Tema Parkları Ve Bursa Odaklı Park Temalarının Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma

Kentler içerisinde barındırdıkları somut ve somut olmayan kültürel değerleri ile bir bütünü oluşturmaktadır. Kentlerin tanımlanmasında rol oynayan özgün açık-kapalı mekânlar ve odak noktaları somut değerlerin başında gelmektedir. Süreç içerisinde sürdürülebilirliğini koruyabilen bu alanlar kentte kimlik oluşumuna katkı sağlamaktadır. Açık ve kapalı mekânları bir arada bünyesinden bulunduran, kentlerde kimlik oluşumuna katkı sağlayan önemli alanlardan biri de tema parklarıdır. Tema parkları, kentlerin sahip oldukları doğal ve kültürel değerlerden hareketle meydan gelen eğlence ve hazzı yaşatmayı hedefleyen aktiviteler bütünüdür. Aktivitelerin şekillenmesine ve park temasının belirlenmesine olanak sağlayan Bursa’nın doğal ve kültürel peyzaj potansiyellerinden hareketle Bursa için uygun temalar belirlemek çalışmanın ana amacını oluşturmaktadır. Bursa için uygun temaların belirlenmesine yönelik araştırmanın temel yöntemi Delphi Tekniği olup, uzman kişilere de açık ve kapalı uçlu sorulardan oluşan bir anket eş zamanlı olarak uygulanmıştır. Araştırma sonucunda, Bursa için önerilen ilk 3 tema; · “Eğitim temalı park ve bahçeler” · “Rekreasyon ve eğlence temalı park ve bahçeler” · “Tarih temalı parklar” ile “sanat temalı parklar” olarak belirlenmiştir. Bu temalar, Bursa’nın doğal ve kültürel peyzaj öğeleri ile sentezlenerek, değerlendirmeler ve öneriler yapılıp, Bursa için uygun temalar gerekçeleri ile sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Açık Alan, Bursa, Park

PDF

___

Anonim, 2013. Bursa Büyükşehir Belediyesi. 2013. Bursa (Hanlar Bölgesi&Sultan Külliyeleri) ve Cumalıkızık Yönetim Planı (2013-2018), Bursa. http://alanbaskanligi.bursa.bel.tr/wp-content/uploads/2013/06/Bursa Yönetim Planı (Erişim Tarihi: 24.05.2019).
Anonim, 2016. http://www.tuik.gov.tr (Erişim tarihi: 12.12.2016)
Asensio, P.2000. The World of Contemporary. Italy. 456p.
Bektaş, A. 2010. Bursa İli Kent Parklarının, Reşat Oyal Kültürparkı, Soğanlı Botanik Parkı Ve Merinos Parkı Örneklerinde Peyzaj Tasarım Kriterlerine Göre İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, SÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Konya.
Dalkılıç, E. 2007. Eğlence Parklarının Tarihsel Gelişimi Ve Planlama Kriterleri. Yüksek Lisans Tezi, AÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Ankara.
Deniz, G. 2002. Temalı Park ve Bahçelerin Planlama-Tasarım İlkeleri. Yüksek Lisans Tezi (yayımlanmamış), AÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Ankara.
Emür, S., H., Onsekiz D. 2007. Kentsel Yaşam Kalitesi Bileşenleri Arasında Açık ve Yeşil Alanların Önemi – Kayseri/Kocasinan İlçesi Park Alanları Analizi, Erciyes Üniversitesi SBE Dergisi, (22):367-396.
Fyall A. Garrod B., 2004. Tourism Marketing: A Collaborative Approach. ISBN: 9781873150900. Great Britain. 400p.
Özkan, B., Küçükerbaş E.V. 1999. Kemalpaşa Kentsel Dış Mekanlarının İrdelenmesi. Kemalpaşa Kültür ve Çevre Sempozyumu, 3-5 Haziran 1999. S, 105-112. Kemalpaşa Belediyesi, Kemalpaşa.
Powel, C. 2003. Delphi Technique:Myths And Realities. Journal of Advanced Nursing 41(4):376-382.
Şahin, A. E. 2001. Eğitim Araştırmalarında Delphi Tekniği ve Kullanımı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20: 215 – 220.
Topaloğlu, S. 2007. Ankara Harikalar Diyarı Kent Parkı’nın Tema Park Kavramı Kapsamında İrdelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Zonguldak.
Tülek, B.,Barış M.E. 2014. Kent içi ve Yakın Çevresindeki Su Kıyısı Rekreasyon Alanlarının Ekolojik Kriterler Açısından Değerlendirilmesi: Mavi Göl Örneği, Bursa Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, Cilt 28, Sayı 2, 13-26.
Wlyson, P., Wlyson, A. 1994. Theme Parks, Leisure Centres, Zoos and Aquaria. Longman Group UK Limited, New York. 208p.