Green areas in the Ayasofya District (Nâhiye) according to the cadastral survey (tapu tahrir) registers of Istanbul waqfs 1546 and 1600

The aim of this paper is to explore the settlement plan and structure ofcharacteristics, components, continuity and changes of green areas mentionedin quarter (mahalle) units of the Ayasofya District (nâhiye) according to ‘TheCadastral Survey (Tapu Tahrir) Registers of Istanbul Waqfs dated 1546 and 1600’.In order to understand the green areas and make interpretations about them, itwas considered necessary to understand the urban characteristics and settlementpatterns of the Ayasofya District. To achieve this, the urban elements of theAyasofya District that may have affected the character of the green areas has beenresearched and compiled. Then, maps were developed in the GIS (GeographicInformation System) program to understand the status of the city when the datesof the cadastral survey registers. Afterward, tables were prepared containing thesettlement characteristics, their green areas, and their components and numbers.Tables were compared to each other and to maps, and conclusions were drawn.Then, all data supported by visual and written sources related to the periodwere evaluated and interpreted considering the respective years that they wereregistered.As a result, the general settlement plan of the city and the status character of thegreen areas in the settled areas as well as the relationship of the green areas withthe structures they are attached to was determined. Furthermore, the distributionof the green areas in the quarters, their density and location, and the reasons forthe differences between the 1546 and the 1600 registers have been discussed.

PDF

___

Ağır, A. (2009). İstanbul’un Eski Venedik Yerleşimi ve Dönüşümü. İstanbul: İstanbul Araştırmaları Enstitüsü.

Altuğ, K. (2013). İstanbul’da Bizans Dönemi Sarnıçlarının Mimari Özellikleri ve Kentin Tarihsel Topografyasındaki Dağılımı. (Unpublished Doctoral Dissertation Thesis). İstanbul Technical University, Graduate School Of Science, Engineering And Technology, İstanbul.

Arıkan, B. & Yıldırım, T. (2018). Paleoclimate, Geology, Geomorphology, and Middle Holocene Settlement Systems in the Delice Valley of North-Central Anatolia. Journal of Field Archaeology 43(8), 570-590.

Aslanboğa, K. (2018). Osmanlı Devletinde Vakıf Yönetiminde Tevliyet: İstanbul Örneği. Journal of Administrative Sciences 16(32), 551-558.

Atasoy, N. (2002). Hasbahçe, İstanbul: Aygaz.

Ayverdi, E. H. (1958). Fatih Devri Sonlarında İstanbul Mahalleleri, Şehrin İskanı ve Nüfusu. Ankara: Doğuş.

Ayverdi, İ. (2005). Misalli Büyük Türkçe Sözlük. İstanbul: Kubbealtı Neşriyatı.

Barkan, Ö. L. & Ayverdi E. H. (1970). İstanbul Vakıfları Tahrir Defteri 953 (1546) Tarihli. İstanbul: Baha.

Busbecq, O. G. (2013). Türk Mektupları Türk Mektupları-Kanuni Döneminde Avrupalı Bir Elçinin Gözlemleri (1555- 1560). Derin Türkömer (tr.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür.

Byzantion, S. (2019). Constantinople A Topographical Archaeological Historical Description. İstanbul: İstos.

Canatar, M. (2004). İstanbul Vakıfları Tahrîr Defteri 1009 (1600) Tarihli. İstanbul: İstanbul Fetih Cemiyeti Özal.

Crane, H. (1987). Risale-i Mimariyye: An Early-Seventeenth-Century Ottoman Treatise on Architecture: Facsimile with Translation and Notes. Hollanda: Leiden.

Cezar, M. (1963). Osmanlı Devrinde İstanbul Yapılarında Tahribat Yapan Yangınlar ve Tabii Afetler. İstanbul: İGSA Türk San’atı Tarihi Enstitüsü.

Çeçen, K. (1999). İstanbul’ un Osmanlı Devri Su Yolları. İstanbul: Renk.

Çeçen, K. (2002). Kırkçeşme Suları. In İslam Ansiklopedisi (Volume: 25, p. 476-479).

Çokuğraş, I. (2013). İstanbul’da Marjinalite ve Mekân (1789-1839): Bekâr

Odaları ve Meyhaneler. (Unpublished Doctoral Dissertation Thesis). Yıldız Technical University, Graduate School Of Science, Engineering And Technology, İstanbul.

Devellioğlu, F. (2010). Osmanlıca- Türkçe Alfabetik Lügat. Ankara: Aydın.

Dinç, H., Bölen, F. (2014). İstanbul Derelerinin Fiziki Yapısı. Journal of Planning 24(2), 107-120.

Eyice, S. (2010). Tarih Çınarı Eski İstanbul’u Anlattı. [Hürriyet Newspaper Interview]. Retrieved from: http://www.hurriyet.com.tr/gundem/ tarih-cinari-eski-istanbulu-anlatti- 14144874.

Faroqhi, S. (1997). Osmanlı Kültürü ve Gündelik Yaşam: Ortaçağdan Yirminci Yüzyıla, İstanbul: Yurt.

Genç, Y. İ., Küçük, M., Gündoğdu, R., Satar, S., Karaca, İ., Yıldırım, H. O. & Yılmaz, N. (2010). Başbakanlık Osmanlı Arşivi Rehberi. İstanbul: Başbakanlık. Gyllius, P. (1997). İstanbul’un Tarihi Eserleri. Erendiz Özbayoğlu (tr.). İstanbul: Eren.

İnalcık, H. (2001). İstanbul. In İslam Ansiklopedisi (Volume:23, p. 240-267).

İnalcık, H. (2009). Osmanlı İmparatorluğu’nun Ekonomik ve Sosyal Tarihi. Volume:1 (1300-1600). İstanbul: Eren.

İnalcık, H. (2019). İstanbul Tarihi Araştırmaları: Selected Works:XIII, İstanbul: Türkiye İş Bank.

Kadıoğlu, M. (2009). Lodos ve Poyrazın Yaptıkları, [Hürriyet Newspaper Column] Retrieved from: http://www. hurriyet.com.tr/lodos-ve-poyrazin- yaptiklari-12472532.

Kafesçioğlu, Ç. (2019). Sokağın, Meydanın, Şehirlilerin Resmi: On al tıncı Yüzyıl Sonu İstanbul’unda Mekan Pratikleri ve Görselliğin Dönüşümü. Annual of Istanbul Studies. 1 İstanbul: İstanbul Research Institute.

Kayra, C. (1990). Eski İstanbul’un Eski haritaları. İstanbul: İstanbul Metropolitan Municıpality Cultural Services.

Kuban, D. (2006) İstanbul Bir Kent Tarihi: Bizantion, Konstantinopolis, İstanbul. İstanbul: Economic and Social History Foundation Of Turkey.

Müller-Wiener, W. (1998). İstanbul’un Tarihsel Topoğrafyası. İstanbul: Yapı Kredi

Nazima, A. & Reşad, F. (2002). Mükemmel Osmanlı Lugatı (Osmanlıca- Türkçe Sözlük). Ankara:Turkish Language Society.

Öz, M. (1991). Tahrir Defterlerinin Osmanlı Tarihi Araştırmalarında Kullanılması Hakkında Bazı Düşünceler. Journal Of Directorate 22, 429-438.

Özbilen, A.(1991). Kentiçi Açık Alanlar ve Dağılımı, Tarihi Eserler ve Gelişen Yeni Yapılaşma, Trabzon: K.T.Ü. Orman Fakültesi

Özgüdenli, O. G. (2012). Vakfiye. In İslâm Ansiklopedisi. (Volume:42, p. 465-467

Öztan, Y. (1968) Ankara Şehri ve Çevresi Yeşil Saha Sisteminin Peyzaj Mimarisi Prensipleri Yönünden Etüd ve Tayini, Ankara: Ankara Üniversitesi

Pamuk, Ş. (1990). 100 Soruda Osmanlı- Türkiye İktisadi Tarihi 1500- 1914. İstanbul: Gerçek.

Sami, Ş. (2015). Kamus-ı Türki Osmanlica Lügat / Sözlük. İstanbul: Çağrı.

Tanışık, İ. H. (1943). İstanbul Çeşmeleri I, İstanbul: Maarif.

Tanyeli, U. (1986). Anadolu - Türk Kentinde Fiziksel Yapının Evrim Süreci (11.-15. YY). (Unpublished Doctoral Dissertation Thesis). Istanbul Technical University, Graduate School Of Science, Engineering And Technology, İstanbul

Tezcan, H. (1989). Topkapı Sarayı ve Çevresinin Bizans Devri Arkeolojisi, İstanbul: Touring and Automobile Company.

Yaltırık, F. Efe, A. & Uzun, A. (1997). Tarih Boyunca İstanbul’un Park, Bahçe ve Koruları, Egzotik Ağaç ve Çalıları. İstanbul: İsfalt.

Yıldızcı, A.C. (1978). İstanbul’da Kentsel Doku İle Yeşil Doku Arasındaki İlişkiler ve İstanbul Yeşil Alan Sistemi İçin Bir Öneri. (Unpublished Doctoral Dissertation Thesis). İstanbul Technical University, Graduate School Of Science, Engineering And Technology, İstanbul