Bakış konusu öznenin kuruluşunu açıklamada büyük bir öneme sahiptir. Bakış, Ötekinin üzerinden gerçekleşir ve Öteki arzu alanının kuruluşu için gereklidir. Dolayısıyla varoluş alanı arzu yani yasak etrafında kurulduğu için bakışın önemi daha da iyi anlaşılmaktadır. Pastoral Senfoni’de de körlük ve bakış ekseninde eros ve thanatosun diyalektiği kurulmuştur. Romanda Gertrude’un günahla ilk karşılaşması gözleri açıldıktan sonradır. İlk kez Papaz’ın karısının gözlerinde acı hakikati gördükten sonra duyduğu suçluluk hissiyle intihar eder. Gözleri görmeden önce yasağın bilgisine sahip olmayan Gertrude gözleri açıldıktan sonra yasakla karşılaşır ve mutluluk hâli sona erer. Dolayısıyla bakış günah ve yasakla birlikte romanda acının ortaya çıkmasına neden olur. Pastoral Senfoni’deki körlük ve körlük dolayımıyla üzerinde durulan bakış konusuyla ilk günah mitinden itibaren karşılaşılmaktadır. İlk günahla birlikte varoluş alanında Öteki ortaya çıkar. Böylece Öteki üzerinden bakış gerçekleşir. Sofokles’in Kral Oedipus oyununda da hakikatle karşılaşan Oidipus gözlerini kör eder. Nitekim Pastoral Senfoni’de de Rahip’le oğlu Jacques arasında geçen diyaloglarda adı sık sık geçen Aziz Pavlus da hakikatle karşılaştığında gözleri kör olur. Dolayısıyla körleşme gerçekten bakışı çevirme etrafında açıklanabilir. Oidipus’un annesi Jacosta ve Gertrude’un ise gerçeğe bakışları beden bütünlüklerine son vermeyle/intiharla sonuçlanır. Bu durum eril ve dişil olanın gerçeğe karşı aldıkları tavırların farklılığından kaynaklanmaktadır. Pastoral Senfoni’de Gertrude körlük ve bakış ekseninde eros ve thanotos çatışmasının şiddetiyle Öteki’nin bakışından bedenini çekmiştir.