SOSYAL ÇALIŞMA PERSPEKTİFİNDEN DAMGA VE KADIN

Sosyal bilimlerde damgalanma üzerine yapılan çalışmalarda son otuz yılda özellikle sosyal psikolojide ciddi bir artış olduğu görülmektedir. Damgalanma, normatif toplum değerlerine uymayan bireylerin ya da grupların başkaları tarafından önyargılara, etiketlere ve basmakalıp düşüncelere maruz bırakıldıkları toplumsal bir olgudur. Bu olgular bireylerin hayatlarında ev kiralamadan iş hayatına atılmaya, evlenmeden sağlık hizmetlerine kadar birçok alanda negatif etkiler yaratmaktadır. Çözüm odaklı yaklaşımdan hareketle dezavantajlı durumdaki kadınların hayatlarında yaşamış oldukları damgalanma, kendi kendine yeterlilik ve öz saygınlıklarında ciddi hasarlara yol açtığı görülmektedir. Böylelikle, insan hakları ve sosyal adalet ilkelerini temel alan sosyal çalışma disiplini mesleki uygulamalarında karşı karşıya kaldığı sorunların çözümünde başarılı olabilmesi için aynı zamanda damgalanmaya karşı da mücadele vermek zorunda kalmaktadır. Damgalanan kadınların sosyal hizmet alımlarında yaşadıkları sorunların izdüşümünü daha net görmeye çalışmak ya da sorunlara karşı farkındalık yaratmak bu makalenin odağını oluşturmaktadır. Aynı zamanda sosyal çalışma perspektifiyle cinsel kimlik üzerinden sosyal hizmet uygulamalarına ve araştırmalarına katkı sunmak amaçlanmaktadır.

WOMEN AND STIGMA IN THE SOCIAL WORK PERSPECTIVE

Studies about stigmatization in social sciences have seen a significant increase especially in social psychology in the last thirty years. Stigma is a social pheno-menon in which individuals or groups who do not comply with normative society values are exposed to prejudice, labeling, and stereotypical thinking by others. These phenomena give rise to many negative effects on the individuals such as leasing a house, working life, marriage, health care services etc… Women with disadvantaged condition have faced with the serious damage of their self-sufficiency and self-esteem by enacting stigma. In this way, the social work discipline which is based on human rights and social justice principles must struggle with against stigmatization in order to achieve in its purposes. The aim of this article is to see stigmatized women problems that they experienced in social services , and to raise the awareness. At the same time, it is aimed to contribute social work practices and researches through sexual identity by a social work perspective.

PDF

___

Yaman, Ö. M. (2013). Apaçi gençlik gençlerin toplumsal davranış ve yönelimleri: İstanbul’ da “apaçi” altkültür grupları üzerine nitel bir araştırma. 6. Basım, İstanbul: Yeşilay.
Thornicroft, G. (2014). Toplumun reddettiği: ruhsal hastalığı olan insanlara karşı ayrımcılık. (N. Uluhan, T. Doğan, H. Soygür, Çev.). Ankara: İmaj Yayınevi.
Thio, A. (2006). Deviant behavior. Boston: Pearson.
Sheehan, L., Nieweglowski, K., Corrigan, P. (2016). The stigma of personality disorders. Curr Psychiatry Rep, 18(11), 1-7.
Scrambler, G. (1998). Stigma and disease: changing paradigms. The Lancet, 352(9133), 1054- 1055. doi: http://dx.doi.org/10.1016/S0140-6736(98)08068-4.
Schmind-Otto, G., Jaeger, B., Kuensebeck H.W., Ott, R., Lamprecht, F. (1996). Dimensions of stigmatization in patients with psoriasis in a ‘questionnaire on experience with skin complaints’. Dermatology, 193, 304-310
Scheyett, A., MSW, LCSW, CASWCM. (2005). The mark of madness. Social Work in Mental Health, 3(4), 79-97.
Newton-Levinson, A., Winskell, K., Abdela, B., Rubardt, M., Stephenson, R. (2014). ‘People insult her as a sexy woman’: sexuality, stigma and vulnerability among widowed and divorced women in Oromiya, Ethiopia. Culture, Health & Sexuality, 16(8), 916-930.
Mill, C. W. (1943). The professional ideology of social pathologist. American Journal of Social Sociology, 49(2), 165-180.
Major, B., O’Brien, L. T. (2005). The social psychology of stigma. Annu. Rev. Psychol, 56, 393-421.
Link, B. G., Phelan J. C. (2001). Conceptualizing stigma. Annual Review of Sociology, 27, 363-385.
Hinshaw, Stephen P. (2007). The mark of shame: stigma of mental illness and an agenda for change. United States of America: Oxford University Press.
Heffernan, K. (2006). Social work, new public management and the language of ‘service user’. British Journal of Socail Work, 36, 139-147.
Goffman, F. (2014). Damga: örselenmiş kimliğin idare edilişi üzerine notlar. (Ş. Geniş, L. Ünsaldı, S. N. Ağırsanlı Çev.), 2. Basım, Ankara: Heretik Yayınları.
Eyüboğlu, B. (2007). Şiddet uzakta bir sığınak nasıl kurulur? Nasıl yürütülür? (Z. Korkman Çev.), Mor Çatı Yayınları, Ankara
Küntay E. ve Erginsoy, G. (2005). İstanbul’da on sekiz yaşından küçük ticari ‘seks işçisi’ kız çocuklar. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
Franzese, R. J. (2009). The sociology of deviance: differences, tradition, and stigma. USA: Charles C Thomas.
Dudley, J.R. (2000). Confronting stigma within the services system. Social Work, 45(5), 449- 455.
Coleman, L. M. (1986). Stigma: an anigma demystified. S. C. Ainlay, G. Becker, L. M. Coleman (Ed.), The dilemma of difference: A multidisciplinary view of stigma. içinde (s. 211- 232). New York: Plenum Press.
Can, Ş. (2012). Klasik yunan mitolojisi. 11. Basım, İstanbul: Ötüken
Buz, S. ve Akçay, S. (2015). Sosyal hizmet araştırmasında etik. Toplum ve Sosyal Hizmet, 26(1), 149-162.
Burke, P. (2007). Disadvantage and stigma: a theoretical framework for associated conditions. P. Burke, J. Parker (Ed.), Social work and disadvantage: adressing the roots of stigma through association içinde (s. 11-26). London: Jessica Kingsley Publishers
Brewis, A. A., Wutich, A., Faletta-Cowden, A., Rodriguez-Soto, I. (2011). Body norms and fat stigma in global perspective. Current Anthropology. 52(2), 269-726.
Bombak, E. A., McPhail, D., Ward, P. (2016). Reproducing stigma: Interpreting “overweight” and “obese” women’s experiences of weight-based discrimination in reproductive healthcare. Social Science & Medicine, 166, 94-101.
Becker, H. S. (2015). Hariciler (Outsiders): bir sapkınlık sosyolojisi çalışması. ( Ş. Geniş, L. Ünsaldı Çev.), 2. Basım, Ankara: Heretik Yayınları.
Ahmedani, B. K. (2011). Mental health stigma: society, individuals, and the profession. J. Soc. Work Values Ethics, 8(2), 1-14.