Yusuf YUSUFOĞLU, Rabia BİLİCİ, Muhammed ARCA

Vaka Danışmanlığının Sentetik Kannabinoid Bağımlılarının Remisyon Süreleri Üzerine Etkisi

Amaç: Bu çalışmada madde bağımlılığı tedavisinde, vaka danışmanlığı hizmeti alan hastalar ile bu hizmeti almadan takibi yapılan Sentetik Kannabinoid kullanım bozukluğu olan hastaların remisyon sürelerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırma, 2018 yılında Sağlık Bilimleri Üniversitesi Erenköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Eğitim Araştırma Hastanesinde gerçekleştirilmiştir. Vaka danışmanları tarafından takip edilen 43, takip edilmeyen 37olmak üzere toplam80 Sentetik Kannabinoid kullanım bozukluğu olan hasta ile çalışma yürütülmüştür. Çalışmaya alınan hastalar düzenli görüşmelere çağrılarak 3 ay boyunca takip edilmiştir. Verilerin toplanmasında literatür doğrultusunda yapılandırılmış Hasta İlk Görüşme Formu ve Hasta Takip Formu kullanılmıştır. Bulgular: Hastaların %60’ının ilköğretim mezunu, %73,8’inin bekâr, %57,5’inin çalışmadığı ve %93,8’inin de ailesiyle yaşadığı belirlenmiştir. Çalışmadaki tüm hastaların %60’ının erken remisyon ölçütlerini karşıladığı, %40’ının ise depreşme yaşadığı saptanmıştır. Vaka danışmanlarının hizmet verdiği hastaların %76,7’sinin remisyonda kaldığı, %23,3’ünün depreşme yaşadığı saptanmıştır. Vaka danışmanlarının hizmet vermediği hastaların ise %40,5’inin remisyonda kaldığı, %59,5’inin depreşme yaşadığı görülmüştür. Vaka danışmanları tarafından takip edilen hastaların, takip edilmeyen hastalara kıyasla remisyonda kalma oranlarında istatistiksel olarak anlamlı bir artış olduğu gözlenmiştir. Sonuç: Vaka danışmanları tarafından takip edilen hastaların, takip edilmeyen hastalara göre daha yüksek oranda remisyonda kaldıkları görülmüştür. Madde bağımlılığı tedavisinde vaka danışmanı olan hastaların, remisyon sürelerinin daha uzun olması; bu tür programların tedavi ve rehabilitasyonda kullanılabileceğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler:

AMATEM, BADEM, Depreşme, Madde bağımlılığı, Vaka danışmanlığı hizmeti

Effect of Case Counseling on Remission Periods of Synthetic Cannabinoid Addicts

Objective: The aim of this study was to compare the remission periods of patients who receive case counseling service and those who are followed up without this service in the treatment of substance addiction. Method: The research was carried out in 2018 at the Health Sciences University Erenköy Mental and Neurological Diseases Training and Research Hospital. The study was conducted with a total of 80 synthetic cannabinoid addicted patients, 43 followed by the case counselors and 37 not followed. The patients included in the study were called for regular interviews and followed for 3 months. The Patient First Interview Form and Patient Follow-up Form, structured in line with the literature, were used to collect the data. Results: 60% of the patients were primary school graduates, 73.8% were single, 57.5% were not working and 93.8% lived with their families. 60% of all patients in the study met the criteria for early remission, and 40% experienced relapse. 76.7% of the patients served by the case counselors remained in remission and 23.3% experienced relapse. 40.5% of the patients who were not served by case counselors remained in remission and 59.5% experienced relapse. A statistically significant increase in remission rates was observed in patients followed up by case counselors compared to patients who were not followed. Conclusion: The patients followed up by the case counselors remained in remission at a higher rate than the patients who were not followed up. The longer remission period in the follow-up of the case counselor in the treatment of substance addiction indicates that such programs can be used in treatment and rehabilitation.

Keywords:

Amatem, BADEM, Relapse, Substance addiction, Case counseling service,

PDF

___

1. Polat G. Madde bağımlılığı tedavisinde sosyal hizmet mesleği. Okmeydanı Tıp Dergisi 2014; 30(2): 143-148.
2. Bilici R. Synthetic cannabinoids. North Clin Istanbul 2014; 1(2): 121–126.
3. Geniş B, Coşar B, Arıkan Z. Yataklı serviste tedavi edilen opiyat bağımlılarında psikiyatrik eş tanı, hastanede kalış süreleri ve geri kabul oranları. Journal of Academic Research in Medicine 2021; 11(1): 24-31.
4. Yılmaz A, Can Y, Bozkurt M, et al. Alkol ve madde bağımlılığında remisyon ve depreşme. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar 2014; 6(3): 245.
5. Karaman H. Yeşilay Danışmanlık Merkezinin (YEDAM) İncelenmesi. İstanbul: Yeşilay Yayınları, 2017.
6. Jia D, Jiang Z, Zhang Y, et al. The development trends in drug rehabilitation in China’s judicial administration department. Beijing Law Review 2019; 10(1): 239-245.
7. National Association of Social Workers. NASW Standards for Social Work Case Management. Canada: NASW Press, 2012.
8. Ünübol B, Çinka E, Mayi M, et al. Rehabilitation for addicted patients: Erenköy BAHAR Model. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar 2021; 13(3): 412-427.
9. TC Başbakanlık. Ulusal Meslek Standardı Madde Bağımlılığı Danışmanı. Ankara: Resmi Gazete, Sayı: 3003.
10. Supriyanto A, Hendiani N, Hartini S, et al. Addiction counselor profession: perception of family support for recovering from drug abuse addiction. Counsellia: Jurnal Bimbingandan Konseling 2021; 11(1): 17-30.
11. Nuckols CC. The Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 5th edition (DSM-5). Philadelphia: American Psychiatric Association, 2013.
12. Kul S. Klinik araştırmalarda örnek genişliği belirleme. Plevra Bülteni 2011; 5(2): 129-132.
13. Pektaş Ö, Mirsal H, Kalyoncu ÖA, et al. Remisyondaki alkol bağımlılarında kontrol odağı. Bağımlılık Dergisi 2003; 4(2): 72-75.
14. Türkiye Uyuşturucu ve Uyuşturucu Bağımlılığı İzleme Merkezi, Bağımlılık Yapıcı Maddeler ve Bağımlılık İle Mücadele 2019 Türkiye Raporu. Ankara: TUBİM 2019.
15. Türkcan A. Türkiye’de madde kullananların profili: Hastane verilerinin incelenmesi. Dusunen Adam 1998; 11(3): 56-64.
16. Bayrak B. Opiyat kullanım bozukluğu olan bireyler ve yakınlarına uygulanan grup danışmanlığının bireylerin remisyon süreleri ve sosyal destek algıları ile birey ve yakınlarının öz yeterlik ve umutsuzluk düzeylerine etkisi. Doktora Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2018.
17. Gu J, Lau JT, Xu H, et al. A randomized controlled trial to evaluate the relative efficacy of the addition of a psycho-social intervention to standard-of-care services in reducing attrition and improving attendance among first-time users of methadone maintenance treatment in China. AIDS Behav 2013; 17(6): 2002-2010.
18. Dugosh K, Abraham A, Seymour B, et al. A systematic review on the use of psychosocial interventions in conjunction with medications for the treatment of opioid addiction. J Addict Med 2016; 10(2): 91-101.
19. Rhodes WM, Gross M. Case management reduces drug use and criminality among drug-involved arrestees: An experimental study of an HIV prevention intervention. US Department of Justice, Office of Justice Programs, National Institute of Justice, 1997.
20. Mejta CL, Bokos PJ, Mickenberg J, et al. Improving substance abuse treatment access and retention using a case management approach. J Drug Issues 1997; 27(2): 329-340.
21. Hesse M & Pedersen MU. Easy-access services in low-thres hold opiate agonist maintenance. Int J Ment Health Addict 2008; 6(3): 316-324.
22. Beauverie P, Jacquot C. Pharmacologie des opiaces, agonistes, agoantagonistes et antagonistes employes dans la prise en charge des sujets dependants. Touzeau D, Jacqueot C (editors). Les Treatments pour les Usegers de Drogues. 1. Baskı, Paris: Arnette, 1997; 33-56.
23. Dığrak E & Koçoğlu D. Meslek ve hobi edindirme kursuna katılan ve katılmayan kadınların ruh sağlığı durumlarının karşılaştırılması. Psikiyatri Hemşireleri Derneği 2015; 6(3): 120-129.
24. Karadeniz H, Erdal Ö, Aydoğdu Hİ, et al. Sentetik kannabinoid: Sokak dilinde˝ Bonzai˝. Karadeniz Chemical Science and Technology 2017; (1): 1-8.