Gelincik Dağı Tabiat Parkı'nın rekreasyonel peyzaj değerlerinin belirlenmesi

Gelincik Dağı Tabiat Parkı, sahip olduğu zengin doğal ve kültürel kaynakları ile rekreasyonel açıdan önemli bir potansiyel oluşturmaktadır. Bu kaynakların belirlenerek alanın bu veriler doğrultusunda planlanması, korunarak kullanılmasını sağlamak için önemlidir. Bu çalışmada Gelincik Dağı Tabiat Parkı'nm doğal ve kültürel kaynaklan ve rekreasyonel peyzaj değerleri uzman görüşleri ile belirlenmiştir. Buna göre tabiat parkının görsel açıdan özellikle Eğirdir Gölü ve Senirkent Ovasına geniş görüş sağlayan dokuz noktası rekreasyonel değeri yüksek alan olarak belirlenmiştir ve bunlar alan haritasına işlenmiştir. Bu bölgeler: Alanın doğusundaki Tahtacıçukuru tepe, Küçülckapı tepe, Çıplak mevki; güneyinde Gelincikana tepe, Gelincik dağı, Karabeygir tepe, Dere yayla; kuzeyinde Kızıl tepe bölgelerinde yer almaktadır. Ayrıca tabiat parkının planlanmasında yol gösterici olması açısından alandaki mevcut sorunlar ve alanın sahip olduğu olanaklar da uzmanların görüşleri doğrultusunda belirlenmiştir. Bu şekilde yapılan sorun olanak analizine göre, alandaki en önemli tehdit unsurlan: depremsellik, heyelan, çığ, domuzlann aşırı üremesi, sel-taşkm riskleri ve kontrolsüz otlatma baskısıdır. Tabiat parkı genelinde ziyaretçi yönetimi ve herhangi bir kontrol ve denetim mekanizması olmaması da alanın sürdürülebilir kullanımını tehdit etmektedir.

Determation of recreational landscape values of mt.Gelincik Nature Park

Mt. Gelincik Nature Park has a great potential in recreational terms with its rich natural and cultural resources. It is important to determine these resources and make plannings in the direction of these data in order to provide protection and use of the area. In this study, natural and cultural resources of Mt. Gelincik Nature Park and recreational landscape values were determined and of the area were determined by using expert views me. The analysis for the recreational use of the area was carried out on the basis of field works using expert views and they were the result of the analysis was included in the area map. Accordingly, nine points of the nature park viewing particularly Lake Eğirdir and Senirkent Plain were determined as the areas with higher recreational value. These areas are located in Tahtacıçukuru hill, Küçükkapı hill, Çıplak site in the eastern part of the area; Gelincikana hill, Mt. Gelincik, Karabeygir hill, Dere plateau in the southern part; Kızıl hill in the northern part. The current' problems and facilities of the area were also determined by using expert views in order to use them as a guide for the planning of the nature park. According to the problem possibility analysis conducted in this way, the most important threat risks in the area are seismicity, landslide, avalanche, over-breeding of pigs, flood risks and uncontrolled grazing pressure. Having no visitor management and control and inspection mechanism throughout the nature park also threatens the sustainable use of the area.

PDF

___

AKS Planlama ve Müh. Ltd. Şt., 2010a. Gelincik Dağı UzunDevreli Gelişim Planı Analitik Etüt Raporu. Ankara.
AKS Planlama ve Müh. Ltd. Şt., 2010b. Gelincik Dağı Uzun Devreli Gelişim Planı Sentez Raporu. Ankara.
AKS Planlama ve Müh. Ltd. Şt., 2010c. Gelincik Dağı Uzun Devreli Gelişim Planı Planlama Raporu. Ankara.
Anonim 2010, Tabiat Parkları. http://www.milliparklar.gov.tr/DKMP/Ana Sayfa/dogaKorumaHaber (9.3.2011).
Anonim 2011, Milli Parklar Genel Müdürlüğü. http://www. milliparklar.gov.tr/DKMP/Ana Sayfa/kanunlar.aspx?sflang=tr (9.3.2011).
Belknap, R. K., Furtado, J. G. 1967. Three Approaches to Environmantal Resource Analysis. The Conservation Faundation. Washington, D. C. USA.
Çetinkaya, G., 2003. Doğa Koruma Alanları ve Biyosfer Rezerv. Çağlar Y. (ed.). Kırsal Çevre Yıllığı-2003: 32-40, Ankara.
Çolak, A.H., 2001. Ormanda Doğa Koruma. Milli Parklar ve Av-Yaban Hayatı Genel Müdürlüğü Yayınları. ISBN:975-8273-7:354, Ankara.
Darkot B., 1994. "İsparta", İslam Ansiklopedisi, MEB Yayınları. C.V/II:.681. İstanbul.
Dirik, H. 2011. Doğa Koruma Gerekçeleri ve DeğerlendirmeYaklaşımları. http://www.paraketa.net/2011/01 (08.03.2011).
Martinez-Falero, E., Gonzales-Alonso, S., 1995. Techniques in Landscape Planning. Boca Raton: Lewis Publishers.
Şahin Ş., Dilek F., Çakcı I., Köylü P., 2005. Akdağ Tabiat Parkı Koruma ve Rekreasyon Amaçlı Peyzaj Planması. Çağlar Y. (ed.)Kırsal Çevre Yıllığı-2005:40-60. Ankara.
Yücel M., Babuş D., 2005. Doğa Korumanın Tarihçesi ve Türkiye'deki Gelişmeler, (The History of Nature Conservation and Developments of Nature Conservation in Turkey) Doğu Akdeniz Ormancılık Araştırma Müdürlüğü. Doa Dergisi (Journal of DO A): 11: 151 - 175.