Dört büyük fıkıh mezhebinden birisinin kurucusu olan İmam Malik, sahih rivayetleri derlediği eserine Muvatta adını vermiştir. Muvatta aynı zamanda ilk fıkıh formülasyonu durumundadır, ilk müslüman toplumun resmini çizen bir kaynak durumundadır ve İslam'ın yazıya geçirilmeden önce bir aksiyon olarak yaşanan halini ortaya koymaktadır. Fıkhın ve hadisin ilk yazılı kaynaklarından birisini teşkil eden bu eser, hadislerin sıhhatine yönelik özellikle batı kaynaklı eleştirilere en iyi cevap durumundadır. Dünyanın farklı coğrafyalarındaki raviler, Muvatta'ı aynı şekilde nakletmek suretiyle sahih hadislerin aynı zamanda Hz. Peygamber döneminden itibaren müslüman toplumun geleceği olduğunu ortaya koymuşlardır.

Imam Malik, the founder of one of the four major sects of fiqh, named his work Muwatta, which compiled authentic narrations. It is also the first fiqh formulation that survive to the present day. The Muvatta, as a work that conveys the practices of the Medina society in the period of the Companions, allows to see the religious life of the Prophet and the Companions. This work, which constitutes one of the first written sources of fiqh and hadith, is a response to the western criticism, especially regarding the authenticity of hadiths. Conveying the Muvatta in the same way, the narrators in different geographies of the world revealed that authentic hadiths had also been the tradition of the Muslim community since the time of the Prophet.