Antalya ili merkez ilçesinde entegre mücadele yönteminin yayılması ve benimsenmesi

Bu arastırmanın amacı Antalya Tarım İl Müdürlügü Bitki Koruma Subesi’nin yürüttügü “Entegre Mücadele Arastırma, Uygulama ve Egitim” projesi kapsamında entegre mücadele yönteminin yayılması ve benimsenmesini etkileyen faktörlerin belirlenmesidir. Bu kapsamda projeye katılan ve katılmayan üreticilerin sosyo ekonomik özellikleri ve entegre mücadele yöntemi hakkındaki düsünceleri karsılastırmalı olarak ortaya konulmustur. Örnek hacminin belirlenmesinde projeye katılan üreticiler için tam sayım, projeye katılmayan üreticiler için ise gayeli örnekleme yöntemi uygulanmıstır. Buna göre projeye katılan 41 üretici ve projeye katılmayan 41 üretici olmak üzere toplam 82 üretici ile anket yapılmıstır. Arastırmada üreticilerin seçilmis bazı özellikleri açısından projeye katılan ve katılmayan üreticiler arasındaki olası istatistiki iliski Ki-Kare testi ile saptanmıstır. Söz konusu proje 1994 yılından bu yana yürütülen bir proje olmasına ragmen, entegre mücadele yönteminin üreticiler arasında hala tanınmayan ne oldugu bilinmeyen bir yenilik oldugu tespit edilmistir. Ayrıca projeye katılan ve katılmayan üreticilerin tarımsal mücadelede uyguladıkları yöntemler bakımından önemli bir fark olmadıgı belirlenmistir.

Diffusion and adoption of integrated pest management in central district of Antalya province

The purpose of this study is determination of effective factors on diffusion and adoption of Integrated Pest Management (IPM) system among farmers, participated to “Integrated Control Research, Implementation and Training” project that conducted by Plant Protection Department of Antalya Province Directorate of Agriculture. The socio economic characteristics and their opinions about integrated control method of participant and non participant farmers were compared. Census sampling method for the farmers who participated to project and purposive sampling method for the farmers who did not participate to the project were used. Questionnaire method used for total 82 farmers, 41 participants and 41 non participants. Statistical relations between selected some variables of participant and non participant farmers have, were tested with chi-square method. Although Project is being conducted since 1994, IPM is not well known innovation among the farmers. There are not any remarkable differences between pest control methods that participant and non participant farmers applied.

PDF

___

1. Anonim, 2006. Antalya Tarım İl Müdürlügü Bitki Koruma Subesi Kayıtları, Antalya.
2. Banwo, O.O. and R.S. Adamu, 2003. Insect Pest Management in African Agriculture: Challenges in The Current Millenium. Archives of Phytopathology & Plant Protection Vol. 36 Issuel, p 59.
3. Bayraktar, Ö.V., 2005. Entegre Mücadele Programı Uygulanan Örtüaltı Domates Yetistiriciliginde Üretim ve Pazarlama Yapısının İncelenmesi Üzerine Bir Arastırma: Mugla İli Örnek Olayı (Basılmamıs Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, 151 s. İzmir.
4. Birari, K.S., M.K. Borse, R.R. Chaugule, and M.R. Patil, 2007. Effect of Integrated Pest Management Technology on Production of Cotton in Western Maharashtra. International Journal of Agricultural Sciences 3 (1): 60-3 ISSN 0973-130x.
5. Çiçek, A., ve O. Erkan, 1996. Tarım Ekonomisinde Arastırma ve Örnekleme Yöntemleri. Gaziosmanpasa Üniv. Ziraat Fak. Yay. No:12, Ders Notları Serisi: 6, Tokat.
6. Dag, S.S., V.T. Aykaç, A. Gündüz, M. Kantarcı ve N. Sisman, 2000. Türkiye’de Tarım İlaçları Endüstrisi ve Gelecegi. Türkiye Ziraat Mühendisligi V. Teknik Kongresi Bildiriler Kitabı, Ankara s: 933-958.
7. Dasgupta S., C. Meisner, and D. Wheeler, 2007. Is Environmentally Friendly Agriculture Less Profitable for Farmers? Evidence on Integrated Pest Management in Bangladesh. Review of Agricultural Economics 29 (1); 103–118.
8. Demirci, F., C. Erdogan, ve F.F. Tatlıdil, 2005. Ankara İli Ayas ve Nallıhan İlçelerinde Domates Üretim Alanlarında Zirai Mücadele Uygulamaları. Ankara Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimler Dergisi 11 (4); 422-427.
9. Kan, M., 2002. Antalya İli Kumluca İlçesi Örtüaltı Sebze Yetistiriciliginde Tarım İlacı Kullanımında Sorunlar ve Çözüm Önerileri (Basılmamıs Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, 189s., Ankara.
10. Kesici, T., ve Z. Kocabas, 1998. Biyoistatistik. Ankara Üniv. Eczacılık Fakültesi Yayın No: 79, Ankara.
11. Oruç, E., 2001. Tokat İlinde Bitkisel Üretimde Tarımsal Mücadele Uygulamaları ve Çiftçilerin İlaç Kullanımındaki Bilgi Düzeyleri ile Bilgi Kaynakları Üzerine Bir Arastırma (Basılmamıs Doktora Tezi). Ankara Üniv. Fen Bilimleri Enstitüsü. Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, 526 s. Ankara.
12. Özçatalbas, O., ve Y., Gürgen, 1998. Tarımsal Yayım ve Haberlesme. Baki Kitap ve Yayınevi, 385 s. Adana.
13. Özkan, B., H.V. Akçaöz, S. Karaman ve Y. Tascıoglu, 2002. Antalya İlinde Serada Sebze Üretiminde Pestisit Kullanımının Ekonomik Açıdan Degerlendirilmesi. Bahçe Dergisi (31);9-16.
14. Talug, C., 1975.Tarımda Teknolojik Yeniliklerin Yayılması ve Benimsenmesi Üzerine Bir Arastırma (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi,141 s. Ankara.
15. Tanrıvermis, H., 2000. Orta Sakarya Havzasında Domates Üretiminde Tarımsal İlaç Kullanımının Analizi. Tarımsal Ekonomi Arastırma Enstitüsü, Yayın No: 42, Ankara.
16. TKB., 2007. Tarım ve Köyisleri Bakanlıgı İyi Tarım Uygulamaları Degerlendirme Toplantısı, Antalya, (http://www.tarim.gov.tr.), (Erisim Tarihi: 12.05.2008).
17. Toros, S., S. Maden ve S. Sözeri, 1999. Tarımsal Savas Yöntem ve İlaçları. Ankara Üniv. Ziraat Fakültesi Yayınları: 1222, Ankara.