Ahmet TOLUNAY, Alp KÜÇÜKCOŞKUN, Türkay TÜRKOĞLU, Mehmet ÖZMIŞ

Süleyman Demirel Üniversitesi Açık Yeşil Alan Ve Parklarının Personel Ve Öğrencilerin Yaşam Kalitesi Üzerine Etkileri

Üniversite öğrenimi ve yerleşkesi öğrencilik yaşamında unutulmayan önemli anıları barındırmaktadır. Son yıllarda, öğrenciler tarafından üniversite seçiminde, üniversite kampüslerinde bulunan sosyal yaşam alanları, parklar ve bahçeler önemli bir kıstas olarak yer almaya başlamıştır. Bu çalışmada Isparta Süleyman Demirel Üniversitesi’nin sahip olduğu parklar, meydanlar, çim alanlar, ağaçlandırma yapılmış açık yeşil alanların öğrenciler ve personelin yaşam kalitesi üzerine etkileri araştırılmıştır. Böylece, personel ve öğrencilerin görüşleri doğrultusunda kampüste bulunan açık yeşil alanlar ve parkların işlevsellik durumu, donatı ve bitkisel elemanlar açısından yeterlilikleri ve memnuniyet düzeyleri belirlenmiştir. Ayrıca, saptanan mevcut duruma göre, yapılabilecek rekreasyon çalışmaları konusunda, eksik bulunan veya ihtiyaç duyulan peyzaj tasarım uygulamalarının hayata geçirilerek yararlanma ve memnuniyet düzeylerinin artırılması doğrultusunda öneriler getirilmiştir. Çalışma kapsamında 502 kişinin görüşleri anket tekniği kullanılarak toplanmıştır. Elde edilen veriler istatistik paket programı (SPSS 20) kullanılarak analiz edilmiş ve istatistiksel analizlerde 0,05 anlamlılık düzeyi ölçüt alınmıştır. Anket tekniği ile elde edilen verilerin değerlendirilmesinde Parametrik testlerden Bağımsız örneklem t testi (Independent Samples Test) ile Tek Yönlü Varyans Testi (One Way Anova) kullanılmıştır. Farklılıkların hangi gruptan kaynaklandığını bulmak için ise Duncan testi yapılmıştır. Bu testlerin yanında betimleyici bilgileri sunmak için frekans ve yüzde analizinden faydalanılmıştır. Sonuç olarak, Süleyman Demirel Üniversitesi açık yeşil alan ve parklarının personel ve öğrencilerin yaşam kalitesini artırdığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Süleyman Demirel Üniversitesi, açık yeşil alanlar, parklar, yaşam kalitesi, personel ve öğrenci memnuniyet düzeyi, Isparta, Isparta, Türkiye

Effects of Parks and Green Areas on Life Quality of Student and Staff at Süleyman Demirel University

University education and campus contain important memories that are not forgotten in student life. In recent years, in the selection of universities by students, social life areas, parks and gardens on university campuses has become an important selection criterion. In this study, the effects of parks, squares, lawns, afforestation and open green areas of Isparta Süleyman Demirel University on the quality of life of students and staff were investigated. Thus, in line with the opinions of staff and students, the functional status of the open green areas and parks on the campus, their adequacy in terms of equipment and plant elements, and the satisfaction levels of the users were determined. In addition, according to the current situation determined, suggestions were made in order to increase the utilization and satisfaction levels by implementing the missing or needed landscape design applications in terms of recreation activities. The opinions of 502 people were collected by using questionnaire technique. The data were analyzed by using statistical package program (SPSS 20) and 0.05 significance level was taken as a criterion in statistical analysis. Independent Samples Test and One Way Anova Test were used in the evaluation of the data obtained from the questionnaire technique. Duncan test was used to find out which group was the difference. In addition to these tests, frequency and percentage analysis were used to provide descriptive information. As a result, it was determined that open green areas and parks of Süleyman Demirel University improve the quality of life of staff and students.

Keywords:

Süleyman Demirel University, outdoor green space and parks, quality of life, staff and student satisfaction level, Turkey,

PDF

___

1. Akdoğan, G. (1987). Doğa Düzenleme Ders Notları, Yıldız Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. Peyzaj Planlama, Yüksek Lisans, İstanbul.
2. Akesen, A. (1978). Türkiye’de Ulusal Parkın Açıkhava Rekreasyonu Yönünden Nitelikleri ve Sorunları (Örnek: Uludağ Ulusal Parkı), İ.Ü. Orman Fakültesi Yayınları, No: 2484/262, İstanbul.
3. Baş, T. (2005). Anket Nasıl Hazırlanır Uygulanır Değerlendirilir. Seçkin Yayıncılık, Ankara.
4. Bilgili, B.C., Gökyer, E. (2012). Urban Green Spaces System Planning-Landscape Planning. http://cdn.intechopen.com/pdfs/37556/InTech-Urban_green_space_system_planning.pdf daresinden erişildi.
5. Ceylan, A. (2007). Yaşam Kalitesinin Arttırılmasında Kentsel Yeşil Alanların Önemi Ve Kentsel Dönüşüm İle İlişkilendirilmesi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
6. Ertekin, M., Çorbacı, Ö.L. (2010). Üniversite Kampüslerinde Peyzaj Tasarımı(Karabük Üniversitesi Peyzaj Projesi Örneği), Kastamonu University Journal of Forestry Faculty, 10 (1), 55-67.
7. Gül, A., Küçük, V., (2001). Kentsel Açık-Yeşil Alanlar ve Isparta Kenti Örneğinde İrdelenmesi, S.D.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, A, 2, 1302-7085, 27-48, Isparta.
8. Gül, A., Keleş, E., Uzun, Ö.F. (2016). Süleyman Demirel Üniversitesi Öğretim Elemanları ve Öğrencilerinin Yerleşke İçindeki Rekreasyonel Talep ve Eğilimleri. Süleyman Demirel Üniversitesi Mimarlık Bilimleri ve Uygulamaları Dergisi, 1: 26-43, Isparta.
9. Huang, C.Y., Carleton, B. (2003). The Relationships among Leisure Participation, Leisure Satisfaction, and Life Satisfaction of Collegestudents in Taiwan, Journal of Exercise Science and Fitness, 1(2), p.129-132.
10. Karakaş, B. (1999). Üniversite Yerleşke Planlaması, Edirne Devlet Mühendislik ve Mimarlık Akademisi, Edirne.
11. Keleş, R. (1984). Kentleşme ve Kent Politikası, A.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları No: 540, Ankara.
12. Mete, B., Ağaoğlu, S.A. (2003). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Kurupelit Kampüsü Akademik ve İdari Personelin Rekreatif Aktivitelere Katılım ve Bakış Açılarının incelenmesi", Beden Eğilimi ve Sporda Sosyal Alanlar Kongresi Bildiriler Kitabı, 5.42]-426, Ankara.
13. Müderrisoğlu, H., Uzun, S. (2004). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Orman Fakültesi Öğrencilerinin Rekreasyonel Eğilimleri. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi. A(2):108-121.
14. Önder, S. (2003). Selçuk Üniversitesi Öğrencilerinin Eğilim Ve Taleplerinin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 17 (32):31-38.
15. Özbilen, A. (1991). Kentiçi Açık Alanlar ve Dağılımı, Tarihi Eserler ve Gelişen Yeni Yapılaşma, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Orman Fakültesi, Genel Yayın No:155,F.Y.N: 17, Trabzon.
16. Tolunay, A., Alkan, H., Korkmaz, M. (2004). Isparta Tarihi Ayazmana Mesireliği’nin Açıkhava Rekreasyonu Açısından Kullanıcı Özellikleri. Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 8-1: 59-70.
17. Tunçkol H M, Çumralıgil B (2005). Selçuk Üniversitesindeki Akademik Personelin Rekreasyol Faaliyetlerinin Değerlendirilmesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 7(4), 45-51.
18. Türksever, N. (2001). Türkiye’de Büyük Şehir Alanlarında Yaşam Kalitesinin Değerlendirilmesine Yönelik Bir Yöntem Denemesi, Doktora Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
19. Yağmur, R., Ocak, Y. (2013). Afyon Kocatepe Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencileri İle Farklı Bölümlerdeki Öğrencilerin Serbest Zaman Aktivitelerinin Karşılaştırılması. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 4(1), 5-16.
20. Yıldızcı, A.C. (1982). Kentsel Yeşil Alan Planlaması ve İstanbul Örneği, Doçentlik Tezi, İ.T.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
21. Yılmaz, B. (1998). Bartın Kenti Açık ve Yeşil alan Sisteminin Saptanması Üzerine Bir Araştırma, Peyzaj Yüksek Mimarlığı Tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Bartın.