İŞBİRLİKLİ YAZMANIN TÜRKÇEYİ YABANCI DİL OLARAK ÖĞRENENLERİN YAZMA BECERİLERİNİ GELİŞTİRMEYE ETKİSİ

Bu araştırmada, işbirlikli yazma etkinliklerinin Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin yazma becerilerini geliştirmeye etkisi incelenmiştir.  Bunun için araştırmanın yöntemi ve deseni eylem araştırması olarak belirlenmiştir. Öğretmenlerin sınıf içi yazılı anlatım uygulamalarını geliştirmek amaçlanmıştır. Bunun için eylem araştırması türlerinden “sınıf içi eylem araştırması” kullanılmıştır. Uygulamaya 16 öğrenci katılmıştır. Öğrencilerin A1, A2 ve B1 kurlarının sonunda girdikleri sınavlardan elde edilen yazılı anlatım çalışmaları “Yaratıcı Yazma Ölçeği” ile değerlendirilmiştir. Öğrencilerin yaratıcı yazma becerilerindeki kurlar arası gelişimini analiz etmek için tekrarlı ölçümler t testi tekniğinden yararlanılmıştır. Ayrıca katılımcıların uygulama etkinlikleri ile ilgili görüşleri ve uygulama öğretmenlerinin gözlemleri alınıp bunların içerik analizi yapılmıştır. Araştırmanın sonucunda işbirlikli yazma etkinliklerinin öğrencilerin yazma becerilerini geliştirdiği belirlenmiştir. Öğrencilerle yapılan yüz yüze görüşmelerde öğrencilere, “Grup olarak yazmak mı yararlı, bireysel yazmak mı?” sorusu yöneltilmiştir. Öğrencilerin % 73’ü grup olarak yazmanın, % 27’si ise bireysel olarak yazmanın daha faydalı olduğunu belirtmiştir. Genel olarak öğrenciler bu uygulamayı kendileri için yararlı bulmuştur. Öğretmenlerin gözlemlerine göre işbirlikli yazma; akran iletişimine ve öğrenmeye, Türkçe öğrenme ilgisi ve isteğini artırmaya, yazılı anlatımdaki hataları fark etmeye ve okuma, dinleme, konuşma gibi diğer dil becerilerinin gelişimine katkı sağlamaktadır. Öğretmenler bu tür uygulamaların bireysel öğrenme hızı yüksek ve bireysel öğrenme alışkanlığına sahip olan öğrencilerin Türkçe öğrenme hızını düşürdüğünü, bazen gruptaki herkesin uygulamalara etkin katılmadığını belirtmişlerdir. Buna rağmen yazılı anlatım çalışmalarının bir kısmının işbirlikli yazma şeklinde planlanması Türkçe öğrenmeyi daha eğlenceli hale getirmektedir.

___

  • Açıkgöz, Ü. K. (2014). Aktif öğrenme. İzmir: Biliş Yayınları. Aşılıoğlu, B. (1993). Ortaokullarda Türkçe öğretimi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. (11. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research methods in education (6th Ed). New York:Routledge.Demirel, Ö. (2010). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem Akademi.Ekinci, Z. (2018). İşbirlikli yazma etkinliklerinin türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin yazma becerilerini geliştirmeye etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu. Göçer, A. & Moğul, S. (2011).Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi ile ilgili çalışmalara genel bir bakış. Turkish Studies, 6(3), 797-810.Güleryüz, H. ( 2006 ). Yaratıcı çocuk edebiyatı. Ankara: Pegem A Yayıncılık. Johnson, D. W., Johnson, R. T. & Smith K. A. (1992). Cooperative Learning: Increasing College Faculty Instructional Productivity. Washington DC: ERIC Digest. Johnson, R. T. & Johnson, D. W. (1994). An overview of cooperative learning. J. Thousand, A. Villa and A. Nevin (Eds), Creativity and collaborative learning.Baltimore: Brookes Press.Karakuş, İ. (2006). Atatürk dönemi eğitim sisteminde Türkçe öğretimi. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. Karasar, N. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri, Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık. Karatay, H. (2011). Süreç temelli yazma modelleri: Planlı yazma ve değerlendirme. M. Özbay (Ed.). Yazma eğitimi (ss. 21-43). Ankara: Pegem Yayıncılık.Karatay. H. (2016). İşbirlikli yazma ve değerlendirme çalışmalarının yazma becerisini geliştirmeye etkisi. II. Uluslararası Yabancı Dil Olarak Türkçenin Öğretimi Sempozyumu,Münih-Almanya.Öztürk, A. (2007). Çocukta yaratıcılık ve drama.Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.Varışoğlu, E. (2016). İşbirlikli okuma ve yazma etkinliklerinin Türkçe öğrenen yabancı öğrencilerin dil kaygılarına etkisi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 59(15), 1108-1119.