ÜST EKSTREMİTE ARTERLERİNİN YARALANMALARINDA CERRAHİ DENEYİMLER: 52 VAKANIN RETROSPEKTİF DEĞERLENDİRİLMESİ

Amaç: Üst ekstremite damar yaralanması sebebi ile acil servisimize başvuran ve acil olarak opere edilen 52 olguya uygulanan cerrahi müdahaleleri ve sonuçlarını sunmayı amaçladık. Çalışma Planı: Çalışmamızda Nisan 2007- Temmuz 2011 Tarihleri arasında üst ektremite arter yaralanması sebebi ile opere edilen 52 hasta (40 Erkek, 12 Kadın; Ortalama Yaş 40.8, yaş dağılımı 21-54) yaralanan vaskuler yapıların dağılımı, eşlik eden lezyonlar, uygulanan cerrahi prosedürler ve yaralanma sebebleri açısından retrospektiv olarak değerlendirildi. Bulgular: En sık yaralanma nedeni kesici delici alet yaralanması idi. Bunu ateşli silah yaralanması ve araç içi trafik kazası takip etti. Hastaneye geliş süresi ortalama olarak 2.7 saatti.(15 dk- 36 saat) . Olguların 18'inde (%34.6) Radiyal arter yaralanması, 12'sinde (% 23.07) Ulnar arter yaralanması, 15 inde (%28.8 ) Brachiyal Arter yaralanması, 2 olguda (% 3.8) Aksiler Arter Yaralanması ve 1 olguda (%1.9) Subclavian Arter Yaralanması tespit edilerek acilen operasyona alındı. 35 Olguda uçuca anastomoz , 12 olguda safen ven interpozisyonu, 5 olguda politetrafloroetilen (PTFE) greft implantasyonu yapıldı. 2 olguda (%3.8) amputasyona gerek duyuldu. Bu hastaların birisi yaralanmadan yaklaşık 36 sonra getirildiğinden, birisi ise crush injury olduğundan revaskularizasyondan fayda görmeyerek amputasyona ihtiyaç duyuldu. Mortalite %3.8 (2 vaka) olarak saptandı. Bu hastalar beraberinde toraks ve abdomen yaralanmalarını eşlik ettiği ve acil servise hipovolemik şokta getirilmiş hastalardı. Sonuç: Üst ekstremite damar yaralanmalarında mortaliteyi ve morbiditeyi etkileyen en önemli faktörler erken cerrahi girişim ve eşlik eden farklı lezyonların olup olmamasıdır.

Üst Ekstremite Arterlerinin Yararlanmalarında Cerrahi Deneyimler: 52 Vakanın Retrospektif Değerlendirilmesi

-
Keywords:

-,