Bu araştırma, ilkokul 3. ve 4. sınıf öğrencilerinin matematik kaygısı ve matematik özyeterlik algılarının incelenmesi ve bunlar arasındaki ilişkinin tespit edilmesi amacıyla yapılmıştır. İstanbul ilinde öğrenim görmekte olan 3 ve 4. Sınıfa giden toplamda 1076 ilkokul öğrencisinin katılımıyla nicel desende tasarlanan bu araştırmada tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmacılar tarafından hazırlanan “Öğrenci Bilgi Formu”, Bindak (2005)’in “İlköğretim Öğrencileri için Matematik Kaygı Ölçeği” ve Ünay (2012) tarafından geliştirilen “Matematiğe Yönelik Öz Yeterlilik Algısı Ölçeği” araştırmanın veri toplama araçlarıdır. Verilerin istatistiksel analizinde SPSS 25.0 kullanılmıştır. Mann Whitney U testi, Kruskal Wallis H testi ve Spearman Korelasyon veri analizi olarak kullanılmıştır. Araştırmada ilkokul öğrencilerinin matematik kaygılarının düşük ve matematiğe yönelik öz yeterlilik algılarının orta düzeyde, kızların matematik başarısı algısının, erkeklerden daha yüksek olduğu ve aynı zamanda “Matematiğe Yönelik Öz Yeterlilik Algısı Ölçeği” toplam puanlara göre bakıldığında da yine kızların erkeklerden daha yüksek özyeterlik algısına sahip oldukları görülmüştür. Üçüncü sınıfların matematik başarısı algıları ve kendilerine güvenleri dördüncü sınıflardan daha yüksektir. Matematik notları iyi olan öğrencilerin çok iyi olan öğrencilere göre matematik öz yeterlilik algısı ile matematik kaygı ortalamasının daha yüksek olduğu gözlenmiştir. Matematik yeterlilik seviyesi yüksek olan öğrencilerin, matematik başarısı ve kendine güvenin yüksek olmasının yanında matematik kaygı düzeyi düşüktür. Öğrencilerin matematiğe yönelik öz yeterlikleri ile matematik kaygıları arasında pozitif yönlü orta düzeyde bir ilişki vardır.