TÜRKİYE OLİMPİYAT HAZIRLIK MERKEZİ TOHM PROJESİ KAPSAMINDAKİ GÜREŞÇİLERİN YALNIZLIK VE YAŞAM DOYUMLARININ İNCELENMESİ

Bu araştırmanın amacı Türkiye Olimpiyat Hazırlık Merkezi TOHM Projesi kapsamındaki üst düzey güreşçilerin yalnızlık ve yaşam doyum düzeylerini ortaya çıkararak demografik değişkenlere göre nasıl şekillendiğini belirlemektir. Türkiye’nin çeşitli illerinden seçilen ve olimpiyat hazırlık merkezinde eğitim gören 40 güreşçiden veri toplanmıştır. Araştırma verilerinin toplanmasında; Russell, Peplau & Cutrona 1980 tarafından geliştirilmiş olup, Demir 1989 tarafından Türkçeye çevrilen “Yalnızlık Ölçeği”; Diener, Emmons, Larsen and Griffin 1985 tarafından geliştirilen ,Yetim 1991 tarafından Türkçe uyarlaması yapılan “Yaşam Doyumu Ölçeği” kullanılmıştır. Sporcuların yaşam doyumu ve yalnızlık düzeylerinin bazı demografik değişkenlere göre nasıl şekillendiğini belirlemek için T-testi ve Anova analizi yapılmıştır. Sporcuların Yalnızlık ve yaşam doyum düzeyleri arasındaki ilişkiyi belirlemek için ise pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre sporcuların yalnızlık ve yaşam doyum düzeyleri ile; eğitim, anne baba durumu, aile tipi, yaş, doğum yeri, spor yapma yılı değişkenleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmaz iken; sporcuların elde ettiği dereceler ile yalnızlık ve yaşam doyumu arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur. Yalnızlık ve yaşam doyumu arasında ilişki düzeyine bakıldığında pozitif yönde orta düzeyde bir ilişki tespit edilmiştir. Araştırma bulgularına göre olimpiyat hazırlık merkezinde bulunan sporcuların yalnızlık düzeylerinin orta düzeyde, yaşam doyum düzeylerinin ise yüksek düzeyde olduğu sonucuna ulaşılmıştır

Anahtar Kelimeler:

Yalnızlık, Yaşam Doyumu, Güreş, Olimpiyat

ANALYZING LONELINESS AND LIFE SATISFACTION OF WRESTLERS REGISTERED TO TURKEY OLYMPICS PREPARATION CENTER TOPC

The aim of this study is to identify the loneliness and life satisfaction of wrestlers registered to Turkey Olympics Preparation Center TOPC Project and understand how it is affected by demographic variables. Data collected from 40 wrestlers selected from various cities of Turkey and already being trained in Olympics preparation center. During the collection of research data; “UCLA Loneliness Scale” which developed by Russell, Peplau & Cutrona 1980 and transleted into Turkish by Demir 1989 , and ““The Satisfaction Scale” which developed by Diener, Emmons, Larsen and Griffin 1985 and transleted into Turkish by Yetim 1991 were used. T-test and Anova analysis used to understand how loneliness and life satisfaction level of these sportsmen changes according to some demographic variables. To understand the relation between sportsmen loneliness and life satisfaction levels, pearson correlation analysis is used.The results show that, loneliness and life satisfaction of sportsmen have no statistically significant difference with education, marial status, family type, age, birth place, date of performing sports variables; while statistically significant difference found between the achievements of sportsmen and loneliness and life satisfaction. Positive and medium level relation found between loneliness and life satisfaction. According to the findings of the analysis, loneliness level of wrestlers contributed to the study is found to be medium, while life satisfaction level is high

Keywords:

Loneliness, Life Satisfaction, Wrestling, Olympic,

PDF

___

1. Bonsang, E., Van Soest, A. “Satisfaction with social contacts of older Europeans. Soc. Indic. Res. 105: 273– 292, 2012.
2. Chen, LH., Wu, CH., Chen S. “Gratitude and athlete’ life satisfaction: a ıntra-individual analysis on the moderation of ambivalence over emotional expression”. Social Indicators Research, 123, 1, 227–239, 2015.
3. Chida Y, Steptoe A. “Positive Psychological well-being and mortality: A quantitative review of prospective observational studies”. Psychosom Med, 70, 741–56, 2008.
4. Cohen S, Wills TA. “Stress, social support and the buffering hypothesis”. Psychological Bulletin, 98, 310- 357, 1985.
5. Çivitçi, N., Çivitçi, A., Fiyakalı, NC. “Anne-Babası boşanmış ve boşanmamış olan ergenlerde yalnızlık ve yaşam doyumu”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 9, 2, 493-525, 2009. [In Turkish]
6. Demir A. “Ucla yalnızlık ölçeğinin geçerlik ve güvenirliği.” Psikoloji Dergisi, 7 23, 14-18, 1989. [In Turkish]
7. Diener E. “Subjective well-being”. Psychological Bulletin, 95, 542-575, 1984.
8. Diener E., Emmons RA., Laresen RJ., Griffin S. “The satisfaction with life scale”. Journal of Personality Assessment, 49, 71-75, 1985.
9. Doğan T. “Üniversite öğrencilerinin iyilik halinin incelenmesi”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 120-129, 2006. [In Turkish]
10. Duman S., Baştuğ G., Taşğın Ö., Akandere M. “Bedensel engelli sporcularda kendine güven duygusu ile yaşam doyum düzeyi arasındaki ilişkinin incelenmesi”. International Journal of Human Sciences, 8,1,1364-1373, 2011. [In Turkish]
11. Durak M., Senol-Durak E. “Psychometric qualities of the ucla loneliness scale-version 3 as applied in a Turkish culture.” Educational Gerontology, 36,10-11, 988-1007, 2010.
12. Ernst JM., Cacioppo, JT. “Lonely Hearts: Psychological perspectives on loneliness”. Applied and Preventive Psychology, 8, 1-22, 1999.
13. Felton LS. “On Understanding the role of need thwarting in the association between athlete attachment and well/ill-being”. Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports, 25, 2, 289–298, 2014.
14. Gür, E., Kızar, O., Gacar A. Farklı Branşlardaki Görme Engelli Sporcuların Yalnızlık Düzeylerinin Karşılaştırılması. 12th International Sport Science Congress Abstract Book. Denizli, Türkiye, 2012. [In Turkish]
15. Kapıkıran, Ş., Yağcı U.” Ergenlerin yalnızlık ve yaşam doyumu: Çalgı çalma ve müzik topluluğuna katılmanın aracı ve farklılaştırıcı rolü”. Elementary Education Online, 11,3, 738-747, 2012. [In Turkish]
16. Keskin DÖY, Kabadayı M, Bostancı Ö,Bayram L. “Elit güreşçiler ile takım sporcularının yaşam doyumlarının incelenmesi”. I. Uluslararası Geleneksel Türk Güreşleri Sempozyum ve Oyunları. 6-8 Mayıs, Kahramanmaraş. 2016. [In Turkish]
17. Konter., E. “Spor Psikolojisi Uygulamalarında Yanılgılar ve Gerekçeler”. Ankara: Dokuz Eylül Yayınları.2003. [In Turkish]
18. Krause N. “Life time trauma, emotional support, and life satisfaction among older adults”. The Gerontologist, 44, 5, 615-623, 2004.
19. Kuru E. Sporda psikoloji. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Basımevi, Ankara, 2000. [In Turkish]
20. Myers GD., Diener E. “Who is happy?”.Psychological, 6 ,1, 11-20, 1995.
21. Özdemir N., Güreş Ş. “Oryantring sporcularında aleksitimive yalnızlık düzeyinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi”. 11. Uluslararası Spor bilimleri Kongresi, Antalya, 872-874, 2010. [In Turkish]
22. Pavot W., Diener E. “The Affective and Cognitive Context of Self Reported Measures of Subjective WellBeing.” Social Indıcators Research, 28, 1-20, 1993.
23. Perlman D. “European and canadian studies of loneliness among seniors”. Canadian Journal on Aging, 23, 181–188, 2004.
24. Russell, D., Peplau, L A., & Cutrona, CE. “There vised UCLA loneliess scale: concurrent and discriminant validity evidence. Journal of Personality and Social Pscyhology, 39, 472-480, 1980.
25. Tabuk, E.M. Elit Sporcularda İş-Aile Çatışması ve Yaşam Tatmini İlişkilerinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi. Erciyes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri. 2009 [In Turkish]
26. Tekin G., Aykora E., Bozacı S., ve Eliöz M. “Dövüş ve takım sporlarının yalnızlık düzeyleri açısından karşılaştırılması: Türkiye Kick Boks Federasyonu.” Spor Bilimleri Dergisi, 2, 3, 1309-1336, 2010. [In Turkish]
27. Toros T., Akyuz U., Bayansalduz M.,ve Soyer F. Görev ve ego yönelimli hedeflerin yaşam doyumu ile ilişkisinin incelenmesi (Dağcılık sporu yapanlarla ilgili bir çalışma).Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7,2, 1039- 1050, 2010. [In Turkish]
28. Toros, T. Elit ve Elit Olmayan Erkek basketbolcularda Hedef Yönelimi Güdüsel İklim ve Hedeflerin, Özgürlük Güçlük Derecesi Özelliklerinin Yaşam Doyumuna Etkisi”, Yüksek Lisans Tezi. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Mersin. 2001 [In Turkish]
29. Toros., T. “Yaşam doyumu açısından elit ve elit olmayan sporcuların değerlendirilmesi”. İstanbul Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi. 1,1, s.41-48, 2001. [In Turkish]
30. Toy A. B. “Serbest ve Grekoromen Stil Güreşçilerin Hedef Yönelimi ve Yaşam Doyumu İlişkisi”. Yüksek Lisans Tezi. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Çorum. 2015 [In Turkish]
31. Turan, M.E. Ergenlerde Kariyer ve Yetenek Gelişimi Öz Yeterliğinin, Üst Bilişsel Farkındalık, Yaşam Doyumu ve Algılanan Arkadaş Sosyal Desteği ile İlişkisi. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya. 2013 [In Turkish]
32. Uzuner, M.E.,ve Karagün, E. “Rekreatif amaçlı spor yapan bireylerin yalnızlık düzeylerinin incelenmesi” Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, , 27, 107 – 120, 2014. [In Turkish]
33. Von Hippel, W., Henry, J.D., Matovic, D., Aging and social satisfaction: Off setting positive and negative effects. Psychol Aging. 23, 435–439, 2008.
34. Weijs-Perrée, M., Van den Berg P., Arentze TA., Kemperman A. “Factors influencing social satisfaction and loneliness: A path analysis. J. Transp. Geogr. 45, 24–31.2015.
35. Weiss, R. S. Reflections on thepresentstate of loneliness research. Journal of Social Behavior and Personality, 2, 2, 1–16, 1987.
36. Wrzus, C.,Hänel, M., Wagner, J., &Neyer, F.J., Social network changesb and life events across the life span: A meta-analysis. Psychol. Bull. 139, 53–80. 2013
37. Yetim Ü. “Kişisel projelerin organizasyonu açısından yaşam doyumu. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ege Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. İzmir. 1991