Üniversite Öğrencilerinin Ruhsal Yardım Alma/Almama Durumun Gestalt Temas Biçimleri Açısından İncelenmesi
Gestalt terapi kuramının en temel noktası şüphesiz temas biçimleridir. Gestalt terapisinde müdahaleyi ve terapi programını belirlemede başlıca gerekli unsur, danışanın hangi temas biçimini daha yoğun kullandığını tespit etmektir. Bu tespit, Gestalt terapistinin müdahalesinin içeriğini şekillendirecektir ve danışanın terapi sürecine istikrarlı şekilde devam edebilmesi için terapiste ipuçları verecektir. Bu sebeple Gestalt terapisinde, temas biçimleri ile ilgili yapılan çalışmalar son derece önemlidir. Araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinin ruhsal yardım alma/almama durumunu Gestalt temas biçimleri açısından incelemektir. Böylece ruhsal yardım almaya sevk eden/sevk etmeyen Gestalt temas biçimleri belirlenebilecektir. Çalışmaya Türkiye genelinden lisans ve lisansüstü öğrencisi olan, basit rastgele örnekleme yöntemi ile seçilmiş 124’ü kadın, 227’si erkek olmak üzere, 351 kişi katılım sağlamıştır. Katılımcılar Gestalt Temas Biçimleri Ölçeği-Yeniden Düzenlenmiş Formu ile Kişisel Bilgi Formunu yanıtlamışlardır. Yanıtlar SPSS 22.0 paket programıyla, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve LSD testlerinden yararlanılarak çözümlenmiştir. Araştırmanın bulgularında kendine döndürme ve saptırma temas biçimi puanları yüksek olan öğrencilerin hem psikolojik hem psikiyatrik yardım alma ortalamalarının yüksek olduğu ve duyarsızlaşma temas biçimini önemli derecede düşük kullanan öğrencilerin herhangi bir ruhsal yardım almadıkları tespit edilmiştir.
___
- Altıntaşer, P. (2014). Türk Toplumda Psikolojik Yardım Alma Davranışının
Sosyolojik Analizi: İzmir Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi,
Karabük: Karabük Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Arslantaş, H. (2003). Yetişkinlerde Profesyonel Psikolojik Yardım Arama
Tutumu ve Bunu Etkileyen Faktörler. Yayımlanmamış Doktora Tezi,
İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Balkaya, F. (2006). Üniversite Öğrencilerinde Temas Biçimlerinin Öfke
ve Anksiyete ile İlişkisi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara:
Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Bozkurt, S. (2006). Temas Biçimleriyle Bağlanma Stilleri ve Kişilerarası
Şemalar Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi,
Ankara: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Böke, K. (2014). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. İstanbul: Alfa
Basım.
Daş, C. (2012). Gestalt Terapi. Ankara: HYB Yayınevi.
Gökdemir Aktaş, C. (2002). Gestalt Temas Biçimleri Ölçeği Yeniden
Düzenlenmiş Formun Türk Örnekleminde Faktör Yapısı Geçerliği ve
Güvenirliği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Joyce, P., Sills, C. (2003). Skills in Gestalt Counseling and Psychotherapy.
London: Sage Publications.
Perls, F. S., Hefferline, R., Goodman, P. (1973). Gestalt Therapy: Exciment
and growth in human personality. New York: Jullian Press.
Sakarya, S. (2003). Doğurgan Deneyim “Farkındalık”. Temas: Gestalt
Terapi Dergisi, 1(2), 3-18.
Sills, C., Fish, S., Lapworth, P. (1998). Gestalt Counseling. Oxon: Winslow
Pres Limited.
Tagay, Ö. ve Voltan Acar, N. (2012). Gestalt Temas Engelleri Ölçeğinin
Geliştirilmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(37), 61-
72.
Voltan Acar, N. (2004). Gestalt Terapi: Ne kadar Farkındayım? Ankara:
Nobel Yayınevi.
Yontef, G. Jacops, L. (2012). Gestalt Terapisi. Corsini, R., Wedding, D.
(Ed.) Modern Psikoterapiler. İstanbul: Kaknüs Yayınları.