Amaç: Bu çalışma, bir ilköğretim okulundaki öğrencilerin yalnızlık düzeylerini ve yalnızlık düzeylerini etkileyen faktörleri araştırmak amacıyla yapılmıştır. Materyal metod: Tanımlayıcı tipte olan araştırmanın evrenini Erzurum’da bir ilköğretim okulunda öğrenim gören 155 öğrenci oluşturmuştur. Çalışma, verilerin toplandığı gün okulda bulunan 129 öğrenci ile tamamlanmıştır. Araştırmaya katılım oranı % 84.22’dir. Veriler, öğrencilerin tanımlayıcı özelliklerini içeren bir anket formu ve UCLA ölçeği ile toplanmıştır. Bulgular: Öğrencilerin, % 58.9 erkek, % 62’si kendilerinin başarılı olduğu, % 98.4’ ünün en az bir arkadaşının olduğu, % 79.8 'i kendilerini yalnız hissetmediklerini ifade ettikleri belirlenmiştir. Öğrencilerin yalnızlık puan ortalamaları 39.98±9.98 olarak bulunmuştur. Düşük yalnızlık düzeyi olan öğrencilerin (% 85.3), ortalamaları 36.10±7.59, yüksek yalnızlık düzeyine sahip olan öğrencilerin (% 14.7), puan ortalamaları 55.68±3.83 olarak belirlenmiştir. Sonuçlar: Öğrencilerin; ekonomik düzeylerinin, arkadaşının olması, yalnız hissetme, okulda yardım alma gibi durumların yalnızlık puan ortalamasını etkilendiği bulundu.

-