___

• Akal, Z. (1995). Toplam kalite yönetimi ve performans ölçme ve değerlendirme sistemleri, Verimlilik Dergisi, Toplam Kalite Özel Sayısı, 86-88.
• Aslan, B. (2009). Çeşitli ülkelerde yükseköğretimde akreditasyon ve Türk yükseköğretimindeki gelişmeler. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi dergisi, 42(1), 287-309.
• Bakioğlu, A. ve Ülker, N. (2017). Üniversitede akreditasyon, (2. Basım). Ankara: NOBEL Yayıncılık.
• Di Nauta, P., Omar, P.L., Schade, A. & Scheele, J.P. (2004). Accreditation models in higher education: experiences and perspectives. Helsinki: ENQA Workshop Reports 3.
• Erkuş, L. (2003). Eğitim fakültelerinin akreditasyon sürecine hazır olma durumlarına ilişkin öğretim elemanlarının görüşlerinin değerlendirilmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale Üniversitesi, Kırıkkale.
• Gencel, V. (2001). Türkiye’de yükseköğretim hizmetlerinin sunumunda toplam kalite yönetimi ve akreditasyon; Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü uygulamaları, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Harvey, L. (2004). The power of accreditation: Views of academics, Journal of Higher Education Policy and Manegement, 26 (2), 207-224.
• Melek, M. (2003). Yükseköğretim kurumlarında kalite yönetimi, akreditasyon ve bir vakıf üniversitesinde kalite kontrol aracı olarak öğrenci geribildiriminden yararlanmaya yönelik bir araştırma, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Ünal, F.; Semerci, N. ve Semerci Ç. (2017). Öğretmen adaylarının programların akreditasyonuna ilişkin algıları. Uluslararası Öğretmen Eğitimi ve Akreditasyon Kongresi (19-21 Mayıs 2017), (EPDAD, Marmara ve Yıldız Teknik Üniversitesi İşbirliğiyle), İstanbul.
• YÖK. (1999). Türkiye’de Öğretmen Eğitiminde Standartlar ve Akreditasyon. Ankara: YÖK Yayınları.
• YÖK. (2007). Öğretmen Yetiştirme ve Eğitim Fakülteleri (1982-2007). Ankara: YÖK Yayınları.