Sürdürülebilir kalkınmaya, çevre meselelerine ve politikalarına genel ve İslami perspektiften yaklaşan araştırmalara yer verilen makalede İslam Ülkeleri’nde gelir düzeyi yüksek olan ülkelerin çevreye negatif etkilerinin (karbondioksit emisyonu örneğinde) daha yüksek seviyede olması kanıtlanmaya çalışılmıştır. Ülkelerin kişibaşına düşen gelirleri arttıkça, orada çevre hassasiyetleri artar, ülkeler daha etkili sürdürülebilir kalkınma politikaları uygulamak için daha fazla maddi kaynaklara sahip olurlar ve buna bağlı olarak post-endüstriyel ekonomiye geçişte çevre kirliliğini nispeten azaltırlar. Bu araştırmada sürdürülebilir kalkınma göstergeleri üzerinden yapılan performans ve istatistik analizleri İslam Ülkeleri’nin henüz bu aşamaya ulaşmadığını, ama gerekli teknolojik ve konsept değişikliği için yeterli kaynaklara sahip olduğunu göstermektedir

This article covers different approaches to sustainable development, environmental issues and policies from conventional and Islamic perspective. Using econometric techniques it is proven that high income Muslim countries have higher negative impacts on environment (e.g.carbon dioxide emissions) far from reaching to sustainable development goals. Ideally, if countries per capita income of countries increases, also environmental sensitivities are increasing, countries will have more financial resources to implement more effective sustainable development policies, transition to post industrial economy relatively reduce the enveronmental pollution. Performance analysis and statistical analysis based on sustainable development indicators carried out in this research demonstrate that Islamic Countries have not yet reached this stage, but apparently, most of these countries have adequate material resources for the initiating necessary technological and conceptual cahange