Ayşenur KÜREÇ, Güler KORKUT, Mutlu BULUT, Arzu SEÇER

Sustainable Agriculture Perception and Tendency of Çukurova University Faculty of Agriculture Students

Nüfusun hızla artmasına paralel olarak gıda ürünlerine olan ihtiyaç da artmaktadır. Artan gıda talebini karşılamak için geliştirilen endüstriyel tarım uygulamaları verimliliği arttırsa da çevreye karşı olumsuz etkileri vardır. Endüstriyel tarım uygulamalarında fosil yakıt kullanımı, kimyasal girdi kullanımı, yeraltı ve yerüstü suyu sürdürülemez oranlarda kullanılmaktadır. Tarımsal üretim sistemlerinde sürdürülebilirliğe ilişkin kaygılar çevreyeolumsuz etkileri olmayan teknolojiler ve uygulamaların geliştirilmesi suretiyle giderilmesi gerekmektedir. Bu çalışmada Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi öğrencilerinin sürdürülebilir tarım algısı ölçülmeye çalışılmıştır. Bu amaç doğrultusunda Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi’ne bağlı Bahçe Bitkileri, Bitki Koruma, Tarım Ekonomisi, Tarla Bitkileri, Toprak Bilimi ve Zootekni Bölümü öğrencilerinden oluşan 219 kişilik katılımcı ile anket yöntemi kullanılarak veriler toplanmıştır. Toplanan datalar SPSS paket programı kullanılarak frekans ve ortalamaları hesaplanmış ve değerlendirilmiştir. Araştırmada öğrencilerin %87’sinin sürdürülebilir tarımın neyi ifade ettiğini bildikleri belirlenmiştir. Ayrıca öğrencilerin tamamına yakınının gelecek nesillere daha sürdürülebilir bir çevre bırakmak adına üniversitede sürdürülebilir tarım faaliyetlerinin geliştirilmesini istedikleri belirlenmiştir. Sürdürülebilirlik araçları arasında en çok bilinenler sırasıyla; organik tarım ve ekolojik tarım olmuştur.

Keywords:

Sürdürülebilir tarım Endüstriyel tarım, Çevresel kaygılar, Ziraat fakültesi, öğrenciler,

PDF

___

Alp Ç, Tan S. 2016. Ziraat Fakültesi öğrencilerinin çevre bilinci düzeyinin araştırılması. XII. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi. 25-27 Mayıs. Isparta / Türkiye.
Ay C, Zümrüt E. 2005. Çevre bilinçli tüketiciler, Akdeniz Üniv İİBF Derg, 10: 238-263.
Bayram E. 2004. Sürdürülebilir tarım (yüksek lisans) dersi basılmamış ders notları. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Ana bilim dalı, İzmir.
Binbaşıoğlu H, Tuna A, Özer N, Şad SN. 2019. Üniversite öğrencilerinin sürdürülebilirlik ve sürdürülebilir turizm hakkındaki bilgi düzeyleri. Türk Turizm Araş Derg, 3(3): 338- 349.
Cansaran D. 2014. Çevre bilinci düzeyini belirlemeye yönelik uygulamalı bir çalışma: Merzifon Meslek Yüksekokulu örneği. Aksaray Üniv İİBF Derg, 7 (1): 69-74.
Cato MP. 1979. In Di Agri Cultura (ed. W. D. Hooper). Cambridge, MA: Harvard University Press. (revised H. B. Ash.).
Collard BCY, Mackill, DJ. 2008. Marker-assisted selection: an approach for precision plant breeding in the twenty-first century. Phil Trans R Soc B, 363: 557–572. DOI: 10.1098/rstb.2007.2170.
Conway GR. 1997. The doubly green revolution. London, UK: Penguin.
Çabuk B, Karacaoğlu ÖC. 2003. Üniversite örencilerinin çevre duyarlılıklarının incelenmesi. Ankara Üniv Eğit Bil Derg, 36(1-2): 1-10.
Dede G. 2016. Çevre mühendisliği öğrencilerinin çevre kirliliğine olan duyarlılıklarının tespiti. 3rd International Symposium on Environment and Morality. 4-6 November. Alanya, Turkey.
Edwards CA, et al. 1990. Sustainable agricultural systems, soil and water conservation society, Iowa.
Eryılmaz Ç, Kıran Ö. 2017. Üniversite öğrencilerinin çevre algısı: sinop üniversitesi örneği. Akad Sos Araş Derg, 61: 186-199.
Eryılmaz AG, Kılıç O. 2018. Türkiye’de sürdürülebilir tarım ve iyi tarım uygulamaları. KSÜ Tarım ve Doğa Derg, 21(4): 624-631.
Greentumble. 2015. Sustainable farming. URL: https://greentumble.com/10-sustainable-farming-methodsand-practices/ (erişim tarihi: 09.09.2019).
Hayes TB, Anderson LL, Beasley VR, de Solla SR, Iguchi T, Ingraham H, Willingham E. 2011. Demasculinization and feminization of male gonads by Atrazine: consistent effects across vertebrate classes. J Steroid Biochem Mol Biol, 27(1): 64–73.
Hesiod. 1988. Theogony, works and days. Oxford World’s Classics. Oxford, UK: Oxford University Press.
Kremen C, Miles A. 2012. Ecosystem services in biologically diversified versus conventional farming systems: benefits, externalities, and trade-offs. Ecol Soc, 17(4): 40.
Li W. 2001. Agro-ecological farming systems in China. Man and the Biosp Series, vol. 26. Paris, France: UNESCO.
Lutz E. 1998. Agriculture and teh environment perspectives on sustainable rural development, World Bank, Washington. Jules Pretty. Agricultural sustainability: concepts, principles and evidence. Phil. Trans. R. Soc. B (2008) 363: 447–465. DOI: 10.1098/rstb.2007.2163.
Marcia S, De Longe MS, Miles A, Carlisle L. 2016. Investing in the transition to sustainable agriculture. Envir Sci & Pol, 55: 266-273.
Oğuz D, Çakcı I, Kavas S. 2011. Yüksek öğretimde öğrencilerin çevre bilinci. SDÜ Orm Fak Derg, 12: 34-39.
Öztürk T, Öztürk FZ. 2015. Öğretmen adaylarının çevre ve çevre eğitimi ile ilgili görüşleri (Ordu Üniversitesi örneği). Balıkesir Üniv Sosl Bil Enst Derg, 18: 115-132.
Perfecto I, Vandermeer J. 2010. The agroecological matrix as alternative to the land-sparing/agriculture intensification model. Proc Natl Acad Sci USA, 107: 5786–5791.
Pretty J. 2002. Agri-culture: reconnecting people, land and nature, London, UK: Earthscan.
Robert S, Roberts JA. 1999. Environmental segmentation alternatives: a look at green consumer behavior in the new millennium, J Cons Mark, 16(6): 558-575.
Tilman D, Balzer C, Hill J, Befort BL. 2011. Global food demand and the sustainable ıntensification of agriculture. Proc Nat Acad Sci, 108(50): 20260–20264.
Tilman D, Cassman KG, Matson PA, Naylor R, Polasky S. 2002.
Agricultural sustainability and intensive production practices. Nature, 418: 671–677.
Tscharntke T, Clough Y, Wanger TC, Jackson L, Motzke I, Perfecto I, Whitbread A. 2012. Global food security, biodiversity conservation and the future of agricultural intensification. Biol Conserv, 151(1): 53–59.
Turhan Ş. 2005. Tarımda sürdürülebilirlik ve organik tarım. Tar Ekon Derg, 11(1): 13 – 24.
Zhang W, Ricketts TH, Kremen C, Carney K, Swinton SM. 2007. Ecosystem services and dis-services to agriculture. Ecol Econ, 64(2): 253–260.