TİP 1 DİYABETLİ ÇOCUKLARIN EVDE BAKIM UYGULAMALARI VE YÖNETİMİ

AMAÇ: Tip 1 diyabet, çocukluk döneminde en sık görülen, sürekli tedavi, kontrol ve eğitim gerektiren endokrin hastalığıdır. YÖNTEMLER: Ev ortamı genellikle çocuklar/ergenler için sosyal olarak uyarıcı, emosyonel olarak destek olan, gelişimsel açıdan uygun, sosyal becerileri kazanmak için fırsatlar yaratan, aile inanç ve değerlerini dolaylı olarak ya da açıkça gösteren aktivitelere katılımı sağlayan bir çevredir. BULGULAR: Bir çocuğun/ergenin hastalığını evde kontrol etmenin çocuk/ergen üzerinde emosyonel, psikososyal ve sosyal yönden olumlu etkileri vardır. SONUÇ: Tip 1 diyabetin evde bakım uygulamaları; akut komplikasyonların önlenmesi, uzun dönem komplikasyon riskinin azaltılması, hastalara kendi kendine diyabetlerini kontrol edebilme yeteneğinin kazandırılması ve sürdürülmesini kapsamaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Tip 1 diabetes mellitus, çocuk

HOME CARE APPLİCATİONS AND MANAGEMENT İN CHİLDREN WİTH TYPE 1 DİABETES

OBJECTIVE: Type 1 Diabetes is an endocrine disease that is the most common in childhood, which requires continuous treatment, control and education. METHODS: Home environment for children/adolescents usually stimulates the socialization, provides an emotional support and suitable environment for growth, creates opportunities to gain social skills, and ensures the participation in the activities that show directly or indirectly beliefs and values of a family. RESULTS: Keeping the sick child under observation at home has positive effect on child/adolescent in terms of social, emotional and psychosocial aspects. CONCLUSION: Home care applications of Type 1 Diabetes consist of preventing of acute complications, reducing the risk of long-term complications, and acquiring to patients the ability to control their diabetes by themselves and maintaining this situation.

Keywords:

Type 1 diabetes mellitus, child,

PDF

___

1. Ball JW, Bindler RC: Pediatric nursing caring for children, 4. Edition, Pearson Education Ltd, s. 1118-1124, New Jersey (2008).
2. Wong DL, Hockenberry MJ: Wong’s Nursing Care of Infants and Children. 8.Ed. Mosby. St. Louis, s. 240-290, Missouri (2007).
3. Doğan Z: Üniversite hastanelerinde izlenen 7-12 yaş grubu tip 1 diyabetli çocukların okul ortamında diyabet yönetimleri, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, s. 4-16, İstanbul (2009).
4. Ekim A: Tip 1 diyabetli çocukların yaş dönemlerine göre insülin uygulama becerileri. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi, s. 15-22, İstanbul (2007).
5. Aydın N: Evde diabet takibi. “Yenigün M, Altuntaş Y (eds). Her yönüyle diyabetes mellitus”kitabında s. 1003, Nobel Tıp Kitabevi Ltd. Şti, İstanbul (2001).
6. Boyoğlu R, Okyay S: ( 2002). Hastane destekli evde bakım hizmetleri ve sunumu. Hemşirelik Dergisi. 2002;12(49):99-117.
7. Erdoğan S: Evde bakım süreci. Evde Bakım Hemşireliği Eğitim Programı. S. 64-66, İstanbul (2001).
8. Kılıç S: Fiziksel engelli çocuğun evde bakım gereksiniminin aileye etkisi. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, s. 19, İstanbul (2009).
9. Varlık M: Evde bakım hizmetlerinin sağlık ve sosyal sistemimize entegrasyonu için öneriler, 2. Ulusal Evde Bakım Kongresi Kitabı s. 43-49, İstanbul (2008).
10. American Diabetes Association: Standards of Medical Care in Diabetes. Diabetes Care. 2008;31(1):12-44.
11. Sılversteın J, Klıngensmıth G, Copeland K, et all: Care of children and adolescents with Type 1 Diabetes. Dıabetes Care. 2005; 28(1):186-201.
12. Tezer E: Diyabetli hastanın evde bakımı. “Fadıloğlu Ç, Doğan F, Ertem G (eds): Evde Bakım, 1. Baskı” kitabında s. 181-191, Meta Basım Matbaacılık, İzmir (2006).
13. Yılmaz C, Fadıloğlu Ç, Çetinkalp Ş: Diyabet hemşiresi el kitabı. s. 5-149. Asya Tıp Yayıncılık, İzmir (2002).
14. Altun G: Tip 1 Diabetes mellitus tanılı çocuklarda damar fonksiyon bozukluklarının ultrasonografik olarak değerlendirilmesi. İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları A.D. Uzmanlık Tezi, s. 1-3, İstanbul (2008).
15. Erdoğan S: Çocukluk Çağında Diyabet. (Erdoğan S (eds): Diyabet Hemşireliği Temel Bilgiler, 1. Baskı” kitabında s.95, Yüce Reklam Yayım Dağıtım A.Ş. İstanbul (2002).
16. Çavuşoğlu H: Endokrin Sorunu Olan Çocuk ve Hemşirelik Bakımı. Çocuk Sağlığı Hemşireliği, Cilt 2, 10. Baskı kitabında s.158-189, Bizim Büro Basımevi Tesisleri, Ankara (2011).
17. Ekim A: Tip 1 diyabetli çocukların yaş dönemlerine göre insülin uygulama becerileri. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi, s. 15-22, İstanbul (2007).
18. Kavaklı A, Pek H, Bahçecik N: Çocuk Hastalıkları Hemşireliği. 2. Baskı kitabında s.102- 119, Yüce Reklam/ Yayım/ Dağıtım A.Ş., İstanbul (1998).
19. Beacham T, Williams,R, Askew,R, Walker J, Schenk L, May M. İnsulin management a guide for the home health nurse. Home Health Care. 2008; 26(7): 422-423.
20. American Diabetes Association: Test of Glisemia in Diabetes. Diabetes Care. 2002;25(1): 97-99.
21. Goldstein DE, Little RR, Lorenz R A, et all.: Tests of Glycemia in Diabetes. Diabetes Care, 2004;27 (7):1761-1773.
22. Sağlam H. Çocuklarda Endokrinolojik Aciller Serisi (1) Diyabetik Ketoasidoz. Güncel Pediatri. 2005; 4:100-106
23. Riddell CM, Perkins AB: Type 1 diabetes and vigorous exercise: applications of exercise physiology to patient management. Canadian Journal of Diabetes. 2006;30 (1):63-71.
24. De Feo P, Di Loreto C, Ranchelli A, Fatone C, Gambelunghe G, Lucidi P, Santeusanio F: Exercise and diabetes. Acta Biomed Ateneo Parmense. 2006;77(1):7-14.
25. Özcan Ş: İnsülin tedavisinin yönetim http: //www .tdhd .org/ dhd _ kitap /05blm.pdf. erişim tarihi: 11.05.2004.