Tarihsel süreçte, İran’ın Nükleer Enerji alanında çalışmalara başlaması 1957’de ABD ile İran arasında imzalanan Barış İçin Atom Programı çerçevesinde olmuştur. 1968’de Nuclear Non-Proliferation Treaty/Nükleer Silahların Artırılmasının Önlenmesi Anlaşması’nı (NPT) imzalayan İran, 1979 İslam Devrimi’ne kadar nükleer çalışmalarını sürdürmüştür. 1980’lerden sonra, uluslararası desteğini kaybeden İran, nükleer çalışmalarında somut bir ilerleme kaydedememiştir. 2003 Irak Savaşı ile birlikte başlayan Orta Doğu’daki yeniden yapılanma sürecinde, İran’ın nükleer silahlara sahip olma ihtimalinin daha da öne çıkması, ABD’nin İran’a yönelik politikalarında daha çok vurgu yapılan bir husus olmuştur. Ancak ABD’nin 2003’te Irak’a müdahale için öne sürdüğü tehditlere dayanarak ön alıcı meşru müdafaa tedbirlerine başvurması, uluslararası hukukun açık ihlalini oluşturacağından, İran’a karşı aynı sebeplerle bir müdahalede bulunulması mevcut uluslararası düzenin sona ermesi anlamına gelecektir.

Nuclear studies of Iran started in 1957 by Atom for Peaceful Purposes Program signed between Iran and the United States. Iran signed the Nuclear Non Proliferation Treaty in 1968 and continued the nuclear studies until the Islamic Revolution in1979. Iran, who lost international support after 1980s, did not face any considerable progress concerning nuclear studies. Under the new context of the reconstruction of the Middle East which was formed with 2003 Iraq War, furthered the possibility of the existance of Iranian nuclear weapons. This issue occupied a great importance in the formulation of the policies of United States towards Iran. However, it should not be forgotten that, the pre emptive attack arguments of US which were forwarded during the 2003 Iraq War would likely mean the violation of international law. An intervention towards Iran with the same arguments would come to a meaning of the end of the current international order.