Bu araştırma, birinci basamakta çalışan sağlık personelinin çevre etiği farkındalığı ve çevre sorunlarına yönelik tutum düzeyleri arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı-ilişki arayıcı tipte yapılan araştırmanın verileri Temmuz-Ağustos 2020 tarihleri arasında toplanmıştır. Araştırmanın evrenini, Malatya aile sağlığı merkezlerinde görev yapan 166 sağlık personeli oluşturmuştur. Çalışmaya katılmayı kabul eden ve araştırmanın yapıldığı tarihlerde aile sağlığı merkezlerinde olan 89 sağlık personeli çalışmaya dahil edilmiştir. Araştırmanın verileri anket formu, çevre sorunlarına yönelik tutum ölçeği ve çevre etiği farkındalık ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin normal dağılıma uygunluğunu belirlemek amacıyla Kolmogorov–Smirnov testi yapılmıştır. Veriler sayı, frekans, ortalama, yüzde dağılımları, Kruskall-Wallis varyans analizi, Mann Whitney U testi ve korelasyon analizi kullanılarak değerlendirilmiştir. Araştırmanın yapılabilmesi için etik kurul izni alınmıştır. Sağlık personellerinin %93,3’ü kadın, %52,8’i lisans mezunu, %68,5’inin çevre ile ilgili hizmet içi eğitim almadığı saptanmıştır. Sağlık personellerinin çevre sorunlarına yönelik tutumu ile çevre etiği farkındalığı arasında pozitif yönde ilişki saptanmıştır. Sağlık personellerinin çevre sorunlarına yönelik tutum ölçeği ortalaması 68,60±6,35 ve çevre etiği farkındalık ölçeğine yönelik ortalaması 106,71±13,06 olduğu belirlenmiştir. Sağlık personellerinin çevre sorunlarına yönelik tutum ölçeğinden elde edilen toplam puan hizmet yılı değişkenine göre anlamlı fark bulunmuştur( p