Elif Ebru ŞİŞMAN, Murat ÖZYAVUZ, Pınar GÜLTÜRK

Turizm ve Rekreasyonel Tercihlerin Demografik Yapıya Göre Değişiminin Tekirdağ Örneğinde İncelenmesi

Günümüzde turizm ve rekreasyonel aktivitelere olan talep sürekli artmaktadır. Bu aktivitelerin sağlıklı bir şekilde gerçekleştirilebilmesi için faaliyetlere olan talebin, bireylere göre farklılıklar gösterse de belirlenmesi önem taşımaktadır. Bu araştırma, halkın demografik yapısının rekreasyonel tercihlere etkisinin araştırılması ve kent halkının rekreasyonel eğilim ve taleplerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Bu amaç doğrultusunda Tekirdağ il genelinde yürütülen çalışmada 11 ilçede toplam 543 kullanıcı ile anket yapılmıştır. Ankette demografik özelliklerden cinsiyet, yaş, eğitim ve gelir durumu ele alınarak sonuçlar istatistiki olarak analiz edilmiştir. Analiz sonucunda demografik yapının; bireylerin turizm ve rekreasyonel tercihlerinin neler olduğunun belirlenmesine, tercih etme sebeplerine ve aktivite sıklığına etkisinin olduğu tespit edilmiştir. Özellikle kullanıcıların eğitim durumunun bütün aktivitelerde etken olduğu görülmüştür. Bu sonuçlar yerel ölçekte yapılan benzer çalışmalarla paralellik göstermektedir.

Anahtar Kelimeler:

Rekreasyon, turizm, demografik yapı, peyzaj

Investigation of Tourism and Recreational Preferences by Demographic Structure in Tekirdag Case Study

Demand for tourism and recreational activities is constantly increasing and it varies from person to person as individuals represent different demographic background. Therefore, it is important to consider demographic structure to determine the demand. This study was carried out to identify the effect of demographic structure on the recreational preferences and tendencies, and demands of the urban population. A survey was conducted with a total of 543 users in 11 districts of Tekirdağ province. Demographic characteristics were analyzed by gender, age, education and income. Statistical analysis showed that demographic structure influences to determine what the tourism and recreational preferences, the reasons of their chosen and frequency of activities. Particularly the educational background is a main determinant of recreational and tourism preferences. These results show parallelism with the similar studies conducted on local scale.

Keywords:

Recreation, tourism, demographic structure, landscape,

PDF

___

1. Anonim (2017). Hava Kirliliği Raporu, TMMOB Çevre Mühendisleri Odası Yayını. http://cmo.org.tr/resimler/ekler/2145efce8f89f52_ek.pdf Erişim Tarihi: 24.05.2018.
2. Çabuk, A. (1996). Turizm-Çevre İlişkisi: Gündem 21 Kapsamında Turizmde Çevre Bilinci Kazandırılması Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye, 96 s.
3. Davras Manap, G. (2016). Göller Bölgesindeki Yerel Halkın Sosyo-Demografik Özelliklerinin Turizm Alışkanlıkları Üzerindeki Etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi. 8(6): 127-148.
4. Demircan, N., Aytatlı, B., Demircioğlu Yıldız, N. (2018). Erzurum Kent İnsanının Rekreasyonel Davranış Biçimleri. Bartın Orman Fakültesi Dergisi. 20(3): 420-430.
5. Demirci Orel, F., Yavuz, M.C. (2003). Rekreasyonel Turizmde Müşteri Potansiyelinin Belirlenmesine Yönelik Bir Pilot Çalışma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11: 61-76.
6. Erdoğan, H. (1996). Uluslararası Turizm. Uludağ Üniversitesi Yayınları. 531s., Bursa.
7. Karaküçük, S. (1999). Rekreasyon-Boş Zamanları Değerlendirme. Bağırgan Yayınevi, 3. Baskı, 410s., Ankara.
8. Karaşah, B. (2017). Kentsel ve Kırsal Rekreasyon Alanlarına Yönelik Kullanıcı Tercihlerinin Belirlenmesi ‘Artvin Kenti Örneği’. Bartın Orman Fakültesi Dergisi. 19(1): 58-69.
9. Kolcu, H.İ. (1993). Doğal, Tarihi ve Kültürel Açıdan Turizm Potansiyelini Değerlendirme Modeli: Ayvalık Örneği. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul, Türkiye, 269s.
10. Miran, B. (2002). Temel İstatistik, Ege Üniversitesi Matbaası, 288s, İzmir.
11. Oğuz, D. (1991). Sinop Sahil Şeridinin Turizm-Rekreasyon Olanaklarının Saptanması Turistik ve Rekreatif Gelişmelerin Çevre ile Etkileşiminin İrdelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye, 170 s.
12. Örücü, Ö.K. (2002). Eğirdir Yöresindeki Mevcut Peyzaj Değerlerinin Turizm Açısından Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta, Türkiye, 136 s.
13. Sağlık, A., Kelkit, A. (2014). Çanakkale Kent Halkının Rekreasyonel Eğilim ve Taleplerinin Belirlenmesi. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi. 2(1): 27–36.
14. Sarı, Y. (2001). Amasra İlçesinin Doğal ve Kültürel Peyzaj Değerlerinin Sürdürülebilir Turizm Bağlamında İrdelenmesi. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Zonguldak, Türkiye, 169s.
15. Talay, İ., Kaya, F., Belkayalı, N. (2010). Sosyo-Ekonomik Yapının Rekreasyonel Eğilim ve Talepler Üzerine Etkisi: Bartın Kenti Örneği. Coğrafi Bilimler Dergisi. 8(2): 147-156.