İLAÇ TAŞIYICI SİSTEMLER VE NANOTEKNOLOJİK ETKİLEŞİM

21. yüzyılda biyoteknolojideki ilerlemeler ve gelişmekte olan ilaç teknolojisi sayesinde etkin ilaç tasarımında önemli aşamalar kaydedilmektedir. İlacın sadece patolojik bölgede etki göstermesini amaçlayan ilaç hedefleme; ilaç etken maddesinin kimyasal yapısı ve alım şeklinden bağımsız olarak hedef doku veya organda seçici ve kantitatif toplanma yeteneği olarak tanımlanır. İlaç hedeflemeyle konvansiyonel, biyoteknolojik ve gen kaynaklı ilaçlar vücudun organ, doku ve hücre gibi belirli bölgelerine seçici olarak taşınabilmektedir. Hedeflendirilmiş çeşitli nano taşıyıcıların kullanılması nanotıpta en önemli alanlardan biri haline gelmiştir. Bu taşıyıcılar, çeşitli ilaçlar ve/veya görüntüleme maddelerini taşıyabilen nano büyüklükteki materyallerdir.Bu makalede, güncel ilaç hedefleme teknikleri ve ilaç taşıyıcı sistemlerden bahsedilmektedir.Hastalığın moleküler ve hücresel biyolojisinin daha iyi anlaşılması ve yeni ligantların bulunmasıyla hastalıkların tedavisi daha etkin ve mantıklı bir şekilde yapılabilir. Ayrıca, ilaç hedefleme çalışmalarındaki gelişmelerin hızlanması, kontrol edilemeyen önemli hastalıkların tedavisi konusunda ümit vermektedir.

Drug Delivery Systems and Nanotechnological Interaction

In the 21st century advances in biotechnology and developing pharmaceutical technology has enabled significant progress in drug design. Only the pathological effect of the drug in the region aimed at drug targeting; pharmaceutical active substance in the form of intake of the chemical structure and the target tissue or organ are independently defined as the ability to selectively and quantitatively collected. Through drug targeting; conventional, biotechnologic and genes originated drugs can be transported selectively to specific areas such as organs, tissues and cells. The use of various targeted nanocarriers has turned out to be one of the most important areas of nanomedicine. These carriers are nanosized materials that can carry various drugs and/or imaging agents. In this article, current drug targeting techniques and drug delivery systems are mentioned. A better understanding of molecular and cellular biology of the disease and with discovery of new ligands, treatment of diseases can be done more effectively and rational. Also, acceleration of developments in drug targeting studies are promising in treatment of uncontrolled major diseases.

PDF

___

1. Akbuğa J. Farmasötik Biyoteknoloji Ürünleri. Mised/mayis; 2010.
2. Bayındır Z, Yüksel N. Pegilasyon: Peg Konjugatlarının Hazırlanması ve Uygulamaları. Ankara Ecz. Fak. Derg. J. Fac. Pharm, Ankara 2007; 36(4):249 – 266.
3. Bulut M, Akar E. Dendrimerlerin Önemi Ve Kullanım Alanları. SDU Teknik Bilimler Dergisi, 2012; 2(1):5-11.
4. Candaş D. Monoklonal Antikorlar. Bilim ve Teknik Dergisi 2002; S:50-54
5. Canefe K, Duman G. İlaçların Seçici Taşınması ve Hedeflendirilmesi, Ankara Ecz. Fak Derg. 1994; 23: 1-2
6. Chien Y. W, Lin S. Drug Delivery: Controlled Release. In: Encyclopedia of Pharmaceutical Technology Vol. I, Ed.: J. Swarbrick. New York: Informa Healthcare USA, Inc, 2007; 1082-1103.
7. Danckwerts M, Fassihi A. Implantable controlled release drug delivery systems: A review. Drug. Dev. Ind. Pharm, 1991; 17(11): 1465-1502.
8. Dash A. K, Cudworth G. C. Therapeutic applications of implantable drug delivery systems. J. Pharmacol. Toxicol. Methods, 1998; 40: 1-12.
9. Değim İ. Farmasötik Nanoteknoloji. Mised 2011; S: 8-13; S: 198–205.
10. Derman S, Kızılbey K, Akdeste Z. Polymerıc Nanopartıcles. Journal of Engineering and Natural Sciences Mühendislik ve Fen Bilimleri Dergisi Sigma 2013; 31, 109-122.
11. Fung L.K, Saltman W.M. Polymeric implants for cancer chemotherapy. Adv. Drug Deliv. Rev, 1997; 26: 209-230.
12. Kaş S. İlaç taşıyıcı partiküler sistemler. In: Kontrollü Salım Sistemleri, Ed.: A. Z. Gürsoy, 2002; 65-102.
13. Kim S, Kim J, Jeon O, Kwon I.C, Park K. Engineered polymers for advanced drug delivery. Eur. J. Pharm. Biopharm, 2009; 71: 420-430.
14. Markland P, Yang V.C. Biodegradable polymers as drug carriers. In: Encyclopedia of Pharmaceutical Technology Vol. I, Ed.: J. Swarbrick. New York: Informa Healthcare USA, Inc. 2007.
15. Manish G, Vimukta S. Targeted drug delivery system: A Review, Research Journal of Chemical Sciences Vol. 2011; 1(2).
16. Munro C.J, Laughlin L.S, Vonschalscha T, Baldwin D.M. and Asley, B.L. An enzyme immunoassay for serum and urinary levonorgestrel in human and non-human primates. Contraception, 1996; 54: 43-53.
17. Parveen S, Misra R, Saho S. Nanoparticles: a boon to drug delivery, therapeutics, diagnostics and imaging. Nanomedicine: Nanotechnology, Biology, and Medicine 8 2012; S:147–166
18. Peppas L.B, Peppas N. Kontrollü salım sistemlerinde kullanılan polimerler. Kontrollü Salım Sistemleri. Ed.: A.Z. Gürsoy, 2002; 21-40.
19. Saltzman W.M. Drug Delivery: Engineering Principles for Drug Therapy. New York: Oxford University Press. 2001.
20. Sezgin Z, Yüksel N, Baykara T. İlaç Taşıyıcı Sistemler Olarak Polimerik Misellerin Hazırlanması Ve Karakterizasyonu. Ankara Ecz. Fak. Derg. 2003; 32(2) 125-142.