural Culture in the Ottoman Empire. London: Reaktion Books. ISBN 978-1-86189-253-9.
Norberg-Schulz C. (1984). Genius Loci: Towards a Phenomenology of Architecture. New York: Rizzoli.
Ocakçı, M. (1994). “Kimlik Elemanlarının Şehirsel Tasarıma Yönlendirici Etkisi”, 5. KentselTasarım ve Uygulamalar Sempozyumu-Kentsel Tasarıma Ekolojik Yaklaşım, M.S.Ü.,İstanbul.
Ocakçı, M. and Southworth, M. (1995). “Elements of Urban Identity: The Case of the BeykozDistrict of Istanbul”, IURD, Working Paper 650, University of California, Berkeley.
Pèrouse, J. F. (2006). “Kentsel Bellek ve Kent Müzeleri: İstanbul Şehri Gözlem ve Merkezi Deneyimi”, Kentler ve Kent Müzeleri, Kent Müzeleri Uluslararası Sempozyumu, 21-22 Nisan 2006, 105-110. Antalya.
Ringas, D., Christopoulou, E. and Stefanidakis, M. (2011). “Urban Memory in Space and Time”, Styliaras, G., Koukopoulos D., Lazarinis, F. (Eds.)Handbook of Research on Technologies and Cultural Heritage. Information Science Reference, New York. p.326.
Rogač Mijatović, L. (2014). Imagining and Remembering City: Memory, Space and Symbolism of Belgrade.
Култура/Culture, [S.l.], n.6, p.97-106. ISSN 1857-7725.
Rossi, A. (1982). The Architecture of the City. New York: Rizzoli, p. 130.
Temizel, A., (2009). Mevlâna: Çevresindekiler, Mevlevîlik ve Eserleriyle İlgili Eski Harfli Türkçe Eserler. S.Ü. Mevlâna Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları. Yayın No: 4. Kaynak Eserler Serisi No: 3. ISBN: 978-975-448-193-8.
Topçu, K. D. (2011). Kent Kimliği Üzerine Bir Araştırma: Konya Örneği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi 8 (2): 1048 – 1072.
Tudora, I., Cişmaşu, C., Crasnopolschi, A., Culescu, M. (2011). The Politics of Kitsch Landscape Design Between Local Identity and Exoticism. EFLA Journal, Edition 1-2011. p.44-48.
URL 1, (2019). The Green Streets of Paris; Street Trees Shade Parisians and Shed Light on Its Arboreal History.
November 17, 2012. Website: http://www.thesanguineroot.com/?p=1691. Retrieved: 21.08.2019.
Ünlü, T. S. (2017). Kent Kimliğinin Oluşumunda Kentsel Bellek ve Kentsel Mekân İlişkisi: Mersin Örneği.
Planlama 2017;27(1):75–93. doi: 10.14744/planlama.2017.06078.
Ünügür, M. (1996). “İstanbul’un Değişen Kent Kimliği Üzerine…” Arkitekt dergisi, sayı:12.