Amaç: Günümüzde yaşlı popülasyon sayısı giderek artmakta ve daha aktif yaşam beklentisi oluşmaktadır. Eşlikeden travmalar ise yaşam kalitesini bozmaktadır. Çalışmamızda radius alt uç kırığı nedeniyle konservatif tedaviuygulanan yaşlı hastalarda dominant koldaki kırığın hayat kalitesine etkisi araştırıldı.Gereç ve Yöntemler: Eklem dışı radius alt uç kırığı tanısıyla konservatif tedavi uygulanan 65 yaş ve üzeri 38hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların yaş, cinsiyet, takip süreleri ve dominant eli kaydedildi. Hastaların sonkontrolde ön-arka ve yan grafileri çekilerek açılanma durumu değerlendirildi. Ayrıca klinik değerlendirme içinel kavrama gücü ölçüldü ve Mayo el bilek skoru, görsel ağrı skalası (VAS) ve hızlı kol, omuz ve el sorunları anketi(Quick-DASH) kullanıldı.Bulgular: Hastaların tamamında kırık kaynaması gerçekleşti. Hastaların % 71.1’i kadın (27 hasta), % 28.9’uise erkekti (11 hasta). Hastaların ortalama yaşı 71±4.62 (dağılım; 65-82) idi. Ortalama takip süresi 16.82±6.44(dağılım, 9-31 ay) idi. Yedi hastada kötü sonuç, 2 hastada iyi sonuç, 29 hastada ise orta derecede sonuç alındı.Dominant tarafta kırığı olan hastalar, tüm hastaların % 60.5’ini (23 hasta), diğer hastalar ise %39.5’ini (15hasta) oluşturuyordu. Dominant tarafta kırığı olan hastalarda diğer hastalara göre VAS, Mayo el bilek skoru veyaş açısından istatistiksel olarak fark saptanmadı (p>0.05). Ancak el kavrama gücü dominant taraf kırığı olanhastalarda daha yüksek, Quick-DASH skoru ise daha düşük bulundu (sırasıyla p<0.001 ve p=0.006).Sonuç: Radius alt uç kırığı nedeniyle konservatif tedavi uygulanan yaşlı hastalarda dominant olmayan koldadaha çok güç kaybı ve fonksiyonel kısıtlılık oluşmakta, ancak bunun hayat kalitesine negatif bir etkisi bulunmamaktadır.ABSTRACTObjective: At the present time, aged population issue is increasing and more active life expectancy is growing.The accompanying trauma impairment affects the quality of life. We evaluated the dominant distal radialfractures on the quality of life in conservatively treated elderly patients.Materials and Methods: The study consists of 38 patients over 65 years who were conservatively treatedfor extra-articular distal radial fractures. Age, gender, follow-up time and hand dominancy were recorded.Antero-posterior and lateral radiographies were taken and the fracture alignment was evaluated at last visit.Hand grip strength, Mayo wrist score, visual analogue scale (VAS) and the quick disabilities of arm, shoulderand hand score (Quick-DASH) were also recorded.Results: Fractures were healed in all patients. 71.1% of the patients were female (27 patients) and 28.9% ofwere male (11 patients). The mean age of the patients was 71±4.62. The mean follow-up time was 16.82±6.44month. Seven patients had poor, 2 patients good and 29 patients had moderate results. The patients withfractured dominant hands were 60.5% of all patients (23 patients) and non-dominant hand fractures were39.5% (15 patients). There was no significant difference between dominant and non-dominant hand fracturesaccording to VAS, Mayo wrist score and age (p>0.05). However hand grip strength was higher and Quick-DASHscore was lower in the patients with fractured dominant hand (p<0.001 and p=0.006 respectively).Conclusion: The strength diminution and functional impairment was observed after conservatively treateddistal radial fractures in the elderly patients, without an effect on the quality of life.