Metafiziğin Temellendirilmesi Bakımından Ben-Zaman İlişkisi: Kant ve Heidegger Ekseninde Bir Çözümleme

Heidegger, metafiziği temellendirme çabası doğrultusunda Kant’ın Saf Aklın Eleştirisi adlı eserini yorumlamıştır. Bu çalışmanın amacı, bu yorumun kilit noktası olması dolayısıyla Kant ve Heidegger ekseninde ben-zaman ilişkisini çözümlemektir. Ontolojik bilginin peşinde olan Heidegger, bu uğurda Kant’tan farklı olarak zamanı ön plana çıkarır ve bu kavrama önemli bir rol atfeder. Düşünür, böylece Kant’ın bilinebilir olanla olmayan arasında çizdiği sınırı genişletmeye çalışır. Heidegger’in bunu nasıl yaptığını açıklamak ben ve zaman kavramlarıyla aşkınlık, sonsuzluk, sonluluk, düşünme ve özbilinç kavramları arasındaki ilişkiselliğe ışık tutmayı gerektirir. Aynı zamanda söz konusu ilişkiselliği yorumlamayı amaçlayan bu çalışmada nihai olarak, Heidegger’in ilgili çabasıyla insan ve hakikat arasındaki mesafeyi kısalttığı iddia edilmektedir.

___

Aristoteles. (2001). Fizik. (Çev. S. Babür). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.

Descartes, R. (1983). Felsefenin İlkeleri. (Çev. M. Akın). İstanbul: Say Yayınları.

Draaisma, D. (2012). Yaşlandıkça Hayat Neden Çabuk Geçer. (Çev. G. Koca). İstanbul: Metis Yayınları.

Gözkan, B. (2010). Kant’tan Heidegger’e Varlığın Anlamı Meselesi. Cogito, 64, 133-152.

Gözkan, B. (2018). Kant’ın Şemsiyesi: Kant’ın Teorik Felsefesi Üzerine Yazılar. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları

Heidegger, M. (1997a). Kant and the Problem of Metaphysics. (Trans. R. Tarft). Indianapolis: Indiana University Press.

Heidegger, M. (1997b). Phenomenological Interpretation of Kant’s Critique of Pure Reason. (Trans. P. Emad & K. Maly). Indianapolis: Indiana University Press.

Heidegger, M. (2011). Varlık ve Zaman. (Çev. K. H. Ökten). İstanbul: Agora Kitaplığı.

Heidegger, M. (2013). Kant ve Metafizik Problem. (Çev. Z. Aşkın & R. Akalın). Ethos: Felsefe ve Toplumsal Bilimlerde Diyaloglar, 6 (1), 149-161.

Kant, I. (1998). Critique of Pure Reason. (Trans. P. Guyer & A. W. Wood). Cambridge: Cambridge University Press.

Kant, I. (2002). Ahlak Metafiziğinin Temellendirilmesi. (Çev. İ. Kuçuradi). Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.

Mctaggart, J. E. (1908). The Unreality of Time. Mind, New Series, 68, 457-474.

Salman, S. (2017). Heidegger’in Kant Okuması: Hayalgücü, Zaman ve Sonluluk. Felsefi Düşün, 8, 153-177.

Şenkaya, C. (2014). Düşünenin Düşünüyorum’da Düşündüğü: Kant’ın Cogito Eleştirisi. Felsefi Düşün, 3, 142-157.