Bu makalede öncelikle i’câz kavramı ve bir izafet terkibi olan İ´câzu’l-Kur’an’ın/Kur’an İ´câzının anlamı üzerinde durulmuş, nüzûl süreci boyunca müşriklerinKur’an’a karşı takındıkları tutuma, i’câz ilminin doğuşuna, bu ilmi doğuransebeplere ve el-Cahız’dan başlayarak er-Râfiî’ye kadar i’câz ile ilgili âlimlerinyaptığı önemli çalışmalara yer verilmeye gayret edilmiştir. Ayrıca onların Kur’ani’câzına dair görüşlerine işaret edilmiştir. Uzun bir fetret döneminden sonra hicrion dördüncü asırda er-Rafiî ile i’câz çalışmalarında yeni bir canlanma ortayaçıkmıştır. Bu nedenle onun çalışmasına da değinilmiştir.