Çağatay Uluçay'ı kaybettik. Türk tarihinin bu sessiz ve yorulmak bilmeyen araştırıcısı 4 Ağustos 1970 Salı günü henüz 60 yaşında iken arkasında bir yığın sevgili dost, hayran ve pek değerli eserler bırakarak aramızdan ayrıldı. 1910 yılında Çerkes’te dünyaya gelen Çağatay Uluçay, öğrenimine memleketinde başladıktan sonra, İzmir Erkek Öğretmen Okulunda devam etti. Yüksek tahsilini yapmak için 1929’da Gazi Terbiye Enstitüsünün Tarih bölümüne girerek 1933 de tamamladı. İlk atandığı Burdur Orta Okulundan sonra Manisa Orta Okulu ve daha sonra da Lisesinde göreve devam etti. Bütün hayatı boyunca yalnız öğretmen olarak kalmış ve hiçbir zaman yöneticilik kadrosuna geçmemiştir. Sayın eşinden duyduğuma göre, Manisa'da zorla verilmek istenen müdür yardımcılığı görevini doktor raporu almak sureti ile geri çevirtmişti. Ondaki büyük meziyet devamlı okumak ve okuduktan sonra da yazabilmekti. Pek az kişiye nasip olan bu kabiliyetine henüz Öğretmen Okulunda iken başlamış ve Gazi Terbiye Enstitüsünde el yazısı ile çıkan mecmuada da devam etmişti. İlk görevi olan Burdur'da Gül Mecmuast'm yürütmüş daha sonra geldiği Manisa'da Genç Kızılaycılar Mecmuası’nın Yazı İşleri Müdürü olmuştu. Manisa'ya gelişi bu çalışkan öğretmen için çok önemli bir dönüm noktası oldu. Zira o sıralarda Atatürk'ün önderliği ve direktifleri ile kurulan Halkevleri, kültür ve yayın alanlarında büyük hamlelere girişmiş, bu arada birçok dergi ve kitap halk seviyesinde olduğu kadar ilmi hüviyetle de yayınlanmağa başlamıştı. Manisa'da ilk önceleri yayınlanmak istenen Bozkurt Dergisi nedense uzun ömürlü olamadı. Fakat yepyeni bir hız ile kurulan Gediz dergisi, başta Çağatay Uluçay olmak üzere değerli araştırıcıları sinesinde barındırmış, kısa bir zamanda seviyeli bir dergi mahiyetini kazanmıştı. Bu dergi bütün kitapseverler ve ilim adamları tarafından çok aranmakta ve kullanılmaktadır.