AYÇİÇEĞİNDE (Helianthus annuus L.) GENETİK ERKISIR HATLARIN SEÇİMİ VE VERİM ÖGELERİNİN TOHUM VERİMİNE ETKİSİ

Bu araştırma, 1995 yılında Ankara Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Bölümü deneme tarlasında kurulmuştur. Araştırmanın amacı, ayçiçeğinde genetik erkısır hatların seçimi ile tohum verimine, verim öğelerinin etkisinin belirlenmesidir. Araştırmada; genetik erkısır altı hat ile V.8931 ve Ekiz-1 kontrol çeşitleri materyal olarak kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; genetik erkısır hatlar ile Ekiz-1 ve V.8931 kontrol çeşitlerinde tohum verimi sırasıyla 167.66-175.33, 175.66, 117.33 kg/da; 1000 tohum ağırlığı 67.46-76.20, 74.56, 58.19 g ve yağ oranı %43.41-47.37, %45.38, %46.53 arasında elde edilmiştir. Ekiz-1 ve genetik erkısır hatlar orobanşa karşı dayanıklı olmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Ayçiçeği; Helianthus annuus L.; genetik erkısır

SELECTION OF GENETIC MALE-STERIL LINES AND EFFECT OF YIELD COMPONENTS ON THE SEED YIELD IN SUNFLOWER (Helianthus annuus L.)

This research was conducted on the experimental field of Agronomy Department in Agricultural Faculty of AnkaraUniversity, in 1995. The aim of the research was to determine selection of genetic male-sterile lines and effect of yield components on the seed yields in sunflower. In the research; six genetic male-sterile lines and controls V.8931 and Ekiz-1 varieties were used as a material. According to the results of this research; the mean value of some characters in genetic male-sterile lines and control V.8931 and Ekiz-1 varieties such as seed yield, thousand seed weight and oil percentage were determined between 167.66 - 175.33 kg/da, 117.33 kg/da; 67.46 and 76.20g, 74.56g, 58.19 g; %43.41 and %47.37, %45.38, %46.53, respectively. Ekiz-1 and genetic male-sterile lines were found resistant to broomrape.

Keywords:

Sunflower; Helianthus annuus L.; genetic male-sterile,

PDF

___

AKALIN. A. 1992. Orobanşa dayanıklı erkenci ve kısa boylu ayçiçeklerinin (Helianthus annuus L.) verim ve verim öğeleri. A.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü. Tarla Bitkileri Anabilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi (yayımlanmamış). Ankara.
BAŞBUĞ, A. 1989. Tescile verilecek orobanşa dayanıklı ayçiçeği (Helianthus annuus L.) çeşit adaylarının verim ve verim komponentleri. A.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi (yayımlanmamış), Ankara.
BORODULINA, AA., P.J. POPOV and HARCHENKO, 1973. Biochemical characteries of the present sunflower varieties and hybrids. Proc. of the 6th Int. Sunflower Conf.22-24 July 1974, Bucharest-Romania.
EKİZ, E. 1980, Inra 7702 Ayçiçeği çeşidi ile V.1646, V.8931 ve Peredovik çeşitleri arasında melezler üzerinde araştırmalar. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yıllığı Cilt:29 Fasikül:l,76-83s.
EKİZ, E. 1986, Trakya Bölgesinde Görülen Yeni Orobanş Irkına Dayanıklı Ayçiçeği Elde Etme Çalışmaları, Bitki Islahı Sempozyumu Bildiri Özetleri, 5-17 Ekim 1986. Tübitak Yayınları, TOAG Seri No:629, İzmir.
PATHAK, R.S. 1974. Yield components in sunflower varieties and hybrids. Proc. 6lh Int. Sunflower Conf.22-24 July 1974. Bucharest-Romania.
SEZER, C. 1991. Orobanşa dayanıklı ayçiçeği hatları ile dayanıklı genetik erkısır hatlar arası melez ve heterosis. A.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim
Dalı, Doktora Tezi (yayımlanmamış), 65s. Ankara.
SKORIC, D. 1976. Mode of inheritance of oil content in sunflower seed of f1 generation and components of genetic variability. Proc. VII. Int. Sunf. Conf. Vol.l 27 June-3 July 1976. Krasnador, DSSR.
YENİCE. N. 1995. Orobanşa dayanıklı kendilenmiş ayçiçeği (Helianthus arınmış L.) hatlarından elde edilen sentetik çeşitlerin verimleri ve verim öğeleri. Gazi Üni. Fen Bilimleri Enst Doktora Tezi (yayımlanmamış), Ankara.