Matematik, zihinsel fonksiyonlarımızın gelişmesine katkıda bulunan, hayatımızı kolaylaştıran, olayları ve olguları yorumlamada rasyonel düşünmemizi sağlayan kendine has bir dili olan bilim dalıdır. Ancak günümüzde çoğu kişi için zor, anlaşılmaz ve sevimsiz bir ders olarak algılanmaktadır. Matematiğin bu şekilde anlaşılmasında matematiğin estetik, sempatik ve pedagojik yönünün gereği gibi verilmemesinin büyük payı vardır. Bu çalışmamızda MEB›in müfredat programında var olan, “Öğrencilerin Matematiğe Karşı Olumlu Tutum Geliştirebilme”sini sağlamak için matematiğin estetik yönüne ağırlık vermenin gereği üzerinde duruldu. Bu bağlamda matematiksel estetiğin niteliğini ölçmede kullanılan “Minimal Tamlık” ve “Maksimal Uygulanabilirlik” ilkelerinin açılımı, bir kaç nosyona uygulaması yapıldı.

Mathematics is a branch of science which contributes to the development of our mental functions and which eases our life and which makes us think rationally in interpretation of events and phenomena. However, it has been accepted as a difficult, inconceivable and unsympathetic course. The fact that the easthetical, sympathetic and pedagogical aspects of Mathematics are not given as needed has a great deal of share in the fact that Mathematics is perceived so. In this study, in order that we can realize the item “ To improve positive attitude of the students towards Mathematics”, which is still present in Turkish National Education Ministry’s Curriculum, the necessity to concentrate on the easthetical aspects of Mathematics was thoroughly studied. In this respect, the analyzing of the principles of “Minimal Completeness” and “Maximal Applicability”, which are used to measure quality of Mathematical aesthetics, and their applications to some notions were carried out.