Aydın Ġli’nde pamuk alanlarından elde edilen Verticillium dahliae Kleb. izolatlarının vejetatif uyum grupları
Bu çalışma, Aydın ilinde pamuk ekim alanlarından elde edilen Verticillium dahliae (Vd) izolatlarının vegetatif uyum gruplarını (VCG) belirlemek amacıyla ele alınmıştır. 2004 ve 2005 yıllarında Aydın ilinde pamuk ekim alanı açısından önemli 12 ilçede pamuk bitkilerinden 47 Verticillium spp. izolatı elde edilmiş ve Acala SJ2 çeşidi pamuk bitkilerinde iklim odasında patojenisite testleri yapılmıştır. Vd izolatların virülensi %3.83-100 arasında değişirken, pamuk bitkilerindeki yaprak döküm oranlarının ise %0.0-100.0 arasında değiştiği belirlenmiştir. Pamuktan elde edilen 24 V. dahliae izolatının nitrattan yararlanmayan mutantları (nit) elde edilerek bu izolatların vegetatif uyum grupları saptanmıştır. Pamuktan elde edilen nit1/nit3 mutantlarının bulunma sıklığı %98.4, NitM mutantların bulunma oranı ise %1.6 olarak belirlenmiştir. Uluslararası test strainleri kullanılarak yapılan değerlendirmeler sonunda pamuktan elde edilen 23 izolatın VCG2B, 1 izolatın ise VCG2A olduğu belirlenmiştir. Bununla birlikte VCG2B olduğu saptanan 4 izolatın VCG1 test straini ile zayıf heterokaryon oluşturduğu dikkati çekmiştir.
Anahtar Kelimeler:
Pamuk, Vejetatif uyum grupları (VCGs), Verticillium dahliae
Vegetative compatibility groups (VCGs) of Verticillium dahliae Kleb. isolates obtained from the cotton growing areas of Aydın province
The project aimed at collecting Verticillium dahliae (Vd) isolates from cotton, assessing their Vegetative Compatibility Group (VCG)'s diversity. Between 2004 and 2005, a total of 47 Vd isolates were collected from main cotton growing areas of twelve towns in Aydın province, and tested for pathogenicity on cotton (cv. Acala SJ2) plants in growth chamber. The virulence of Vd isolates ranged from 3.83% to 100% while the rate of defoliated leaves changed from 0.0-100%. Twenty-four isolates of Vd was tested for vegetative compatibility using nitrate-nonutilizing (nit) mutants. The frequency of nit1/nit3 mutants was 98.4% while NitM mutants was 1.6%. Two VCGs were found and identified as VCG2A (1 isolate) and VCG2B (23 isolates) by using international reference strains. However, four isolates belonging to VCG2B also showed weak heterokaryon formation with tester strain of VCG1.
Keywords:
Cotton, Vegetative Compatibility Groups, Verticillium dahliae,
___
- Al-Ahmad M.A. and Moslı M.N. 1993. Verticillium Wilt of Olive in Syria.EPPO Bulletin 23, 521-529.
- Anonim 2006. Tariş AR-GE, Pamuk Raporu.
- Derviş S. ve Biçici M. 2003. Pamuk Alanlarındaki Verticillium dahliae Kleb‟nin Yoğunluğu, Solgunluk Çıkışı ve Etmen İzolatlarının Konukçuya Özelleşmesi. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, Doktora Tezi. 2003, Adana, 135s.
- Derviş S. and Biçici M. 2005. Vegetative Compatibility Groups in Verticillium dahliae isolates from cotton in Turkey. Phytoparasitica 33: 157-168.
- Elena K. 2000. Genetic Relaedness of Verticillium dahliae isolates from cotton, tomato and watermelon plants. (Ed: E.J. Tyjamos, R.C.Rowe, J.B.Heale and D.R.Fravel) Advences in Verticillium Research and Disease management. APS Pres, St. Paul, Mn., p.106-108.
- Esentepe M. 1979. Adana ve Antalya illerinde pamuklarda görülen solgunluk hastalığının etmeni, yayılışı, kesafeti ve zarar derecesi ile ekolojisi üzerinde araştırmalar, Bornova Bölge Zirai Mücadele Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü. Araştırma Eserleri Serisi No:32., Bornova/Ġzmir. 47s.
- Göre M.E. 2007. Vegetative Compatibility and Pathogenecity of Verticillium dahliae isolates from the Aegean Region of Turkey. Phytoparasitica 35 (3): 222-231.
- Hanson L. E. 2000. Reduction of Verticillium Wilt Symtoms in Cotton Following Seed Treatment with Trichoderma virens, The Journal of Cotton Science 4:224-231.
- Karaca İ., Karcılıoğlu A. and Ceylan S. 1971.Wilt disease of cotton in the Ege region of Turkey. The journal Turkısh Phytopathology, İzmir. 1 (1):4-11. Korolev N., Jimenez-Diaz R. M., Katan J., Perez-Artes E., Garcia-Pedrajas M., Bejarano-Alcazar J., Rodriguez-Jurado D. and Katan T. 2000a. (E. J. TJAMOS, R. C. ROWE, J. B. HEALE, and D. R. FRAVEL eds.) Advences in Verticillium Research and Disease Management. APS Pres, St. Paul, Mn., p.109-111.
- Korolev N., Katan J. and Katan T. 2000b. Vegetative compatibility groups of Verticillium dahliae in Israel: Their distribution and association with pathogenicity. Phytopathology, 90:529-536.
- Kurt İ. ve Biçici M. 1997. Adana Yöresinde Pamuk Solgunluk Hastalıklarının Nedenleri, Yaygınlıkları Ve Oluşumları İle Bölge ÇeĢitlerinin Bunlara Karşı Tepkileri, (Doktora Tezi) Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 128 sayfa.
- Melouk, H.A. 1992. Verticillium, 175-178 In: Singleton, L. L.,.Mihail J. D and Rush C.M. (eds.). Methods for Research on Soilborne Phytopathogenic Fungi. APS Pres. St. Paul, Minnesota).
- Onan E. and Karcılıoğlu A. 1998. Pathotypes of Verticillium dahliae from cotton in Aegean region and Review of Verticillium Wilt tolerance in Nazilli 84 cotton. Journal of Turkish Phytopathology, 27: 113-120.
- Sağır A. ve Tatlı F. 1995. Pamuk Solgunluk Hastalığı Etmeni (Verticillium dahliae Kleb)‟ne Karşı Pamuk Çeşitlerinin Duyarlılıklarının Belirlenmesi Üzerinde Araştırmalar, VII. Türkiye Fitopatoloji Kongresi Bildirileri. 26-29 Eylül 1995, Adana, 5-9.
- Tsror (Lahkım) L . and. Levin A. G. 2003. Vegetative compatibility and pathogenicity of Verticillium dahliae Kleb. Isolates from olive in Israel. J. Phytopathology 151, 451- 455.
- ISSN: 0406-3597
- Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
- Başlangıç: 1952
- Yayıncı: Zirai Mücadele Merkez Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü
Sayıdaki Diğer Makaleler
İlyas DELİGÖZ, Miray ARLI SÖKMEN